Η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου στο χώρο των αερομεταφορών παίρνει διαρκώς μεγαλύτερες διαστάσεις καθώς δεν είναι μόνο οι μικρές, αλλά και οι κατά τεκμήριο μεγαλύτερες αεροπορικές εταιρείες που πέφτουν θύματα των ακόμη μεγαλύτερων εταιρειών του κλάδου. Το πιο πρόσφατο «επεισόδιο» στον «ανταγωνισμό των αιθέρων» είναι η αγορά της ιταλικής «Alitalia» από τη γαλλοολλανδική κοινοπραξία «Air France - KLM».

H περίπτωση της «Alitalia» έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την περίπτωση της «Ολυμπιακής» και το πιο ενδιαφέρον είναι η πολιτική απαξίωσης της μεγάλης αυτής εταιρείας από τις ιταλικές κυβερνήσεις της τελευταίας εικοσαετίας.

Η «Air France - KLM»στην τελική της προσφορά κοστολόγησε την «Alitalia» στα 139 εκατ. ευρώ, ποσό που ισοδυναμεί με δύο ημέρες εσόδων του γαλλοολλανδικού ομίλου. Η εξαγορά θα γίνει με ανταλλαγή μετοχών, που προβλέπει μία μετοχή της «Air France» για 160 μετοχές της «Alitalia», στην τιμή των 0,10 ευρώ, που είναι κατά 81% μικρότερη από τα 0,54 ευρώ, ρεκόρ όλων των εποχών, στο οποίο έκλεισε την Παρασκευή 14 Μάρτη η μετοχή της «Alitalia».

Ενα άλλο χαρακτηριστικό αυτής της μεθοδευμένης απαξίωσης ήταν η συναυτουργία των «κεντροαριστερών» κυβερνήσεων και της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι. Αυτή η συνενοχή εξάλλου αποτυπώνεται και στη συμφωνία των δυο στο τελικό ξεπούλημα.

Οσον αφορά το ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο αυτής της εξέλιξης, δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία. Φυσικά, οι εργαζόμενοι. Αφού σύμφωνα με τους όρους που έθεσαν οι υποψήφιοι αγοραστές θα πρέπει, πριν την πώληση, να απολυθούν τουλάχιστον 1.600 εργαζόμενοι της «Alitalia».