Από τον αναγνώστη μας N. E., από τη Σάμο, πήραμε την παρακάτω επιστολή που απευθύνεται στο γνωστό και μη εξαιρετέο «Πρετεντέρη του ΒΗΜΑΤΟΣ». Γράφει:

«Οταν θα αλλάξουν οι συσχετισμοί δυνάμεων και επικρατήσει (με του λαού τον αγώνα) σ' αυτόν εδώ τον τόπο που ρημάξατε (εσείς και το σινάφι σας) η λαοκρατία (διάβαζε δικτατορία του προλεταριάτου), τότε θα δείτε πως με τη σωστή διαχείριση του παραγόμενου πλούτου (που εσείς - η τάξη σας) τώρα κλέβετε από το λαό, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση της τεχνολογίας και πληροφορικής (που τώρα έχετε στα χέρια σας) προς όφελος του λαού, όλα αυτά που εξαγγέλλει το τιμημένο ΚΚΕ είναι πέρα για πέρα εφικτά και πραγματοποιήσιμα.

Οταν λοιπόν έρθουν έτσι τα πράγματα (που θα έρθουν νομοτελειακά), εσένα και τα αφεντικά σου κ. Πρετεντέρη (που είσαστε η μειοψηφία σ' αυτόν τον τόπο) εμείς οι πολλοί θα 'θελα όχι να σας στείλουμε εξορία (όπως εσείς κάνατε με τους αντιφρονούντες κάποτε) ή να σπάζετε πέτρες (όπως θα σας άξιζε), αλλά να σας βάλουμε να δουλέψετε πχ στο γιαπί κάτω από τον καυτό ήλιο ή στο χωράφι, στο υγιεινό κλίμα του θερμοκηπίου...

Μπορεί στις φωτιές της κολάσεως των χυτηρίων, στη χαλυβουργία. Ακόμα στις λάντζες των ξενοδοχείων με συνθήκες γαλέρας και ελαστικό ωράριο (που τα καθιερώσατε - η αστική τάξη που υπηρετείς) για ένα μισθό 600 ευρώ το μήνα, που δε φτάνει ούτε για τα απαραίτητα... Τότε να δούμε τι θα μας πείτε κ. Πρετεντέρη για το κίνημα του... τσάμπα (όπως ειρωνικά αποκαλείτε στο άρθρο σας στο ΒΗΜΑ το δικαίωμα του λαού για κανονικές παροχές που έχει χρυσοπληρώσει και δεν τις απολαμβάνει γιατί εσείς - η τάξη σας - του τις κλέβετε).

Για τη χώρα που κανείς δε δουλεύει, όπως ειρωνικά αποκαλείτε το δικαίωμα για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας (και όχι συνθήκες γαλέρας που έχετε εσείς επιβάλλει). Για αξιοπρεπή μισθό (και όχι τα ψίχουλα που εσείς δίνετε για 10-12 ώρες δουλιά). Για το αίμα που ρουφήξατε και ρουφάτε από το λαό με τη μορφή της υπεραξίας που καρπωνόσαστε...

Τότε ίσως καταλάβετε την αγωνία του λαού (που εσείς και τα αφεντικά σας, αυτό το κηφηναριό που υπηρετείτε) έχετε καταδικάσει να υποφέρει... Και ίσως, τότε, να γράψετε ένα άρθρο στο ΒΗΜΑ (σας) γι' αυτές σας τις εμπειρίες που δε θα' χει (να 'στε σίγουρος) καμιά σχέση με τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας που επιχειρείτε με την ως τώρα αρθρογραφία σας, τη στρατευμένη στην επίθεση που κάνει το κεφάλαιο στο λαό αυτού του τόπου».