Τραγωδία, με τον από μηχανής θεό να δίνει τη λύση, θύμισε το βελγικό γκραν πρι, το οποίο χάρισε στους φίλους των αγώνων μια προσπέραση από αυτές που παίρνουν περίοπτη θέση στην ιστορία της Φόρμουλα 1.

Ο Μίκα Χάκινεν ξεκινούσε από την πρώτη θέση σε μια εκκίνηση εν κινήσει, αφού λόγω βροχής το αυτοκίνητο ασφαλείας έμενε στην πίστα. Λίγο πίσω του ο Γιάρνο Τρούλι. Στον 6ο γύρο ο Μίκαελ Σουμάχερ ξεκινούσε την επίθεσή του. Σχεδόν ταυτόχρονα στέγνωσε και η πίστα. Ο πολύπειρος Ζαν Αλεζί, που άλλαξε πρώτος, με στεγνά τα λάστιχα βροχής βρέθηκε στην τέταρτη θέση. Ο Μίκαελ Σουμάχερ, εκμεταλλευόμενος την αδράνεια της ομάδας του Χάκινεν (Μακλάρεν), μείωσε τη διαφορά και όταν ο Φινλανδός έχασε τον έλεγχο του μονοθέσιου για λίγα δευτερόλεπτα, ο Σουμάχερ πήρε την πρωτοπορία.

Τα πράγματα όμως δεν ήταν διόλου εύκολα και για τον Γερμανό. Τα πίσω λάστιχα της Φεράρι υπερθερμάνθηκαν και η μέθοδος του Σουμάχερ να πατάει στα υγρά τμήματα για να τα κρυώνει ελάχιστα αποτελέσματα είχε. Η διαφορά Σουμάχερ - Χάκινεν είχε μειωθεί σε μια «ανάσα» 8 γύρους πριν το τέλος. Ο Γερμανός μάλιστα οδηγούσε κάνοντας ό,τι μπορούσε για να κόψει το δρόμο του Φινλανδού, κάτι που αργότερα προκάλεσε τη διαμαρτυρία του Ρον Ντένις, του υπεύθυνου για την ομάδα της Μακλάρεν.

Η αποφασιστικότητα του Σουμάχερ ήταν αυτή που θα έκανε πολλούς να στοιχηματίσουν ότι θα έπαιρνε τη νίκη. Τέσσερις γύρους πριν τον τερματισμό μπροστά από τον Γερμανό της Φεράρι βρέθηκε ο Ρικάρντο Ζόντα. Ο αργός οδηγός, που είχε «φάει» γύρο, εμφανίστηκε ως από μηχανής θεός στα μάτια του Χάκινεν.

Ο Σουμάχερ, όπως είπε έχοντας τις διαβεβαιώσεις των μηχανικών του ότι είναι ταχύτερος στην ευθεία, επέλεξε να προσπεράσει από αριστερά. Την ίδια στιγμή ο Χάκινεν ρισκάροντας πέρασε από δεξιά και φρενάροντας αργότερα βρέθηκε πρώτος εμπρός φυσικά και από τον Σουμάχερ. Η προσπέραση-«όνειρο» χάρισε στον Χάκινεν τη νίκη αλλά και πολλούς νέους φίλους, αφού ήταν μια κίνηση που γοήτευσε τους λάτρεις των αγώνων και απέδειξε ότι ο Φινλανδός έχει και ταπεραμέντο εκτός όλων των άλλων προσόντων του.

Την ίδια ώρα ο μικρός Σουμάχερ, κάνοντας θαυμάσιο αγώνα, κατάφερνε να ανέβει στην τρίτη θέση του βάθρου, πίσω από τον νικητή και τον αδελφό του. Ο Ντέιβιντ Κούλθαρντ πήρε την τέταρτη θέση, αλλά έχει πολλά και δικαιολογημένα παράπονα από την ομάδα του. Η Μακλάρεν όχι μόνο άργησε να αποφασίσει την αλλαγή ελαστικών όταν στέγνωσε η πίστα, αλλά άφησε τον Κούλθαρντ έναν ολόκληρο γύρο παραπάνω από ό,τι τον Χάκινεν στον αγώνα με τα λάστιχα βροχής, βγάζοντάς τον έτσι εκτός διεκδίκησης της νίκης. Ο Βρετανός οδηγός δήλωσε απογοητευμένος από την ομάδα του και θύμισε ότι και στο γερμανικό γκραν πρι η Μακλάρεν είχε κάνει διακρίσεις σε βάρος του και υπέρ του Χάκινεν. Ο Ρον Ντένις παραδέχτηκε το λάθος και ισχυρίστηκε ότι δε γνώριζαν την έκταση του προβλήματος που θα προκαλούσαν στον Κούλθαρντ.

Προβλήματα τακτικής παρουσίασε βέβαια και η Φεράρι αφού ο Ρούμπενς Μπαρικέλο «έμεινε» από καύσιμα. Οι μηχανικοί της Σκουντερία δεν υπολόγισαν ότι η κατανάλωση είχε αυξηθεί μετά το στέγνωμα της πίστας με αποτέλεσμα να στεγνώσει το ρεζερβουάρ του Βραζιλιάνου. Ο Μπαρικέλο πάντως πρόλαβε να κάνει τον ταχύτερο γύρο στο Σπα και σίγουρα στη Φεράρι αυτό το λάθος σημαίνει απώλεια βαθμών που θα στοιχίσουν και ο Βραζιλιάνος μπορούσε να προσφέρει.

Στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε ο Χάκινεν χαρακτήρισε υπέροχο και διασκεδαστικό τον αγώνα, παραδέχτηκε ότι η προσπέραση ήταν ασυνήθιστη και κάρφωσε τον Σουμάχερ που δεν του άφηνε περιθώρια κλείνοντάς τον. Ο Σουμάχερ από την πλευρά του ομολόγησε ότι αιφνιδιάστηκε από τον εξαιρετικό ελιγμό, όπως είπε, του Χάκινεν και δήλωσε ότι αν και ο Φινλανδός έχει πλέον έξι βαθμούς διαφορά οι ελπίδες του είναι ζωντανές, αφού μένουν ακόμη τέσσερα γκραν πρι.