Πέμπτη 3 Μάη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΠΑΙΔΕΙΑ
Η ενίσχυση της ΠΚΣ εγγύηση και προϋπόθεση για το δυνάμωμα του αγώνα

Συνέντευξη με τον Διονύση Περδίκη, συνδικαλιστικό υπεύθυνο της Πανσπουδαστικής ΚΣ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Από τις κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη το προηγούμενο διάστημα

Motion Team

Από τις κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη το προηγούμενο διάστημα
Μπροστά στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές στις 9 Μάη, που φέτος διενεργούνται μετά τις μεγάλες κινητοποιήσεις φοιτητών και σπουδαστών ενάντια στους νόμους και τις μεθοδεύσεις που ιδιωτικοποιούν και υποβαθμίζουν τις σπουδές στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, ο «Ρ» μιλά σήμερα με τον Διονύση Περδίκη, συνδικαλιστικό υπεύθυνο της Πανσπουδαστικής ΚΣ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, για την εμπειρία αυτών των αγώνων, την προοπτική τους και τα συμπεράσματα που πρέπει να βγάλουν οι φοιτητές μπροστά στις κάλπες.

-- Στις 9 Μάη έχουμε εκλογές και η ΠΚΣ καλεί τους φοιτητές και τους σπουδαστές της Θεσσαλονίκης να δυναμώσουν την εκλογική της δύναμη. Τι θα αλλάξει στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της Θεσσαλονίκης, αν αύριο βγει πιο ισχυρή η ΠΚΣ;

-- Πρώτα και κύρια, η ενίσχυση της ΠΚΣ είναι εχέγγυο για τη συνέχεια και την ενίσχυση των αγώνων, που ζήσαμε όλο το τελευταίο διάστημα, ώστε να είναι καλύτερα οργανωμένοι και πιο αποτελεσματικοί στο μέλλον. Αν βγει πιο ισχυρή η ΠΚΣ θα έχει γίνει ένα βήμα στην αλλαγή των συσχετισμών στους συλλόγους, γεγονός που θα συμβάλει στη δημιουργία συλλόγων δραστήριων, αγωνιστικών, ζωντανών. Ενίσχυση της ΠΚΣ σημαίνει προώθηση της πρότασής της για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, πτυχία με αξία, δουλιά με δικαιώματα. Πρόταση που μπορεί να απαντήσει στις ανάγκες των φοιτητών στην Ελλάδα του 2007 και να θέσει στο περιθώριο τις αντιεκπαιδευτικές, αντεργατικές «μεταρρυθμίσεις» των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΕΕ.

Ο Διον. Περδίκης

Motion Team

Ο Διον. Περδίκης
-- Η αναθεώρηση του άρθρου 16 πάει για την επόμενη αναθεωρητική Βουλή κι ο νόμος - πλαίσιο υπερψηφίστηκε. Υπάρχει, τελικά, λόγος για να συνεχιστεί ο αγώνας του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος;

-- Σαφώς και υπάρχει. Το ζήτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16 παραμένει ανοιχτό και πρέπει οι φοιτητές να συνεχίσουν να κινητοποιούνται ενάντια στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της Παιδείας. Μπροστά μας έχουμε τον αγώνα για να μην εφαρμοστεί ο νόμος - πλαίσιο, να αποσυρθεί κι αυτός, αλλά κι όλοι οι άλλοι νόμοι για την Αξιολόγηση, τα Ινστιτούτα Διά Βίου Εκπαίδευσης(ΙΔΒΕ). Ωστόσο, το φοιτητικό κίνημα για να μπορέσει να βελτιώσει τις σπουδές και τη φοιτητική ζωή, χρειάζεται να συνεχίσει επιθετικά, να βγει στην αντεπίθεση. Υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι για να συνεχίσουν οι φοιτητές να αγωνίζονται απέναντι σε αυτή την πολιτική.

-- Οι άλλες παρατάξεις τι στάση κρατούν απέναντι στις «μεταρρυθμίσεις» της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Παιδείας; Και ποια ήταν η στάση τους στη διάρκεια του 12μηνου αγώνα;

-- Κατ' αρχήν η ΔΑΠ είναι ο μεγαλύτερος πλασιέ των «μεταρρυθμίσεων» για την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας μέσα στο Πανεπιστήμιο. Για πρώτη φορά φέτος, νιώθοντας την απειλή του φοιτητικού κινήματος, βγήκε τόσο ανοιχτά να προπαγανδίσει και να στηρίξει όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις με όλα τα μέσα. Σαμποτάρισε και συκοφάντησε τους αγώνες, έκανε ό,τι χρειάστηκε στα όργανα συνδιοίκησης για να διευκολύνει το πέρασμα αυτής της πολιτικής.

Η ΠΑΣΠ, που δε διαφοροποιείται επί της ουσίας από τις θέσεις της ΔΑΠ, προσπάθησε να φορέσει ένα αγωνιστικό προσωπείο για να μπορέσει να μειώσει το πολιτικό κόστος της ίδιας μέσα στα Πανεπιστήμια, αλλά και του ΠΑΣΟΚ γενικά στη νεολαία. Προσπάθησε να ξεγελάσει τους φοιτητές, δηλώνοντας ότι είναι κατά των «μεταρρυθμίσεων» παρόλο που οι προτάσεις της (π.χ.: αύξηση του ΑΕΠ για την Παιδεία στο 5%, για οικονομική αυτοτέλεια των Πανεπιστημίων κ.ά.), δε διαφέρουν από το πνεύμα του νόμου - πλαισίου. Το τελευταίο, μάλιστα, διάστημα έπαιξε ένα βρώμικο ρόλο στο να αποπροσανατολίσει και να μειώσει την ισχύ των αγώνων, να αποδιοργανώσει και να μειώσει την έντασή τους. Και πρέπει να θυμόμαστε πως όλα αυτά τα χρόνια η ΠΑΣΠ μαζί με τη ΔΑΠ, διευκόλυνε με την ψήφο της την εφαρμογή αυτής της πολιτικής και μέσα στα όργανα διοίκησης του Πανεπιστημίου. Για παράδειγμα, η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ ψήφισαν υπέρ της επιβολής διδάκτρων σε 7 Τμήματα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου!

Ολο αυτό το διάστημα η ΕΑΑΚ κι άλλες αριστερίστικες συσπειρώσεις παρουσίαζαν μία επαναστατική ρητορεία και την ίδια ώρα με τη δράση τους εμπόδιζαν το να βαθαίνει το πολιτικό περιεχόμενο των αγώνων και να καταδεικνύονται οι ένοχοι αυτής της πολιτικής, δηλαδή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΕΕ. Εμπόδιζαν τον πανελλαδικό συντονισμό και την οργάνωση του αγώνα, όταν δεν μπορούσαν να τον καπελώσουν και εν τέλει έπαιξαν ανασταλτικό ρόλο στο δυνάμωμα του αγώνα, λειτουργώντας αρκετές φορές σαν «ουρά» του ΠΑΣΟΚ (π.χ. παρουσίαζαν ως νίκη τον ελιγμό του ΠΑΣΟΚ στην αναθεώρηση του άρθρου 16). Ταυτόχρονα με τις προτάσεις τους - όποιες από τις παρατάξεις αυτές έχουν - στην ουσία δεν ξεφεύγουν από την κυρίαρχη πολιτική. Χαρακτηριστικές είναι οι προτάσεις της ΕΑΑΚ, ότι την ειδίκευση πρέπει να τη δίνουν οι εργοδότες με δικά τους μεταπτυχιακά κι όχι το Πανεπιστήμιο - παραδίδοντας έτσι την έρευνα στα χέρια του κεφαλαίου, ή η θέση της για «λιγότερη δουλιά, δουλιά για όλους» - που παραπέμπει στη μερική απασχόληση κ.ά. Με άλλα λόγια, παίζουν ένα ρόλο έμμεσου υποστηρικτή αυτής της πολιτικής.

-- Τι κατάφεραν, τελικά, οι φοιτητές με τους αγώνες του χρόνου που πέρασε; Βγαίνουν κερδισμένοι από αυτή την ιστορία;

-- Κατάφεραν με τους αγώνες τους να θέσουν ένα σοβαρό εμπόδιο στην πολιτική που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ στην ανώτατη εκπαίδευση και στην αναθεώρηση του άρθρου 16. Κατάφεραν να διαμορφώσουν τις προϋποθέσεις, ώστε με δυνατούς αγώνες να αποσύρει η κυβέρνηση το νόμο - πλαίσιο. Κατάφεραν να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, με τη μαζικότητά τους στις συλλογικές διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος.

-- Πώς μπορούν να συνεχιστούν οι αγώνες από εδώ και πέρα;

-- Οι αγώνες, που προηγήθηκαν, είναι παρακαταθήκη για μεγαλύτερες κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος στο μέλλον. Από εδώ και πέρα οι φοιτητές θα πρέπει να συνεχίσουν τόσο με κεντρικές κινητοποιήσεις στο κέντρο της Θεσσαλονίκης όσο και με τοπικές κινητοποιήσεις εντός της κάθε σχολής, προκειμένου να μην εφαρμοστούν όλοι οι νόμοι που ψηφίστηκαν το περασμένο διάστημα. Να παλέψουν ώστε κάθε κατάκτηση να σημαίνει κι ακύρωση στην πράξη των αντιεκπαιδευτικών νόμων που έχουν περάσει.

-- Η ΠΚΣ δίνει μία άλλη διάσταση στον αγώνα του φοιτητικού κινήματος σε σχέση με τις υπόλοιπες παρατάξεις, θέτοντας προοπτικά ανατρεπτικούς στόχους πάλης. Ποια είναι η προοπτική που προτείνει στους φοιτητές και γιατί θα πρέπει να την υιοθετήσουν;

-- Πέρα από τη μη εφαρμογή των νόμων και τις κατακτήσεις, που μπορεί να έχουμε σε κάθε Τμήμα, η ΠΚΣ έχει ολοκληρωμένη πρόταση για μία Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν, η οποία απαντά στις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών και του λαού. Διεκδικεί δημόσια και δωρεάν σίτιση - στέγαση - μεταφορά για όλους τους φοιτητές, 15% του προϋπολογισμού για την υλικοτεχνική υποδομή, για επιστήμη και επιστήμονες στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, για πτυχία με αξία, δουλιά με δικαιώματα. Για να γίνει, βέβαια, πράξη στη ζωή αυτή η πρόταση, χρειάζεται η Παιδεία να γίνει υπόθεση ενός παλλαϊκού μετώπου που θα προωθήσει βαθύτερες αλλαγές σε πολιτικό - κοινωνικό επίπεδο, με σκοπό να έρθει στο προσκήνιο ο εργαζόμενος λαός, οι ανάγκες του και τα συμφέροντά του.

-- Καλείτε τους φοιτητές να ενισχύσουν την ΠΚΣ. Ποιο είναι το μήνυμα που πρέπει να βγάλει η κάλπη την άλλη βδομάδα;

-- Η ενίσχυση της ΠΚΣ θα δώσει ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα: Οτι οι φοιτητές είναι ενάντια σε αυτές τις αναδιαρθρώσεις και πως είναι αποφασισμένοι να τις αντιπαλέψουν. Κανένας δε θα μπορεί να επικαλείται την ψήφο των φοιτητών προκειμένου να περνάει αντιεκπαιδευτικά μέτρα κάνοντας λόγο για αντιδράσεις «μειοψηφιών» στην πολιτική τους. Αν ενισχύσουν την ΠΚΣ, σταματούν να δίνουν «συγχωροχάρτι» στην πολιτική της ΝΔ, της ΔΑΠ ή του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΠ. Η αλλαγή των συσχετισμών, που θα βγάλει ενισχυμένη την ΠΚΣ, θα γείρει την πλάστιγγα υπέρ των σύγχρονων αναγκών των φοιτητών και του εργαζόμενου λαού, δημιουργώντας προϋποθέσεις ανατροπής των αντιεκπαιδευτικών νόμων, της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.


Μαρία ΠΕΡΓΑΝΤΗ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ