Επειδή το θράσος των υπεύθυνων για τη λεγόμενη διατροφική κρίση, που εξανεμίζει τα λαϊκά εισοδήματα, αλλά αυξάνει τα κέρδη των εμποροβιομηχάνων, έχει ξεπεράσει κάθε όριο, δημοσιεύουμε στοιχεία της Γιουροστάτ για την καλλιέργεια των δημητριακών στη χώρα μας, ικανά ώστε να βγάλει συμπεράσματα κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης για τους υπαίτιους της διατροφικής κρίσης.

(Εδώ ο πίνακας)

Τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν ότι μέσα σε δέκα χρόνια από το 1996 έως το 2006 οι καλλιεργούμενες εκτάσεις των σιτηρών μειώθηκαν κατά 3.350.000 στρέμματα ή κατά 26,4%.

Η μείωση αυτή δεν οφείλεται σε καμία κλιματική αλλαγή, αλλά στα κίνητρα των αγραναπαύσεων και δασώσεων των εγκαταλειμμένων εκτάσεων, στον εκφυλισμό ή και την κατάργηση των παρεμβάσεων στην αποδέσμευση των επιδοτήσεων από την παραγωγή και στη μείωση των επιδοτήσεων που ψήφισαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Παρόμοια μέτρα πάρθηκαν και για τα υπόλοιπα αγροτικά προϊόντα, με αποτέλεσμα σημαντικές γεωργικές εκτάσεις για τη χώρα μας να μείνουν ακαλλιέργητες.

Στη δεκαετία 1996 - 2006 εγκαταλείφθηκε στη χώρα μας η καλλιέργεια 2.110.000 στρεμμάτων, από τα οποία 1.537.000 στρέμματα στη διετία 2004 που ψηφίστηκε η νέα ΚΑΠ έως το 2006.

Η δραστική μείωση της καλλιέργειας σιτηρών που δεν έγινε μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλα τα κράτη της ΕΕ, όπως επίσης και σε όλα τα αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη, είχε σαν αποτέλεσμα τη δραστική μείωση της παραγωγής σιτηρών και την εκτίναξη στα ύψη των τιμών των τροφίμων.

Αυτά τα αποτελέσματα και την πολιτική που τα δημιουργεί, ο υπουργός και η κυβέρνηση της ΝΔ, ως αυθεντικοί εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου και των κερδοσκόπων, προσπαθούν να τα συγκαλύψουν με τις κλιματικές αλλαγές και τις καλύτερες τιμές που τάχα πήραν οι παραγωγοί δημητριακών. Ομως, οι κάπως καλύτερες τιμές που πήραν οι αγρότες την τελευταία χρονιά στα δημητριακά εξανεμίστηκαν από τις αυξήσεις στα λιπάσματα, στα γεωργικά καύσιμα, στους σπόρους κ.ά. που καλπάζουν.

Από όλα τα παραπάνω αποδείχνεται ότι η λεγόμενη διατροφική κρίση είναι πολιτικό και όχι κλιματολογικό πρόβλημα.

Γι' αυτό η απάντηση των εργαζόμενων, των μικρομεσαίων αγροτών και όλων των λαϊκών στρωμάτων θα πρέπει να είναι πολιτική. Να καταδικάσουν την ΕΕ, τις ελληνικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που συμφωνούν με την ΚΑΠ και τις αναθεωρήσεις της, που είναι υπεύθυνες για τη λεγόμενη διατροφική κρίση. Να συσπειρωθούν σε ένα λαϊκό μέτωπο, το οποίο την πάλη του κατά της ακρίβειας θα τη συνδέει με την πάλη για λαϊκή εξουσία, η οποία θα μετατρέψει τα τρόφιμα από εμπορεύματα και αντικείμενα κερδοσκοπίας σε αγαθά προσιτά σε όλα τα λαϊκά στρώματα.