Με πιέσεις και δήθεν προσφορές - «ευκαιρίας» οι λεγόμενες κραταιές χώρες της ΕΕ «περικύκλωσαν» την περασμένη βδομάδα την πολιτική ηγεσία της Σερβίας, επιδιώκοντας να εκβιάσουν (προς τη δική τους κατεύθυνση) το αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των σερβικών προεδρικών εκλογών που διεξάγεται σήμερα στο Βελιγράδι. Ωστόσο, η μάχη που δίνεται αυτήν την Κυριακή ανάμεσα στο φιλοδυτικό απερχόμενο Πρόεδρο Μπόρις Τάντιτς και το φιλορώσο υποψήφιο Τόμισλαβ Νίκολιτς δεν πρόκειται να επηρεάσει σοβαρά τα αμερικανο-ευρωενωσιακά σχέδια απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου απ' τη Σερβία. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες έχουν βάλει σταθερά πλώρη για υποστήριξη της μονομερούς ανεξαρτησίας που θα ανακηρύξει σε λίγες μέρες η ηγεσία των Κοσσοβάρων Αλβανών με ό,τι αυτό συνεπάγεται όχι μόνον για την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, αλλά και για τη διεθνή τάξη πραγμάτων...

Είναι χαρακτηριστικό ότι αμερικανικές πολιτικές πηγές που επικαλούνταν ως το απόγευμα της Πέμπτης αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα προεξοφλούσαν ως βέβαιη τη μονομερή κήρυξη ανεξαρτησίας του ΝΑΤΟικού προτεκτοράτου «στις 9 ή 10 Φλεβάρη εάν νικήσει ο Τόμισλαβ Νίκολιτς και στις 17 Φλεβάρη το νωρίτερο εάν νικήσει ο φιλοδυτικός υποψήφιος Τάντιτς»...«Οι μεγάλες δυνάμεις ασκούν πιέσεις για κήρυξη της ανεξαρτησίας το Φλεβάρη» έγραφε χαρακτηριστικά ανταπόκριση του αμερικανικού δικτύου ABC....

Παράλληλα, οι βρετανικοί «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» έγραφαν πως η αναγνώριση της «ανεξαρτησίας» του Κοσσυφοπεδίου θα γίνει εντός Φλεβάρη σε τρεις φάσεις. Σε πρώτη φάση, η ανεξαρτησία του προτεκτοράτου αναφέρεται πως θα αναγνωριστεί από 10 χώρες της ΕΕ μεταξύ των οποίων η Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία. Σε δεύτερη φάση, η ανεξαρτησία του προτεκτοράτου θα αναγνωριστεί από Ισπανία και Ιταλία, ενώ στον επόμενο «γύρο» στο χορό της «αναγνώρισης» θα συρθούν η Ελλάδα και η Ρουμανία. Η ΕΕ ως πολιτικο-οικονομική οντότητα δεν πρόκειται να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του προτεκτοράτου κυρίως λόγω των (εύλογων...) αντιρρήσεων της Κύπρου που δεν προτίθεται να λυγίσει στις έντονες πιέσεις που και η ίδια υφίσταται...

Το ίδιο διάστημα τα ρωσικά ΜΜΕ προέβαλλαν τις επισημάνσεις ανώτατων αξιωματούχων του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, σύμφωνα με τους οποίους ο ΓΓ του ΟΗΕ δεχόταν αφόρητες πιέσεις από Αμερικανούς και Ευρωενωσιακούς αξιωματούχους, προκειμένου να κάνει τα στραβά μάτια και να δεχτεί σύντομα, διά της πλαγίας, φόρμουλα αντικατάστασης της διοίκησης του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο με την 1.800μελή αποστολή της ΕΕ. Χωρίς, βέβαια, να υπάρξει η απαιτούμενη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ...

Επιπλέον, μέσα σ' αυτό το πλαίσιο εκβιαστικών πιέσεων και «φιλικών προσφορών» της Δύσης είδαμε την περασμένη Δευτέρα την απόφαση του Συμβουλίου Εξωτερικών της ΕΕ να υπογράψει με τη Σερβία στις 7 Φλεβάρη μία ενδιάμεση «πολιτική συμφωνία για το ελεύθερο εμπόριο και τη φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος των θεωρήσεων εισόδου» (βίζα). Η συμφωνία, που θα υπογραφεί την ερχόμενη βδομάδα τάχα για να μην φανεί πως η ΕΕ επιδιώκει να επηρεάσει το αποτέλεσμα των σημερινών σερβικών προεδρικών εκλογών, υποτίθεται ότι θα δίνει: α) στο Βελιγράδι κάποια οικονομικά οφέλη και β) στους Σέρβους ψηφοφόρους την εντύπωση μίας πιο «απτής» ευρωπαϊκής προοπτικής για τη Σερβία. Αξίζει σ' αυτό το σημείο να επισημάνουμε την ενεργό συμμετοχή της Ελλάδας σ' αυτές τις ευρω-ενωσιακές πιέσεις κατά του Βελιγραδίου, καθώς η υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, εμφανίστηκε να πρωτοστατεί στην προώθηση της «ευρωπαϊκής προοπτικής της Σερβίας.

Οσο για το Σύμφωνο Σταθερότητας και Συνεργασίας με τη Σερβία; Αυτό, επί του παρόντος, εξαφανίστηκε απ' το προσκήνιο ένεκα των ολλανδικών αντιρρήσεων που προβάλλονται με το πρόσχημα ότι το Βελιγράδι δεν έχει ακόμη παραδώσει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης τους πρώην ηγέτες των Σερβοβόσνιων Ράντοβαν Κάρατζιτς και Ράτκο Μλάντιτς...