«Εφυγε» (10/6) ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της μεταπολεμικής σοβιετικής λογοτεχνίας, διεθνώς γνωστός, ο 80χρονος Τσινγκίζ Αϊτμάτοφ. Σύμφωνα με τα ρωσικά ειδησεογραφικά πρακτορεία, απεβίωσε σε νοσοκομείο της Γερμανίας, όπου εισήχθη στις 19/5 λόγω ασθένειας των πνευμόνων.

Ο Αϊτμάτοφ γεννήθηκε (12/12/1928) στο χωριό Σεκέρ της Κιργιζίας (τότε αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία). Εκανε σπουδές σχετικές με τη γεωργία και κτηνοτροφία. Το 1952 άρχισε να δημοσιεύει διηγήματα στα κιργιζιανά. Δραστηριότητα, που συνέχισε παράλληλα με την επαγγελματική του ενασχόληση στη γεωργία και κτηνοτροφία. Το 1956 έγινε δεκτός στα ανώτερα λογοτεχνικά μαθήματα στη Μόσχα, ολοκληρώνοντάς τα το 1958. Την ίδια χρονιά, το περιοδικό «Οχτώβρης» δημοσιεύει το διήγημα «Πρόσωπο με πρόσωπο», σε μετάφραση από τα κιργιζιανά και εκδόθηκε η νουβέλα «Τζαμίλια», με την οποία γίνεται διεθνώς γνωστός. Χαρακτηριστική για την υποδοχή της νουβέλας από την παγκόσμια προοδευτική κριτική, είναι η εκτίμηση του Λουί Αραγκόν ότι η «Τζαμίλια» είναι «η ωραιότερη ερωτική ιστορία του κόσμου».

Ακολούθησαν αριστουργήματα, με αλλεπάλληλες εκδόσεις εντός και εκτός ΕΣΣΔ: «Ο πρώτος δάσκαλος» (έγινε ταινία από τον Αντρέι Κοντσαλόφσκι), «Αντίο Γκιουλσαρί», «Το χωράφι της μάνας», «Μια μέρα και ένας αιώνας», «Το ικρίωμα», «Το μάτι της καμήλας» κ.ά.

Απέσπασε τρία Κρατικά Βραβεία της ΕΣΣΔ (1968, 1977, 1983), Βραβείο Λένιν (1963), Ηρωας Σοσιαλιστικής Εργασίας (1978) και Λαϊκός Συγγραφέας της Κιργιζίας. Διατέλεσε βουλευτής του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ, μέλος της ΚΕ του ΚΚ Κιργιζίας, στέλεχος σε πληθώρα συλλόγων και συντακτικών επιτροπών περιοδικών. Από το 1994 και μέχρι τον περασμένο Μάρτη διατέλεσε πρέσβης της Κιργιζίας, σε διάφορες χώρες.