Στα χέρια όλων των μαθητών της χώρας θα είναι σε λίγες μέρες το «νέο» βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, το οποίο θα συνοδεύεται από το μυθιστόρημα της Διδώς Σωτηρίου «Ματωμένα Χώματα», σε μια προσπάθεια να μπει ένα «φύλλο συκής» στην αντιδραστικότητα και αντιεπιστημονικότητα του βιβλίου. Φυσικά, τόσο οι αλλαγές σε επιμέρους διατυπώσεις και ανακρίβειες που εξέθεταν τη συγγραφική ομάδα, όσο και η διανομή του «Ματωμένα Χώματα», εναρμονίζονται με το προεκλογικό κλίμα, υπηρετούν προεκλογικές σκοπιμότητες.

Πάντως, με το «νέο» βιβλίο Ιστορίας φαίνεται να είναι όλοι - όσοι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους - ικανοποιημένοι. Με τη θέση της ΝΔ συμφώνησε το ΠΑΣΟΚ, το οποίο νιώθει και δικαίωση! Ο ΣΥΝ εξαρχής είχε συμφωνήσει με το βιβλίο. Ασκησε «κριτική» όχι στο περιεχόμενο, αλλά στη διαδικασία, υποστηρίζοντας ότι θίγεται η ελευθερία της συγγραφικής ομάδας...

Η ουσία του βιβλίου παρέμεινε - όπως ήταν και αναμενόμενο - στο απυρόβλητο. Εξακολουθεί να είναι ένα βιβλίο βαθιά ταξικό, αντιδραστικό και συντηρητικό. Ωστόσο, οι υπερασπιστές του βιβλίου, τόσο του παλιού, όσο και του «νέου», χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν μια φρασεολογία κατακτημένη από το κίνημα, για να κρύψουν το ιδεαλιστικό και αντιδραστικό του περιεχόμενο. Στήνονταν όλο το προηγούμενο διάστημα καυγάδες μεταξύ των «εθνικιστών» και των - υποτίθεται - «προοδευτικών», των υποστηρικτών του κοσμοπολιτισμού του κεφαλαίου. Αλήθειες, όμως, δεν ακούγαμε...

Η αλήθεια είναι ότι το βιβλίο δεν παίρνει διορθώσεις, παρά μόνο απόσυρση. Ας δούμε, όμως, τι δεν άλλαξε σχετικά με το πνεύμα και την ουσία του βιβλίου της Ιστορίας; Πού έγκειται η αντιεπιστημονικότητα και ο σκοταδισμός του; Αναφέρουμε ενδεικτικά:

• Στο βιβλίο του δασκάλου αναφέρεται ότι το παρελθόν είναι χαοτικό και αδιαμόρφωτο. Οτι, δηλαδή, ο ιστορικός καλείται να διαμορφώσει το παρελθόν και όχι ότι αυτό αποτελεί μια αντικειμενική πραγματικότητα.
• Λείπει η επιστημονική προσέγγιση ότι η ιστορία προχωρά μέσα από τη συγκεκριμένη δράση μεγάλων κοινωνικών ομάδων, ότι μπορεί να υπάρξει βία, σύγκρουση, στην ιστορική εξέλιξη.
• Απουσιάζει το στοιχείο της ταξικής και της εθνικοαπελευθερωτικής πάλης, λείπει από τα γεγονότα πάντα το «ποιος είναι ο φορέας».
• Η ιστορία διδάσκεται αποσπασματικά και όχι σαν ενιαία, ολοκληρωμένη αφήγηση, είναι εξαιρετικά πυκνό και αφαιρετικό για παιδιά αυτής της ηλικίας.
• Το περιεχόμενό του είναι εσκεμμένα και επιλεκτικά λειψό. Σύμφωνα με το «λειψό» περιεχόμενο του βιβλίου, η Οχτωβριανή Επανάσταση δεν έγινε ποτέ. Οσον αφορά στην κατοχή στην Ελλάδα, απουσιάζει το αντάρτικο, η μάχη της σοδειάς, οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις στην Αθήνα, η δράση της ΕΠΟΝ. Η Σοβιετική Ενωση βαφτίζεται «Ρωσία».

Ολα τα παραπάνω καλλιεργούν εντέχνως υποταγμένες και παραιτημένες συνειδήσεις. Καλλιεργούν απαισιοδοξία και αβεβαιότητα για το μέλλον, καθώς αυτό που κυρίως δεν αναδεικνύεται από το βιβλίο είναι, ότι, όπου υπάρχουν αρνητικοί συσχετισμοί δυνάμεων, υπάρχουν για να σπάνε. Αυτό αποδεικνύει η Ιστορία. Γι' αυτό οι εκπαιδευτικοί, οι κομμουνιστές πρώτα και κύρια, οι επιστήμονες που σέβονται την ιστορική αλήθεια, έχουν χρέος να τη διδάξουν στα παιδιά, στους νέους ανθρώπους.