Του γνωστού συνθέτη Κ. Λάρσεν (1919) το σημερινό πρόβλημα με τα λευκά να έχουν σειρά να παίξουν και να κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

Λευκά: Ρα8, Βγ3, Πβ4, Πβ6, Ια4, Αβ5 (6)

Μαύρα: Ρδ5, Ιβ3, Ιη8, Αβ8, Αθ1, Στρ. δ3 (6)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρθ1, Αγ2, Αθ8, Στρ. α7, β5, γ7, θ2 (7)

Μαύρα: Ρα1, Πα5, Πβ2, Στρ. α2, α3 (5)

Δέκα χρόνια αργότερα (1929) δημιούργησε το παρακάτω «τεσσάρι» ο Λουσόν Ζαλκίντ. Κύριο χαρακτηριστικό η προαγωγή. Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (4) τέσσερις κινήσεις.

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρη8, Βα4, Ιδ4, Ιε8, Αα8, Αη7, Στρ. ζ3 (7)

Μαύρα: Ρδ5, Πγ6, Ιβ7, Αγ1, Στρ. δ7 (5)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

1. Ιε6 (απειλεί 2. Βε4Χ) 1... Πγ4 2. Βδ7+ ματ! Αν 1... Πε6 ή 1... δε6 τότε 2. Ββ5 ή 2. Βδ4Χ. Τέλος, αν 1... Ιγ5 ή 1... Ιδ6 2. Ι6γ7 ή 2. Ι8γ7+ ματ!

Η λύση του ισχυρού:

Στο πρόβλημα του Σάτερ έχουμε 1. Αδ5! (απειλεί 2. Ιγ4+ Ρδ3 3. Αζ3 Ργ4 4. Αε2Χ) 1... ζ3 2. Αγ4 Ρδ4 3. Ιδ3 Ρε3 4. Πε5+ ματ.