Ο πρόεδρος του Ηρακλή Περιστερίου, Δημήτρης Κολιτσόπουλος, αποκαλύπτει στο «Ρ» τις ευθύνες που έχουν πολιτεία και Ομοσπονδία για την αδιαφορία που επικρατεί στο άθλημα
-- «Το 1969 στον "Ατρόμητο" φτιάξαμε τμήμα πάλης. Τότε ήμουνα αθλητής της εθνικής ομάδας. Ξεκινήσαμε την προσπάθεια μέσα σ' ένα δωμάτιο 4Χ4. Απ' αυτό το δωμάτιο βγήκανε δεκάδες αθλητές πρωταθλητές. Με τα χίλια βάσανα φτιάξαμε αυτή την αίθουσα κάτω από τις κερκίδες του δημοτικού σταδίου Περιστεριού. Κι έτσι μέχρι σήμερα είμαστε εδώ. Από την τσέπη μου έχω βάλει τα κλιματιστικά, ενώ πληρώνω και τον καθαρισμό. Σ' αυτό το άθλιο μέρος, γυμνάζονται και οι αθλητικές τάξεις, οι μαθητές που ειδικεύονται στο άθλημα της πάλης. Ποτέ δεν ήρθε κανένας υπουργός»...
-- Πού πάει σήμερα το άθλημα της πάλης;
-- «Αυτό είναι ένα ερώτημα. Η πάλη βρίσκεται υπό διάλυση. Είμαι στο χώρο 45 χρόνια και περίμενα κάτι καλύτερο. Πριν το 2004, τότε έγινε το μεγάλο φαγοπότι. Εξαφανίστηκαν διά μαγείας τα λεφτά. Υπάρχουν αθλητές που τους χρωστάνε από τότε τα οδοιπορικά τους. Επίσης οι προπονητές είναι απλήρωτοι 20 μήνες, καθώς και οι διαιτητές. Κι όμως η Ομοσπονδία τα έχει πάρει αυτά τα λεφτά. 50 άτομα - πρόεδροι σωματείων, ολυμπιονίκες, προπονητές κλπ - καταγγείλαμε στον Ορφανό ότι υπάρχουν σωματεία-"μαϊμούδες" και τρώνε τα λεφτά μας. Μας υποσχέθηκε ότι θα κάνει επιτροπή για να ερευνήσει τις καταγγελίες μας. Οσο είδες εσύ την επιτροπή, άλλο τόσο την είδαμε και μεις. Οταν πάμε και καταγγέλλουμε τις ατασθαλίες που έχουν γίνει και δε γίνεται τίποτα, τι άλλο να κάνει κανείς; Υπάρχει πλήρης αδιαφορία από πλευράς πολιτείας. Δίνει τα λεφτά χωρίς να ελέγχει αυτούς που τα διαχειρίζονται. Σκέψου ότι ο γιατρός της ομάδας πήρε τα χρήματα που του όφειλαν, δικαστικώς! Νομίζω ότι τα σωματεία που βγάζουν αθλητές δεν τα θέλουν».
-- Ολα αυτά σίγουρα έχουν αντίκτυπο και στο ίδιο το άθλημα...
-- «Ασφαλώς. Παιδιά υπάρχουν που θέλουν να ασχοληθούν, αλλά πώς να τα κρατήσεις. Με τις υπάρχουσες συνθήκες θα μπορούσε να πει κάποιος ότι δεν υπάρχει σήμερα, ένα χρόνο πριν τους Ολυμπιακούς, δεν υπάρχει Εθνική ομάδα. Εμείς σαν σύλλογος κάνουμε ό,τι μπορούμε. Ομως, δεν υπάρχουν οι δυνατότητες για να γίνει σωστή δουλιά. Η Ομοσπονδία θα μπορούσε να κάνει σύμβαση με κάποιο δημόσιο νοσοκομείο, δεν κάνει τίποτα. Κάποιος αθλητής μέλος της Εθνικής ομάδας το 2004 έσπασε το χέρι του, πλήρωσε το παιδί τότε 900 ευρώ, ακόμα δεν τα έχει πάρει από την Ομοσπονδία»...