«Το αλφάβητο των Μέσων και η Διδασκαλία του» ήταν το θέμα της Ημερίδας την οποία διοργάνωσε, χτες, το Ινστιτούτο Οπτικοακουστικών Μέσων (ΙΟΜ), που στόχο είχε την εμβάθυνση του κοινού στην έννοια και το περιεχόμενο της οπτικοακουστικής παιδείας. Στο επίκεντρο της συζήτησης ήταν τα παιδιά, που σύμφωνα με τα αποτελέσματα ερευνών αποτελούν το «φανατικό κοινό των σύγχρονων ΜΜΕ». Ενας επίσης από τους στόχους της Ημερίδας ήταν η διερεύνηση των ζητημάτων που προκύπτουν στην ψηφιακή εποχή.

Μέσα από τους τρεις κύκλους συζητήσεων που πραγματοποιήθηκαν, έγινε προσπάθεια να παρουσιαστούν προτάσεις, προκειμένου η Πολιτεία, οι φορείς διαπαιδαγώγησης, αλλά και οι απλοί πολίτες να «σκύψουν προσεκτικά στο φαινόμενο και να εστιάσουν στις παραμέτρους που κρύβει η διαρκής ενασχόληση των παιδιών με τα Μέσα».

Στην Ημερίδα, που έγινε στο Κέντρο Τύπου της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας - Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης, χαιρετισμούς απηύθυναν οι υπουργοί Επικρατείας, Θ. Ρουσσόπουλος και Παιδείας Ε. Στυλιανίδης, ενώ τα θέματα αναλύθηκαν διεξοδικά από καθηγητές Ψυχολογίας, τμημάτων Κινηματογράφου, από ερευνητές ΜΜΕ από το Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Μ. Βρετανία, την Ολλανδία και τη χώρα μας.

Ο υπουργός Επικρατείας Θεόδωρος Ρουσόπουλος στο χαιρετισμό του τόνισε ότι κάθε μήνα λαμβάνει e-mails από πολίτες, που ένα μεγάλο ποσοστό αφορά στην ποιότητα των εκπομπών των ηλεκτρονικών ΜΜΕ. Εριξε το «μπαλάκι» στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, λέγοντας ότι υπάρχουν «καταγγελίες που θα μπορούσαν να απασχολήσουν το ΕΣΡ ή εν πάση περιπτώσει θα μπορούσε να τις εξετάσει, εάν όχι να παρέμβει». Επιχείρησε να αποποιηθεί των ευθυνών της κυβέρνησης και των ιδιοκτητών των ΜΜΕ, λέγοντας ότι μέσα από τις επιστολές, άνθρωποι σκεπτόμενοι «γνωρίζουν ότι ούτε ο υπουργός, ούτε κάποια αρχή μπορεί να παρέμβει» στα «κακόγουστα ή μειωτικά» για τη νοημοσύνη του κοινού προγράμματα, γιατί αυτά «τυπικά δεν παραβιάζουν κανέναν κανόνα»!

Από την πλευρά του, ο υπουργός Παιδείας Ευριπίδης Στυλιανίδης έκανε λόγο για «ψηφιακή σύγκλιση, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η προσβασιμότητα εκπαιδευτών και εκπαιδευόμενων στα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, καθώς και η σωστή χρήση αυτών των εργαλείων» και πώς «μέσα από αυτή θα αντιμετωπιστεί και το κοινωνικό πρόβλημα που δημιουργεί ανισότητες στην εκπαιδευτική διαδικασία».

Σε ό,τι αφορά τους υπόλοιπους ομιλητές, η Χρυσούλα Κοσμίδου, σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, τόνισε πως «οι άνθρωποι φτάνουν τελικά στο σημείο να "ζουν" τις εκπομπές με την ψυχαναγκαστική ανταπόκριση του κοινού σε προγράμματα εξορκισμού μιας απειλητικής πραγματικότητας. "Ζουν" ακόμη την υπερφόρτιση, μέσα από τις ταυτίσεις που κάνουν με ποικίλες μορφές κατασκευασμένων, συνήθως, ηρώων και μέσα από τα υποκατάστατα που μας "προσφέρουν" τα ΜΜΕ εκμεταλλευόμενα και την απουσία προσωπικών και κοινωνικών μορφών ικανοποίησης». Η Μπετίνα Ντάβου, καθηγήτρια Γνωστικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ανέφερε πως «στόχος είναι να αναδείξουμε τις διαφορές και τα κοινά σημεία των διαφόρων προσεγγίσεων για να καταλήξουμε σε ένα γενικό ορισμό εργασίας, που βασίζεται σε τρεις άξονες: στην έννοια του "μέσου", στο είδος της σχέσης ενηλίκων και παιδιών με τα μέσα και στην έννοια της "κριτικής στάσης"».

Οι ερευνητές από τις ευρωπαϊκές χώρες, που μίλησαν στην Ημερίδα, στάθηκαν στο βασικό στόχο. Στην αγωγή γύρω από τα ΜΜΕ που θα πρέπει να αποτελεί θετικό κέρδος για τα ίδια τα παιδιά. Επεσήμαν ακόμα ότι η ενδυνάμωση της οπτικοακουστικής εκπαίδευσης συνδέεται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη συμμετοχή του πολίτη στη δημοκρατική διαδικασία.