Πληροφορήθηκα από τον Τύπο για μια διεθνή οργάνωση με το όνομα «Actinaid», η οποία δραστηριοποιείται σε 40 χώρες και έχει σαν στόχο την εξάλειψη της φτώχειας και της ανισότητας. Μάλιστα, το ελληνικό σκέλος της οργάνωσης υπέγραψε συμφωνία πρόσφατα με τον παγκόσμιο πρωταθλητή στα 400μ. με εμπόδια Περικλή Ιακωβάκη, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του μετά από αυτά που είδε στα ταξίδια του, κυρίως στις χώρες της Αφρικής.

Εύλογα όμως διερωτάται κανείς... Είναι δυνατόν με τη φιλανθρωπία, η οποία κρύβει τόνους υποκρισίας, να εξαλείψουμε τη φτώχεια, την ανισότητα, τις ασθένειες που αποδεκατίζουν χιλιάδες παιδιά σε καθημερινή βάση, την ανεργία κτλ. Είναι δυνατόν να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας για έναν καλύτερο κόσμο μόνο στους μεγάλους αθλητές ή στους ανθρώπους των Γραμμάτων και της Τέχνης; Είναι δυνατόν, με τη δημιουργία φιλανθρωπικών ιδρυμάτων να ανακουφίσουμε τα εκατομμύρια των δυστυχισμένων συνανθρώπων μας ανά την υφήλιο;

Πρέπει να καταλάβει ο πρωταθλητής του στίβου ότι όσα παιδιά και να υιοθετήσει από την Αφρική και την Ασία, τα προβλήματα της πείνας, της ανισότητας, της υγείας δε λύνονται. Μακριά από αυτές τις δήθεν φιλανθρωπικές οργανώσεις και οργανισμούς, γιατί τα αφεντικά τους ευθύνονται για τη φτώχεια και την ανισότητα που επικρατεί στον κόσμο. Θα ήταν σπουδαίο να βλέπαμε τον Ιακωβάκη στις διαδηλώσεις των εργαζομένων για καλύτερη δουλιά, καλύτερα μεροκάματα για ανθρώπινες συντάξεις για πραγματική δωρεάν Παιδεία και Υγεία, για καλύτερους χώρους άθλησης και παιχνιδιού. Ολα τα άλλα, λυπάμαι, αλλά είναι χαμένος χρόνος....