Οι νέες τεχνολογίες στον οπτικοακουστικό τομέα δεν μπορούν παρά να μπουν στο στόχαστρο της ΕΕ, με σκοπό τη θεσμική θωράκιση της αδιάλειπτης κερδοφορίας του κεφαλαίου, σε ένα πεδίο που υπόσχεται πλήθος εφαρμογών. Δηλαδή, πλήθος «πηγών» για νέα υπερκέρδη, με την «παρελκόμενη» πάντα αντιδραστική και επικίνδυνη διαχείριση του περιεχομένου. Οπως προκύπτει από τα σχετικά επίσημα κείμενα, η «διαλογική» ή «διαδραστική» τηλεόραση και κάθε άλλη εφαρμογή του είδους, θα παραδοθούν πλήρως στις ορέξεις των μονοπωλίων, με το δημόσιο οπτικοακουστικό τομέα (ή ό,τι απέμεινε από αυτόν) να παίζει - στην καλύτερη περίπτωση - το ρόλο του «τροχονόμου» και στη χειρότερη ...απλώς να «υπάρχει»...