Το αντάλλαγμα που παίρνει ο κάθε παίκτης για τις θυσίες που κάνει, λέγεται αποζημίωση. Υπάρχει υλική αποζημίωση - για παράδειγμα εάν για βασίλισσα που δίνει παίρνει δύο πύργους και πιόνι - καθώς και ποιοτική αποζημίωση, δηλαδή για δύο πιόνια που έδωσε ένας παίκτης, πήρε μία ανοιχτή γραμμή.

Κάναμε την παραπάνω εισαγωγή γιατί έχει σχέση με τις σημερινές ασκήσεις, αλλά και με το πότε εγκαταλείπετε μια παρτίδα.

Στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν το σκάκι είχε αναδείξει τους πρώτους ισχυρούς σκακιστές σ' όλο τον κόσμο, οι περισσότερες παρτίδες τελείωναν με ματ. Οι ισοπαλίες ήταν ελάχιστες και πολλοί σκακιστές συνέχιζαν να παίζουν, όχι μόνο όταν είχαν χαμένη θέση, αλλά ακόμα κι αν γίνονταν «φορσέ» ματ σε λίγες κινήσεις.

Πότε εγκαταλείπεται όμως μια παρτίδα; Στην εποχή μας έχει αλλάξει η παλιά συνήθεια, ο αντίπαλος δεν υποτιμά τη νοημοσύνη του συμπαίκτη του και θεωρεί αντιαθλητική ενέργεια το να συνεχίζει σε εμφανώς χαμένη θέση.

Στις ασκήσεις του κειμένου, ένας από τους δύο που εγκατέλειψαν στην κίνηση (στο διάγραμμα παίχτηκε 1. Αε5 αφήνοντας απροστάτευτη τη βασίλισσα στο «β7» και στη θέση με τα αλγεβρικά σύμβολα έπαιξε 1. Πδ7), δεν εξέτασε με προσοχή τις πιο κρυφές και απίθανες δυνατότητες, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει άδικα! Λευκά: Ρθ2, Βζ2, Πα7, Αθ6, Στρ. α2, γ2, γ3, η2, θ3 (9) Μαύρα: Ρη8, Βδ5, Πδ1, Αγ6, Στρ. β5, ε5, ζ7, η6, θ7 (9).