Associated Press

Στιγμιότυπο από τις περσινές μεγάλες διαδηλώσεις στην Οαχάκα

Το σχέδιο, που τυπικά ονομάζεται «Πρωτοβουλία για Περιφερειακή Ασφάλεια», έχει ανάμεσα στους βραχυπρόθεσμους στόχους του τη σημαντική αύξηση της βορειοαμερικανικής βοήθειας για την ενίσχυση των τηλεπικοινωνιακών συστημάτων, καθώς και της παρακολούθησης του εναέριου χώρου του Μεξικού. Η βορειοαμερικανική βοήθεια θα προορίζεται και «για την καταπολέμηση των διεθνικών συμμοριών του οργανωμένου εγκλήματος και πιθανών τρομοκρατών», όπως επίσης για την ενίσχυση ήδη υπαρχόντων προγραμμάτων, που προορίζονται για την ειδίκευση της αστυνομίας και τον εφοδιασμό των κυβερνητικών πρακτόρων με τεχνολογίες που θα τους επιτρέπει να αντιμετωπίσουν τις εγκληματικές ομάδες εξοπλισμένες με μοντέρνα όπλα και συστήματα ηλεκτρονικής και εναέριας παρακολούθησης.

Η είδηση δημοσιεύτηκε στη βορειοαμερικανική εφημερίδα «The Dallas Morning News», η οποία συνέκρινε τη συμφωνία που διαπραγματεύεται το Μεξικό με την Ουάσιγκτον με το πακέτο βοήθειας καταπολέμησης του εμπορίου ναρκωτικών, που στο τέλος της δεκαετίας του '90 και με πρωτοβουλία του τότε Προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, ενέκρινε το αμερικανικό Κογκρέσο για την Κολομβία. Το «Σχέδιο Κολομβία» όπως ονομάστηκε το παραπάνω πρόγραμμα, που μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης Σεπτέμβρη του 2001 στη Νέα Υόρκη, διευρύνθηκε στρεφόμενο και κατά των ανταρτικών κινημάτων των Ενοπλων Επαναστατικών Δυνάμεων της Κολομβίας (FARC) και του Στρατού Εθνικής Απελευθέρωσης (ELN), επέτρεψε τη διοχέτευση δισεκατομμυρίων δολαρίων σε αυτήν τη νοτιοαμερικάνικη χώρα, υπό συγκεκριμένους πάντα όρους.

Ωστόσο, το «Σχέδιο Κολομβία» ήταν μία πλήρης αποτυχία, αφού δεν κατάφερε να μειώσει τα επίπεδα του εμπορίου ναρκωτικών. Σήμερα υπάρχουν στη χώρα 144.000 εκτάρια απαγορευμένων καλλιεργειών, σύμφωνα με το υπουργείο Εξωτερικών. Για παράδειγμα, οι ψεκασμοί των ναρκοκαλλιεργειών, ένας από τους κύριους άξονες του «Σχεδίου Κολομβία», αποδείχτηκαν εντελώς αναποτελεσματικοί, ενώ έπληξαν σοβαρά τόσο εδάφη που προσφέρονταν για τη γεωργία, όσο και την υγεία των αγροτών που διέμεναν σε αυτά, όπως επανειλημμένα έχουν καταγγείλει οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ακόμα, το «Σχέδιο Κολομβία» άνοιξε διάπλατα την πόρτα στην επέμβαση των Βορειοαμερικανών στρατιωτών υπό τη μορφή των στρατιωτικών συμβούλων στον αγώνα κατά του εμπορίου ναρκωτικών, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στις μυστικές υπηρεσίες, στις παρακολουθήσεις καθώς και στην εκπαίδευση του κολομβιανού στρατού και της αστυνομίας. Η βοήθεια των ΗΠΑ προς την Κολομβία συμπεριλάμβανε και βαρύ στρατιωτικό εξοπλισμό όπως αεροπλάνα, ελικόπτερα, ραντάρ και βόμβες, μεταξύ άλλων. Ωστόσο, αυτή η βοήθεια και αυτό το υλικό χρησιμοποιήθηκαν και στον αγώνα της κολομβιανής κυβέρνησης ενάντια στο αντάρτικο κίνημα, προκαλώντας έτσι ακόμα περισσότερες καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Πέρα από την είδηση που δημοσίευσε η βορειοαμερικανική εφημερίδα, είναι προφανές ότι τα τελευταία χρόνια οι οργανισμοί ασφάλειας των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων και αυτών της λεγόμενης «κοινότητας μυστικών υπηρεσιών», είχαν αυξημένη παρουσία στο Μεξικό.

Η διείσδυση των διαφόρων υπηρεσιών, όπως το FBI, η CIA, και η υπηρεσία δίωξης ναρκωτικών DEA, καθώς και στρατιωτικών και κατασκοπευτικών σχημάτων του Πενταγώνου, αυξανόταν συνεχώς μετά την υπογραφή, στις 23 του Μάρτη του 2005, της Συμμαχίας για την Ασφάλεια και την Ευημερία της Βόρειας Αμερικής (ASPAN), γνωστή και ως NAFTA plus, δηλαδή Συνθήκη Ελευθέρου Εμπορίου της Βόρειας Αμερικής (συν κάποιες άλλες συμφωνίες). Την παραπάνω συμφωνία υπέγραψαν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, ο τότε Πρόεδρος του Μεξικού, Βισέντε Φοξ, και ο πρωθυπουργός του Καναδά, Πολ Μάρτιν.

Μετά την υπογραφή της παραπάνω συμφωνίας, της οποίας στρατηγικός στόχος είναι η ανάδειξη της Βόρειας Αμερικής σε ενιαίο γεωγραφικό χώρο υπό τον έλεγχο της Ουάσιγκτον, το Μεξικό εντάχθηκε στη λεγόμενη «περίμετρο ασφάλειας» των ΗΠΑ.

Η ASPAN περιλαμβάνει 300 περίπου ρυθμίσεις, που μεταξύ άλλων αναφέρονται στην ταύτιση των πολιτικών παρακολούθησης ταξιδιωτών και προϊόντων που φτάνουν από τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένων και των συστημάτων βίζας, καθώς και την κατηγοριοποίηση «ταξιδιωτών υψηλού κινδύνου» και «έμπιστων ταξιδιωτών». Ο αυξανόμενος συντονισμός των μηχανισμών ασφάλειας και μυστικών υπηρεσιών που προωθούνται μέσω των παραπάνω ρυθμίσεων, αφορούν πρώτα και κύρια την αντιμετώπιση του αναπτυσσόμενου λαϊκού κινήματος.

Το Μεξικό και οι ΗΠΑ συμφώνησαν, ως μέρος των ρυθμίσεων που υπογράφτηκαν, να αγωνιστούν από κοινού ενάντια στο οργανωμένο έγκλημα, με τη δημιουργία ομάδων μυστικών πρακτόρων που θα δρουν στα κοινά σύνορα. Αυτή η «ρύθμιση» ανοίγει τη δυνατότητα να δρουν μυστικοί πράκτορες σε μεξικανικό έδαφος, όπως γινόταν ανέκαθεν, μόνο που τώρα θα γίνεται πλέον με νομική κάλυψη.

Σε αυτά τα πλαίσια, η δρομολόγηση του «Σχεδίου Μεξικό», με την παρακολούθηση του μεξικανικού εναέριου χώρου και τον έλεγχο των τηλεπικοινωνιών, συμπεριλαβανομένων και τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, καθώς και κύκλους εκπαίδευσης για την τοπική αστυνομία και τους στρατιωτικούς σε θέματα τρομοκρατίας, συνηγορούν υπέρ της επίσημης πλέον εγκαθίδρυσης της παρουσίας πρακτόρων των ΗΠΑ σε μεξικανικό έδαφος.

Ωστόσο, η κυβέρνηση του Μεξικού αρνείται όλα τα παραπάνω. Παρ' όλα ταύτα, όσοι επιμένουν ότι για τα παραπάνω σχέδια γίνονται διαπραγματεύσεις εδώ και μήνες, συμπεριλαμβανομένων και χωρών της Κεντρικής Αμερικής, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές με παραπομπή σε δηλώσεις που έκαναν συμμετέχοντες σε μία συνάντηση γενικών εισαγγελέων των ΗΠΑ, του Μεξικού της Κεντρικής Αμερικής και της Κολομβίας, την πρώτη βδομάδα του Ιούνη, στην πόλη Ιουτεπέκ του Μεξικού. Σε δηλώσεις τους σε συνέντευξη Τύπου, λοιπόν, οι παραπάνω ανέφεραν ότι για πρώτη φορά καθιερώνεται μία περιφερειακή στρατηγική στον αγώνα κατά του «οργανωμένου εγκλήματος», για το οποίο η κυβέρνηση Μπους προσέφερε όχι μόνο οικονομική βοήθεια, αλλά και στήριξη σε τεχνολογικά θέματα, καθώς και σε θέματα σχετικά με τις μυστικές υπηρεσίες. Ακόμα, σημείωναν ότι η πιθανότητα να λάβει το Μεξικό βοήθεια από τις ΗΠΑ και να αναπτύξει ένα «σχέδιο κατά του εμπορίου ναρκωτικών» παρόμοιο με αυτό που εφαρμόζεται στην Κολομβία δεν είναι τίποτε το καινούργιο, αφού η πρόθεση υπάρχει από τον περασμένο Απρίλη, όταν για πρώτη φορά επισκέφθηκε το Μεξικό ο γενικός εισαγγελέας των ΗΠΑ, Αλμπέρτο Γκονσάλες, συνοδευόμενος από τον διευθυντή του Γραφείου Εθνικής Πολιτικής για τον Ελεγχο των Ναρκωτικών του Λευκού Οίκου, Τζον Π. Ουόλτερς, όταν έγιναν και οι πρώτες συμφωνίες.

Μετά από τόσες αποκαλύψεις, η Διαρκής Επιτροπή του Κοινοβουλίου ζήτησε από την κυβέρνηση Καλντερόν να την πληροφορήσει για τη βοήθεια που διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ. Ομόφωνα, τα έδρανα όλων των κομμάτων συντάχθηκαν με αυτό το αίτημα, προβάλλοντας την ανάγκη να γνωρίσουν τους όρους για τη βοήθεια που θα λάβουν από το βόρειο γείτονα.

Φυσικά όλες οι αστικές δυνάμεις αυτό που επιζητούν είναι μόνο να διευκρινιστούν οι όροι της «βοήθειας». Ο κύριος αντίπαλος δεν είναι άλλος, παρά το αναπτυσσόμενο αντικαπιταλιστικό κίνημα και η δυναμική που διαγράφει η ριζοσπαστική αντικαπιταλιστική συμμαχία «Αλλη Καμπάνια» στην οποία συμμετέχουν ο Εθνικοαπελευθερωτικός Στρατός των Ζαπατίστας, το Κόμμα των Μεξικάνων Κομμουνιστών και πολλές άλλες δυνάμεις που όλες μαζί συγκροτούν το Συντονιστικό Αντικαπιταλιστικών Επαναστατικών Οργανώσεων (COPAI). Την περασμένη χρονιά ιδιαίτερα το απεργιακό κίνημα στο Σαν Σαλβαδόρ ντε Ατένκο και μετέπειτα η τετράμηνη εξέγερση της Οαχάκα και η δημιουργία της Λαϊκής Συνέλευσης των Λαών της Οαχακά (APPO) έδειξαν ότι τα λαϊκά στρώματα πλέον βγαίνουν στο δρόμο της αντίστασης, στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Γι' αυτό και η βάρβαρη καταστολή και οι διώξεις αγωνιστών. Σήμερα στη χώρα χιλιάδες είναι αυτοί που είναι εξαφανισμένοι ή βρίσκονται φυλακισμένοι γιατί αντιστέκονται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.