Οπως σημειώνει στην αρχή του βιβλίου ο Θανάσης Κάππος, που έκανε και την επιλογή των κειμένων, «η όλη προσπάθεια έχει έναν και μοναδικό σκοπό: Να κρατηθεί ζωντανό ένα μεγάλο κομμάτι από όλα εκείνα που είχε γράψει και το κυριότερο είχε κάνει. Το βιβλίο τού ανήκει ολοκληρωτικά. Είναι κομμάτι της ζωής του. Μιας ζωής που μέχρι την τελευταία στιγμή ήταν αφιερωμένη στην αλήθεια, το δίκιο και την αξιοπρέπεια».
Αντικειμενικά, όμως, και πέρα από τις προθέσεις του Θ. Κάππου, τα κείμενα του Κώστα Κάππου ξαναφέρνουν στο μυαλό και θυμίζουν μια σειρά σοβαρές εξελίξεις και γεγονότα της τελευταίας εικοσαετίας και το κυριότερο, γιατί, αντικειμενικά πλέον, διαβάζονται με άλλο μάτι απ' αυτό της πρωτοδημοσίευσής τους, αφού έχει παρέλθει ικανός χρόνος από τότε, δεν υπάρχουν πλέον οι όποιες συγκυριακές φορτίσεις και η ζωή έχει δώσει, στον έναν ή άλλο βαθμό, τις δικές της απαντήσεις, επιβεβαιώνοντας ή όχι τις όποιες τότε εκτιμήσεις και δικαιώνοντας το ΚΚΕ για μια σειρά κρίσιμα ζητήματα. Μπορούν και πρέπει, επομένως, να αποτελέσουν ένα ερέθισμα προβληματισμού και σκέψης, ιδιαίτερα για όλα όσα απασχόλησαν έντονα τους κομμουνιστές και τους αριστερούς γενικότερα στη χώρα μας την τελευταία εικοσαετία. Ακόμη περισσότερο, επειδή τα γραφτά του Κώστα Κάππου -ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί κανείς μαζί τους σε όλα τα σημεία - σφραγίζονται από την προσήλωσή του στην ταξική ανάλυση των φαινομένων.