Μία σπάνια κινηματογραφική ευκαιρία προσφέρει η «New Star», με την παράλληλη, πρώτη προβολή, από 8/5, τριών ταινιών βασισμένων στο διήγημα του Ερνεστ Χεμινγουέι «Οι φονιάδες». Πρόκειται για τις ταινίες: «Οι φονιάδες» (1947) του Ρόμπερτ Σιόντμακ, «Οι φονιάδες» (1964) του Ντον Σίγκελ και «Οι φονιάδες» (1956) του Αντρέι Ταρκόφσκι, με συν-σκηνοθέτες τους Μαρία Μπέικου και Αλεξάντρ Γκόρντον.

Η εκδοχή του Σιόντμακ απέσπασε τα βραβεία Edgar Allan Poe (1947), «Edgar» (καλύτερης ταινίας) και ήταν υποψήφια για 4 «Οσκαρ» το 1947 (Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Μουσικής, Μοντάζ). Στο σενάριο συμμετείχε και ο Τζον Χιούστον, ενώ πρωταγωνιστούν, μεταξύ άλλων, οι Μπαρτ Λάνκαστερ και Αβα Γκάρντνερ. Η αρχή της ταινίας θεωρείται ως η καλύτερη εναρκτήρια σεκάνς σε «φιλμ νουάρ».

Η ταινία του Σίγκελ απέσπασε το βραβείο Laurel (1965), ήταν υποψήφια για χρυσό βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στα βραβεία BAFTA (1966) και πήρε το βραβείο Καλύτερου Ξένου Ηθοποιού. Πρωταγωνιστούν ο σπουδαίος σκηνοθέτης Τζον Κασσαβέτης, οι Λι Μάρβιν, Αντζι Ντίκινσον και ...Ρόναλντ Ρίγκαν (σ.σ. ο γνωστός...), το «αγαπημένο καρφί» της επιτροπής Μακάρθι και μετέπειτα «σύμβολο» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Η εκδοχή του Ταρκόφσκι είναι σπουδαστική, μόλις 19 λεπτών, και αυτό από μόνο του προκαλεί το ενδιαφέρον. Παίζει ο ίδιος και συμφοιτητές του στο τμήμα ηθοποιίας της θρυλικής σχολής κινηματογράφου της Μόσχας «ΒΓΚΙΚ».

Οι «Φονιάδες» αναφέρονται σε δύο επαγγελματίες δολοφόνους, οι οποίοι πηγαίνουν σε μια μικρή πόλη για να σκοτώσουν έναν διάσημο πρώην πυγμάχο. Το διήγημα, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1927 στο «Scribner's Magazine», με αμοιβή 200 δολάρια για τον συγγραφέα, περιλαμβάνεται σε διάφορες ανθολογίες διηγημάτων του σπουδαίου συγγραφέα, καθώς θεωρείται χαρακτηριστικό παράδειγμα του ύφους και της θεματολογίας του.