Ξεκινώντας τη συζήτηση δεν μπορούσαμε παρά να του θέσουμε τα συμπεράσματα που βγάλαμε από την έρευνα για την άθλια κατάσταση που επικρατεί στο χώρο του αθλήματος...

-- «Το ότι η πάλη έχει προβλήματα, δεν υπάρχει αμφιβολία. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια από το Μάη του 2003 το άθλημα διοικείται από έναν πυρήνα. Στις τρεις εκλογές που έχουν γίνει από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει κάποια πρόσωπα, ο βασικός πυρήνας όμως παραμένει ο ίδιος. Αυτή η διοίκηση μέσα σ' αυτό το χρονικό διάστημα έχει διαχειριστεί από τακτικές επιχορηγήσεις της ΓΓΑ, αλλά και τις επιχορηγήσεις από την ΕΟΑ για την προετοιμασία της Ολυμπιάδας του 2004, κοντά στα 15 εκατομμύρια ευρώ. Υπάρχει όμως κι ένα χρέος της τάξεως των 2,5 εκατ. ευρώ που δημιουργήθηκε μέσα σ' αυτά τα χρόνια. Πέρα απ' αυτά υπάρχουν και τα χρήματα που παίρνουν από τους χορηγούς για τα οποία κανείς δε γνωρίζει τίποτα. Αυτό είναι το οικονομικό προφίλ του ΔΣ της Ομοσπονδίας τα τελευταία τέσσερα χρόνια».

Εκτός από τα οικονομικά ζητήματα μεγάλα προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι αθλητές, αφού -όπως μας εξήγησε ο Κώστας Θάνος- και σε αυτόν τον τομέα τα πάντα έχουν παρατηθεί στη μοίρα τους...

-- «Η βιτρίνα κάθε αθλήματος είναι η Εθνική ομάδα. Σας πληροφορώ ότι από το 2004 μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμιά προετοιμασία. Οι αθλητές γυμνάζονται όπως μπορούν στα σωματεία τους, είναι απλήρωτοι, δεν έχουν ιατρική υποστήριξη, δεν υπάρχει διαιτολόγος, δεν κάνουν αγώνες, δεν έχουν διεθνείς συναντήσεις κι όλα αυτά έχουν σαν συνέπεια η πάλη στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου να κινδυνεύει να έχει μηδαμινή παρουσία».

Και βέβαια όλα αυτά δε θα μπορούσαν να μην έχουν αντίκτυπο και σε ό,τι αφορά το μέλλον του αθλήματος. Θέτοντας το σχετικό ερώτημα για το πού πάει το άθλημα, ο ολυμπιονίκης μας ήταν κατηγορηματικός:

-- «Θα σας απαντήσω μ' ένα παράδειγμα. Το 2001 στην Κεντρική Ελλάδα στο τοπικό πρωτάθλημα εφήβων - παίδων συμμετείχαν 500 παιδιά και το 2007 συμμετείχαν 56 παιδιά, και σκεφτείτε ότι αυτά έγιναν σε μια μόνο περιφέρεια. Και να σκεφτεί κανείς ότι είχαμε και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, που λογικά θα έπρεπε να είχαμε αύξηση σε παιδιά. Ολα αυτά ξεκινάνε από την Ομοσπονδία, η οποία δεν εμπνέει καμιά εμπιστοσύνη. Κατ' αρχήν περιφρονούν τους προπονητές, οι οποίοι με νύχια και με δόντια αγωνίζονται στα σωματεία τους να μαζέψουν και στη συνέχεια να κρατήσουν τα παιδιά και έχουν να πληρωθούν, τα ψίχουλα που τους δίνουν δύο χρόνια, επίσης γίνονται διακρίσεις στις πληρωμές των σωματείων. Ολα αυτά απομακρύνουν τους νέους από την παλαίστρα».

• Την Τρίτη το Β' μέρος της συνέντευξης του Κώστα Θάνου.