...Τέλος, θα πρέπει να αναφερθούμε και σε ένα άλλο λεπτό σημείο που είναι πολύ χαρακτηριστικό σε αυτή τη διάταξη πιονιών. Αν δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος και με την προϋπόθεση ότι έχουν γίνει και από τους δύο παίκτες τα Ροκέ, τις περισσότερες φορές η πράξη έχει δείξει ότι η πλειονότητα στην πτέρυγα της Β είναι πιο αποτελεσματική από αυτήν του αντιπάλου και ότι το ελεύθερο πιόνι που θα δημιουργηθεί είναι πιο επικίνδυνο από αυτό στην πτέρυγα του Ρ. Αυτό συμβαίνει γιατί απλά ο Ρ του μαύρου είναι ήδη στην πτέρυγα που θα δημιουργηθεί το ελεύθερο πιόνι, ενώ ο λευκός Ρ βρίσκεται αρκετά μακριά από το ελεύθερο πιόνι που θα αποκτήσει ο μαύρος στην πτέρυγα της Β.

Αυτή η μικρή λεπτομέρεια έχει κρίνει αναρίθμητες παρτίδες και θα πρέπει να προσεχτεί ιδιαίτερα.

Ας δούμε και μια παρτίδα - όσο μας επιτρέπει ο χώρος της εκπαιδευτικής μας στήλης - επάνω στο θέμα «Κέντρο πλειονοτήτων», που παίχτηκε στην Αγγλία (Χάστινγκς 1935), μεταξύ του πρώην παγκόσμιου πρωταθλητή Ούβε και του Βρετανού G.M. Τόμας (μαύρα): 1. γ4 ε6 2. Ιγ3 δ5 3. δ4 Ιζ6 4. Αη5 Αε7 5. ε3 0-0 6. Ιζ3 Ιβδ7 7. Πγ1 γ6 8. Αδ3 δγ4 9. Αγ4 Ιδ5 10. Αε7 Βε7 11. 0-0 Ιγ3 12. Πγ3 ε5 13. Ιε5 Ιε5 14. δε5 Βε5 15. ζ4! Την κίνηση αυτή την έπαιξε για πρώτη φορά ο Ρουμπινστάιν εναντίον του Λάσκερ, γνωρίζοντας σε βάθος τα μυστικά της στρατηγικής. Τα πιόνια του λευκού γίνονται πιο γρήγορα από του μαύρου, ο δε στόχος δεν είναι μόνο η δημιουργία ελεύθερου πιονιού, αλλά και η απευθείας επίθεση στον μαύρο Ρ. 15... Βε7;! Η επιστροφή της Β στο «ε7» είναι μάλλον η χειρότερη επιλογή. 16. ζ5! Αποτρέπει την είσοδο του μαύρου Α στο παιχνίδι και συγχρόνως απειλεί να ανοίξει την άμυνα του μαύρου με «ζ6». 16... β5. Αναγκαστικά ο μαύρος Α θα αναπτυχθεί από το «β7» για να μπορέσει να παίξει και ο «Πα8». 17. Αβ3 β4 (βλέπετε διάγραμμα) 18. ζ6 ηζ6 19. Πγ6 Βε3+ 20. Ρθ1 Αβ7 21. Πγζ6 Βε4 22. Βδ2 Ρθ8 23. Αζ7. Καλύτερο ήταν 23. Π6ζ4 Παδ8 24. Βζ2 Βη6 25. Πζ7 Πζ7 26. Αζ7. 23... Παγ8; 24. Π6ζ2 Πγδ8 25. Βη5 Πδ6 26. Αδ5 και 1-0.