Σε ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα έργα της περιόδου του αντιφασιστικού πολέμου του '40, «Το Πλατύ Ποτάμι» του Γιάννη Μπεράτη θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 1 με 3 το μεσημέρι στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

«Το Πλατύ Ποτάμι» άλλοτε είναι ο Αώος στην πρώτη επαφή του συγγραφέα με το μέτωπο, και άλλοτε όχι, άλλοτε είναι ο ποταμός του τέλους του βιβλίου τον οποίο όσο πλησίαζαν οι υποχωρούντες στρατιώτες τόσο η βουή του «γιόμιζε από βότσαλα και άμμο, έτσι που σου 'δινε την ψευδαίσθηση πως φτάνεις σ' ακρογιαλιά» και άλλοτε όχι.

Σε κάθε περίπτωση «Το Πλατύ Ποτάμι» είναι το ποτάμι των ανθρώπων και η βουή του είναι γεμάτη από τις δικές τους φωνές και υπάρξεις.

«Το Πλατύ Ποτάμι» είναι η τοιχογραφία ενός ολόκληρου λαού σε μια από τις μεγαλύτερες στιγμές της ιστορίας του.

Ανθρώπινοι χαρακτήρες, ντοπιολαλιές, μικροσυνήθειες και υπερβάσεις των ανθρώπινων ορίων, «μπαίνουν» στο «Πλατύ Ποτάμι» του Γιάννη Μπεράτη και οδηγούνται ως την κορύφωση ενωμένοι για έναν κοινό σκοπό, μέσα σε συνθήκες όπου ο συνηθισμένος «καθημερινός» χρόνος των ανθρώπων επιταχύνεται.

Ο ηρωισμός των προσώπων του Γιάννη Μπεράτη καθοδηγείται ακριβώς από τον κοινό σκοπό και από τη συνείδηση του χρέους και αυτό ακριβώς είναι που συγκινεί τον αναγνώστη: Οι ήρωές του είναι πριν απ' όλα άνθρωποι που κρυώνουν, αρρωσταίνουν, νοσταλγούν, ματώνουν, πεθαίνουν, φοβούνται. Ο συγγραφέας προσεγγίζει όλες αυτές τις καταστάσεις χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για βαθύτερους και ουσιαστικότερους στοχασμούς.

Συγκλονιστικές είναι όμως και οι σελίδες όπου ακριβώς οι ίδιοι ανθρώπινοι χαρακτήρες και οι εκδηλώσεις τους ανατρέπονται ή μετατρέπονται, μερικές φορές, στο αντίθετό τους όταν ο κοινός σκοπός - η υπεράσπιση της πατρίδας με τη μορφή του πολέμου στο μέτωπο - «παύει» να υφίσταται. Ακριβώς σε αυτές τις σελίδες οι άνθρωποι παίρνουν το δικό τους ξεχωριστό δρόμο, καθώς η φασιστική κατοχή αρχίζει να δείχνει τα δόντια της, προαναγγέλλοντας τα δεινά που περίμεναν το λαό.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο για κάποιους δεν υπάρχει υπογραφή καμιάς «ειρήνης» με τους φασίστες, ενώ άλλοι «σαν έτοιμοι από καιρό» δε θα διστάσουν να αρχίσουν να βρουν «τρόπους» για να αρπάξουν τις «ευκαιρίες» της «νέας κατάστασης».

Η φύση, επίσης, με όλες της τις αντιθέσεις είναι το τοπίο μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται το εξαίρετο «Πλατύ Ποτάμι», κοιταγμένη όμως μέσα από τις ανθρώπινες ψυχές, που για τον συγγραφέα είναι η μεγάλη υπόθεση, καθώς όπως ο ίδιος έγραψε στις «Σημειώσεις από το εργαστήρι του Γιάννη Μπεράτη», «Το Πλατύ Ποτάμι» μπορεί να 'μουν εγώ ή η Ζωή ή - ποιος ξέρει - ακόμα ίσως και η Παράδοση».