«My blueberry nights»

Ανοίγει απόψε, στο «Ολύμπιον» το 48ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ενα ακόμα φεστιβάλ βαρυφορτωμένο, με πολλές προβολές και εκδηλώσεις. Αυτός ο γιγαντισμός, που ενδεχομένως διευκολύνει την ανεξέλεγκτη σπατάλη, δε διευκολύνει καθόλου τους κινηματογραφόφιλους, καθώς, για να πάρουν απλώς μια γεύση του φεστιβάλ πρέπει να τρέχουν από αίθουσα σε αίθουσα, από συνέντευξη σε συνέντευξη, από εκδήλωση σε εκδήλωση.

Και ενώ το φεστιβάλ, η βιτρίνα, «λάμπει», η παραγωγή και διανομή βουλιάζει όλο και βαθύτερα στην απελπισία. 48 χρόνια μετράει το φεστιβάλ. 48 χρόνια ακούμε τις ίδιες υποσχέσεις! 48 χρόνια όλοι οι «αρμόδιοι», χωρίς ίχνος ενοχής, ανακοινώνουν τα ίδια πάντα μέτρα για την κινηματογραφική «ανάπτυξη». Μέτρα που ουδέποτε θεσμοθετήθηκαν και εφαρμόστηκαν. Διαχρονικός, λοιπόν, ο εμπαιγμός!

Απόψε οι «καινούριοι» (αλλά με τις ίδιες πολιτικές), θα βγάλουν λόγους, θα φωτογραφηθούν με ξένους «σταρ» και ύστερα θα ξαναπέσουν στη «χειμερία νάρκη» τους, μέχρι του χρόνου...

Ενδεικτικό του εμπαιγμού είναι ότι ενώ το φεστιβάλ, το κράτος δηλαδή, σωστά, τιμά διάφορους δημιουργούς, στη Βουλή τα κόμματα του δικομματισμού αρνούνται να δώσουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ασφάλεια, τιμητικές συντάξεις στους δημιουργούς, ο οποίοι, ακούσια, δεν έχουν συμπληρώσει τα απαραίτητα ένσημα!

Το μελαγχολικότερο, δυστυχώς, είναι πως οι καλλιτέχνες γενικά, αλλά και οι θεατές, ανέχονται τα λογύδρια των αρμοδίων στο «Ολύμπιον». Αυτή η ανοχή επιτρέπει στους λογοκόπους να λογοκοπούν!

Το φεστιβάλ, δυστυχώς, έχασε την παλιά του ζωντάνια! Χρόνια τώρα, σταδιακά, με πολύ έξυπνες κινήσεις, το μετέτρεψαν από χώρο «φωτιάς», σε χώρο δημοσίων σχέσεων, προβολής και διασκέδασης.

Οσοι έχουμε αγωνία για τον κινηματογράφο, για τον τόπο, αλλά και για τα παγκόσμια πράγματα, επιβάλλεται να ξαναδούμε εκ βάθρων το φεστιβάλ. Πρέπει να γίνει χώρος τέχνης και αγώνα! Πρωτεύοντα ρόλο, φυσικά, οφείλουν να παίξουν τα ενδιαφερόμενα σωματεία, που, και με τη δική τους ανοχή, έχουν εξοστρακιστεί από το φεστιβάλ και τους άλλους χώρους λήψης των αποφάσεων.

Εναρκτήρια ταινία του φεστιβάλ είναι η ταινία του Ασιάτη δημιουργού Ουόνγκ καρ-Ουάι «My Blueberry Nights». Πρόκειται για ταινία «δρόμου». Μια νεαρή συνθέτρια - τραγουδίστρια, η Νόρα Τζόουνς, που ερμηνεύει τον κεντρικό ρόλο, μετά από μια αποτυχία στην πεντάχρονη ερωτική σχέσης της, ταξιδεύει από ακτή σε ακτή ανακαλύπτοντας τη δική της Αμερική. Η Ελίζαμπεθ «ταξιδεύει» από τη Ν. Υόρκη στο Μέμφις, από εκεί στο Λας Βέγκας και την Καλιφόρνια. Στο δρόμο γνωρίζει διάφορους άλλους «σημαδεμένους» από τη ζωή χαρακτήρες (στους ρόλους οι Τζουντ Λο, Νάταλι Πόρτμαν, Ρέιτσελ Γουάιζ και ο Ντέιβιντ Στράδερν, ο οποίος θα παραβρεθεί στο Φεστιβάλ), που ο καθένας τους έχει να πει τη δική του τραγική ιστορία αγάπης. Ταυτόχρονα, της δίνεται η ευκαιρία να επανεξετάσει τα δικά της πιστεύω, να ισορροπήσει τον εύθραυστο εαυτό της, να αναζητήσει τα αίτια του πόνου της...