Κυριακή 16 Μάρτη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 29
ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Κερδισμένοι και χαμένοι από το ράλι του πετρελαίου

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η νέα εκρηκτική άνοδος της τιμής του πετρελαίου, που ξεπέρασε τα 110 δολάρια το βαρέλι, επανέφερε προς συζήτηση τους παράγοντες που ωθούν το «μαύρο χρυσό» σε δυσθεώρητα ύψη. Οι αναλυτές σηκώνουν τα χέρια, ομολογώντας ότι δεν μπορούν να προβλέψουν πού θα σταματήσει αυτή η ιλιγγιώδης κούρσα.

Το πρώτο θύμα αυτής της εξέλιξης είναι το επιχείρημα των απολογητών της «ελεύθερης αγοράς», του καπιταλισμού ότι «η τιμή του εμπορεύματος διαμορφώνεται από την προσφορά και τη ζήτηση»...

Τα τελευταία στοιχεία του Οργανισμού Πετρελαιοεξαγωγών Κρατών (ΟΠΕΚ) το παραγόμενο ημερησίως πετρέλαιο όχι μόνο καλύπτει αλλά υπερκαλύπτει την παγκόσμια ζήτηση. Αν λοιπόν ίσχυε το παραπάνω επιχείρημα θα είχαμε σταθερότητα, ή μείωση των τιμών.

Το ότι συμβαίνει το αντίθετο, δηλαδή αύξηση των τιμών, οφείλεται σε σειρά παραγόντων απ' τους οποίους δύο σημαντικοί είναι η κατρακύλα του δολαρίου (αφού το μεγαλύτερο μέρος των πετρελαϊκών συμβολαίων πληρώνονται σε δολάρια) και η δράση των κερδοσκοπικών κεφαλαίων που μετακινήθηκαν τα τελευταία χρόνια στην πετρελαϊκή αγορά.

Η δράση των κερδοσκοπικών κεφαλαίων και ο ρόλος τους στη διαμόρφωση της τιμής του πετρελαίου ομολογείται ακόμη και από κυβερνητικούς παράγοντες των ΗΠΑ. Οπως ο αρμόδιος για θέματα ενέργειας Γκάι Καρούζο, ο οποίος ομολόγησε ότι με βάση την προσφορά και τη ζήτηση η τιμή δε θα έπρεπε να ξεπερνάει τα 90 δολάρια το βαρέλι. Αρα κατά την άποψη του Αμερικανού αξιωματούχου η διαφορά (μέχρι τα 110 δολάρια) των 20 δολαρίων οφείλεται σε άλλους παράγοντες, κερδοσκοπικούς.

Οσον αφορά στην ταυτότητα των κερδοσκόπων; Δεν είναι άλλοι από τις πετρελαϊκές εταιρείες, τις μεγάλες τράπεζες και τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, αλλά και διάφοροι «ειδικοί» όπως οι κύριοι Σόρος, Μπάφετ κ.ά.

Οπως πάντα, το «μάρμαρο» των υπέρογκων καπιταλιστικών κερδών πληρώνεται από τους εργαζόμενους σ' όλο τον κόσμο.

Ολοι γνωρίζουμε ότι το γέμισμα του ρεζερβουάρ ενός αυτοκινήτου είναι μια πολύ ακριβή υπόθεση. Εκείνο που δε γνωρίζουμε, συνήθως, είναι το ποιος και πόσο κερδίζει από την αγορά ενός λίτρου βενζίνης. Δε γνωρίζουμε, παραδείγματος χάριν, τι εισπράττει το κράτος μέσω της φορολογίας.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΟΠΕΚ, στην τιμή που πληρώνουμε στην αντλία οι φόροι αντιπροσωπεύουν: στις ΗΠΑ το 26%, στον Καναδά το 30%, στην Ιαπωνία το 38%, στη Γερμανία το 49%, στην Ιταλία και τη Γαλλία το 53%, στη Βρετανία το 55%!


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ