Στα θέματα του ντόπινγκ και στην αντικομμουνιστική προσπάθεια που ξεσήκωσαν ορισμένοι και τα ΜΜΕ, επιχειρώντας να παρουσιάσουν ότι και οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες χρησιμοποιούσαν αναβολικά, αναφέρονται αρκετοί επιστολογράφοι μας. Για το ζήτημα αυτό και την πραγματικότητα, που είναι εντελώς διαφορετική, γράφουν σχετικά δύο από τους αναγνώστες μας:

Νταμπίκης Ν., Λάρισα: Ολοι γνωρίζουν τις συνέπειες του ντόπιγκ, όμως μπροστά στο χρήμα και τη δόξα όλα αγνοούνται. Γεννιέται το ερώτημα γιατί να καταφεύγουν σ' αυτά. Είναι πολύ απλό. Από τη στιγμή που ο αθλητισμός έγινε εμπόριο και οι αθλητές επαγγελματίες, όλα επιτρέπονται... Το χρήμα και η δόξα, τους κάνουν να ξεχνούν τις βαριές συνέπειες στην υγεία τους. Κοντά στα μετάλλια πέφτει χρήμα με ουρά από Νομαρχίες, Υπουργεία και βάλε. Κοντά σ' αυτά ακολουθούν οι στρατιωτικοί βαθμοί των λοχαγών, υποπλοιάρχων κλπ, που τους απονέμονται για... την τιμή των όπλων. Οι πάντες βαθμολογούνται, ιθαγενείς και μη. Και φυσικά πίσω απ' όλα αυτά απορούν και εκπλήσσονται πώς φθάσαμε εδώ. Μα το πράγμα είναι απλό, ο πλούτος. Αυτά έχει ο επαγγελματικός αθλητισμός, την προβολή, την πρόκριση, με κύριο σκοπό το ατομικό συμφέρον, το κέρδος.

Προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τη θέση τους για το ντοπάρισμα, ορισμένοι καταφεύγουν προκλητικά στις επιτυχίες των πρώην σοσιαλιστικών χωρών και ειδικά της πρώην Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας και της ΕΣΣΔ, μιλώντας ότι αυτές, τάχα, οφείλονταν στην πλατιά χρήση αναβολικών! Το χορό το σέρνουν τα ΜΜΕ και πίσω απ' αυτά όλοι οι ακραιφνείς υπερασπιστές του αστικού πολιτικού συστήματος. Δεν υστέρησε, όπως πάντα σ' αυτό, και ο δεινός αντικομμουνιστής του ΣΥΝ κύριος Αλ. Αλαβάνος λέγοντας ότι οι ουσίες αυτές χρησιμοποιούνταν στη ΛΔ Γερμανίας. Ξεχνούν, όμως όλοι αυτοί, πως καμιά -μα καμιά- φορά δε βρέθηκαν ντοπαρισμένοι αθλητές σ' αυτές τις χώρες.

Υπενθυμίζουμε σε όλους αυτούς του κυρίους ότι ο αθλητισμός σ' εκείνες τις χώρες, τότε, ήταν παλλαϊκός και οι αθλητές δεν ήταν επαγγελματίες, αλλά ερασιτέχνες. Αθλητές οι οποίοι όλοι εργάζονταν σε επιχειρήσεις και όλα τα σωματεία ανήκαν σε οργανώσεις και κρατικές επιχειρήσεις. Ως γνωστόν η ΤΣΣΚΑ ανήκε στον Κόκκινο Στρατό, η Σπάρτακ στην Πολιτοφυλακή κ.ο.κ.

Οι επιτυχίες τους οφείλονταν, βασικά, στον ομαδικό αθλητισμό, στην εξασφάλιση από το σοσιαλιστικό κράτος όλων των ευκολιών στους αθλητές, στην πλούσια υποδομή τους και τις απεριόριστες και άφθονες αθλητικές εγκαταστάσεις που υπήρχαν σε όλη τη χώρα. Ο αθλητισμός είχε την αμέριστη βοήθεια του Κράτους, ήταν κτήμα όλων των ανθρώπων. Το σλόγκαν ήταν όλοι για όλους, για την πρόοδο της πατρίδας τους. Αυτή είναι η αλήθεια, για να είμαστε ειλικρινείς και δίκαιοι. Φτάνουν πια, οι ατέλειωτες και αδέξιες επινοήσεις των επιτήδειων καιροσκόπων. Κοντός ψαλμός αλληλούια...

Μενέλαος Γουβέτας: Ακουσα στο δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ (12 Απρίλη 2008) να λένε ότι το ντόπινγκ κυριαρχούσε, τάχα, και στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Προς απόδειξη του γεγονότος αυτού παίχτηκε στη διάρκεια του δελτίου μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη... μιας Ανατολικογερμανίδας αθλήτριας που έδωσε στο μόνιμο ανταποκριτή της ΕΡΤ στη Γερμανία, ύστερα από επιθυμία του ιδίου φαντάζομαι... Η φαντασμένη αυτή κυρία ισχυρίστηκε ότι οι αθλητικές αρχές στην πρώην ΓΛΔ χορηγούσαν στους αθλητές αναβολικά και μάλιστα εν γνώσει του Χόνεκερ!!! (Αλλο δεν είχε ο Πρόεδρος της χώρας ν' ασχοληθεί, έλεος...). Κατάλαβα, ωστόσο, ότι οι ισχυρισμοί της κυρίας αυτής υιοθετήθηκαν από τον ανταποκριτή και την παρουσιάστρια του δελτίου εδώ. Αυτό κι αν δεν είναι δυσφήμιση και μάλιστα κακόβουλη του ξακουστού και υπέροχου θαύματος στην πρώην Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία.

Είναι σε όλους γνωστό ότι, η φιλικά προσκείμενη στις δυτικές αθλητικές ομοσπονδίες ΔΟΕ, ουδέποτε έχει διαπιστώσει παράβαση των διατάξεων περί αναβολικών από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και μάλιστα δεν έχει αναφέρει ούτε ένα κρούσμα ντοπαρίσματος. Οι ολυμπιονίκες των χωρών αυτών έπαιρναν τα μετάλλια με την αξία τους και με καθαρό το σώμα. Ο αθλητισμός ήταν το Αλφα και το Ωμέγα του πολιτισμού στον υπαρκτό σοσιαλισμό. Στην πρώην ΕΣΣΔ υπήρχαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της μεγάλης αυτής χώρας εκατοντάδες χιλιάδες στάδια, γήπεδα, παγοδρόμια και διάφορα άλλα αθλητικά κέντρα με πλούσια και αξιοζήλευτη υλικοτεχνική υποδομή. Αλλά είπαμε... «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται». Μόνο που μερικές φορές η δρυς πέφτει και στο κεφάλι του ξυλευτή...

Παρεμπιπτόντως, θα ήθελα να αναφέρω ότι άκουσα άλλο δημοσιογράφο να εκφράζεται με τα πιο εγκωμιαστικά λόγια για τα εκπληκτικά επιτεύγματα της Σοβιετικής Ενωσης στον τομέα του αθλητισμού. Και μάλιστα να αναφέρει το όνομα του Ιωσήφ Στάλιν, που είχε θεσπίσει, όπως είπε, αυστηρότατα μέτρα κατά των παραβατών του νόμου περί αναβολικών ουσιών, είτε αυτές παρασκευάζονταν στη χώρα είτε έμπαιναν απ' έξω. Αυτή ήταν η πραγματικότητα.

Με την ευκαιρία θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι τα αναβολικά πρωτοεμφανίστηκαν στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1930 και από κει εξαπλώθηκαν και σε άλλες χώρες. Είναι γνωστό ότι οι κατά καιρούς θάνατοι ολυμπιονικών στις δυτικές χώρες οφείλονται κυρίως στη χρήση αναβολικών ουσιών, όπως εκείνος της Αμερικανίδας αθλήτριας του αγωνίσματος των 100 μ. πριν μερικά χρόνια.