Στις ανάγκες και στις προτεραιότητες της ανταγωνιστικότητας του μεγάλου κεφαλαίου πήγαν οι κοινοτικοί και εθνικοί πόροι του Γ΄ ΚΠΣ, με την κυβέρνηση να διαφημίζει το έργο της στην «απορροφητικότητα» των κεφαλαίων αυτών στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των στόχων του. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, από την αρχή υλοποίησης του Γ΄ ΚΠΣ μέχρι το τέλος του 2007 η δημόσια δαπάνη που δόθηκε στους ιδιώτες έφτασε σε περίπου 24,4 δισ. ευρώ φτάνοντας στο 75,18% της προβλεπόμενης στο Γ΄ ΚΠΣ.

Ο υπουργός Γ. Αλογοσκούφης ισχυρίστηκε ότι «με την αξιοποίηση των πόρων αυτών η ελληνική οικονομία γίνεται πιο παραγωγική, πιο εξωστρεφής και πιο ανταγωνιστική», κάτι που είναι πέρα για πέρα ξεκομμένο από την πραγματικότητα που ζουν τα λαϊκά στρώματα, για τις ανάγκες των οποίων δε δόθηκε ούτε ευρώ. Αντίθετα, ζεστό, δωρεάν και άφθονο κρατικό χρήμα δόθηκε στους μεγαλοκατασκευαστές, στους οποίους παρέδωσαν τις υποδομές (οδικοί άξονες, λιμάνια, αεροδρόμια, κ.ά.), και σε τομείς όπως για την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» κ.α.