Associated Press

Πογκρόμ συλλήψεων μέσα στη βδομάδα που πέρασε από την τουρκική αστυνομία

Μία πολιτική κρίση, που έχει ξεσπάσει από την άνοδο στην εξουσία του Ρ. Ερντογάν και των «ισλαμιστών», που εκπροσωπούν τα συμφέροντα της ανερχόμενης οικονομικής τάξης των χρηματο-οικονομικών κύκλων και των «ευρωπαϊκών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων» και πορεύονται με το «παραμύθι» της οικονομικής σταθερότητας, «διανύει» η Τουρκία.

Στην πραγματικότητα όμως η ανεργία, σε πραγματικά νούμερα, είναι στο 25%, οι μισθοί είναι εξευτελιστικοί, κυριαρχεί η ανασφάλιστη εργασία και το ποσοστό των εργαζομένων που είναι οργανωμένοι στα σωματεία τους βρίσκεται κάτω από το 5%, με την εργατική τάξη να είναι χωρίς δικαιώματα, γεγονός που επίσης εντάσσεται στην οικονομία.

Εχτισαν μία πλασματική εικόνα, βασισμένη στα χρέη, διοχετεύοντας χρήμα στην αγορά, χωρίς να αυξάνουν την παραγωγή, η οποία αντιθέτως μειώνεται, ενώ χάρη στην ΕΕ και τις μεταρρυθμίσεις, εισάγονται τα πάντα και δεν παράγεται τίποτα.

Υπέρ αυτής της πολιτικής ήταν και το προηγούμενο «κεμαλικό» καθεστώς, που εκπροσωπείται από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP), καθώς και αυτό στήριξε τις ιδιωτικοποιήσεις και την οικονομική φιλελευθεροποίηση, την ανελευθερία και τη στοίχιση στο πλευρό των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού.

Καμία από τις δύο τάσεις δεν υπερασπίστηκε και δεν υπερασπίζεται τα δικαιώματα του τουρκικού λαού. Αντίθετα, το μόνο ζήτημα των δύο αντιμαχόμενων πλευρών είναι ποιος από τους δύο θα κάνει «παιχνίδι εξουσίας» και θα καρπώνεται τα οφέλη.

Η προσφυγή ενάντια στο ΑΚΡ, έγινε από τον Γενικό Εισαγγελέα του Ανώτατου Δικαστηρίου της Τουρκίας, Αμπντουραχμάν Γιαλτσίνκαγια, που ζητά την απαγόρευση του κόμματος και τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων σε 71 κορυφαία στελέχη του, μεταξύ των οποίων ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ, και ο πρωθυπουργός, Ρ. Ερντογάν, κατηγορεί την κυβέρνηση για υπονόμευση του κοσμικού χαρακτήρα της Τουρκικής Δημοκρατίας και προσπάθεια «ισλαμοποίησης» του κράτους, τόσο μέσω νομοθετικών διατάξεων, όσο και της επικείμενης συνταγματικής αναθεώρησης.

Την 1η Ιούλη ξεκίνησε η ακροαματική διαδικασία, προκειμένου να εξεταστεί αν ευσταθεί το κατηγορητήριο και είναι αναγκαία η απαγόρευση του ΑΚΡ, με την εξέταση του κατηγόρου και συνεχίστηκε την Πέμπτη με την κατάθεση των εκπροσώπων του ΑΚΡ, του υπουργού Επικρατείας και αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Τζεμίλ Τσιτσέκ, και του αντιπροέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κυβερνώντος κόμματος, Μπεκίρ Μποζντάγ. Αναμένεται η εισηγητική έκθεση του εισαγγελέα που εξετάζει την υπόθεση, καθώς και πρόσθετες δηλώσεις των δύο πλευρών, αν υπάρχουν στοιχεία που έχουν παραλειφθεί και στη συνέχεια η απόφαση του Δικαστηρίου. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το τουρκικό Σύνταγμα, για να υπάρξει απαγόρευση ενός κόμματος, πρέπει να πλειοψηφήσει το δικαστήριο εναντίον του με 7 εκ των 11 μελών του.

Στο πλευρό του ΑΚΡ και του Ρ. Ερντογάν, τάχθηκε από την αρχή η ΕΕ, που διαμήνυσε σε όλους τους τόνους στους «κεμαλιστές» και τις δικαστικές αρχές, που πρόσκεινται σ' αυτήν την παράταξη, ότι απόφαση εναντίον της κυβέρνησης «δε θα βοηθήσει καθόλου την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας», αλλά θα την τραβήξει πίσω, θυμίζοντας άλλες εποχές. Σε αυτό το πλαίσιο πραγματοποιήθηκε και η επίσκεψη του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Ντουράο Μπαρόζο, και του επιτρόπου Διεύρυνσης, Ολι Ρεν, στην Τουρκία, που υπερτόνισαν την αλλαγή που συντελείται στη χώρα, τη σημασία των μεταρρυθμίσεων και της απρόσκοπτης προόδου τους, με τη σημείωση ότι οι κυβερνήσεις «αναδεικνύονται στις εκλογές και δεν πέφτουν στα δικαστήρια»...

Στάση ανάλογη κράτησαν και οι ΗΠΑ, εκφράζοντας την ανησυχία τους για την πορεία της Τουρκίας, μετά την είσοδό της στη νέα αυτή πολιτική κρίση, που μπορεί να την οδηγήσει «σε επικίνδυνα μονοπάτια».

Η στάση των ιμπεριαλιστικών κέντρων υπέρ της κυβέρνησης Ερντογάν δεν είναι δύσκολο να ερμηνευτεί, καθώς, τη δεδομένη στιγμή, αυτή η τάση εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους και είναι σε θέση να περάσει μεταρρυθμίσεις και μέτρα που απαιτούνται πιο εύκολα ώστε να στρωθεί ακόμα καλύτερα ο δρόμος της οικονομικής εκμετάλλευσης της Τουρκίας και του ρόλου της στα σχέδια για τη Νέα Ευρεία Μέση Ανατολή...

Η απάντηση του ΑΚΡ στο ενδεχόμενο αρνητικής δικαστικής απόφασης, προκειμένου να δείξει πυγμή, ήταν να προχωρήσει την Τρίτη, όπως προαναφέραμε, σε σειρά συλλήψεων διαρρέοντας φήμες για ενδεχόμενο στρατιωτικό πραξικόπημα, με συμμετοχή της παραστρατιωτικής οργάνωσης «Εργκενεκόν». Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν οι στρατηγοί εν αποστρατεία Χουρσίτ Τολόν, πρώην αρχηγός της Στρατιάς Αιγαίου, και Σενέρ Ερουιγκούν, πρόεδρος του Συνδέσμου Κεμαλικής Σκέψης, ο διευθυντής της εφημερίδας «Τζουμχουριέτ» στην Αγκυρα, Μουσταφά Μπάλμπαϊ, και ο πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Αγκυρας, Σινάν Αϊγκούν.

Το γεγονός ότι οι συλλήψεις συνέπεσαν με την έναρξη της δίκης του ΑΚΡ προκάλεσε σχόλια για τη σκοπιμότητά τους, ενώ πολιτικοί αναλυτές έκαναν λόγο και για συμφωνία μεταξύ στρατού - κυβέρνησης για «εκκαθάριση της στρατιωτικής ηγεσίας».

Το ΚΚ Τουρκίας (ΤΚΡ), σχολιάζοντας τις εξελίξεις των συλλήψεων, αναφέρθηκε σε «αστυνομικό πραξικόπημα», το οποίο λαμβάνει χώρα στην Τουρκία, καταγγέλλοντας και τις φήμες περί προετοιμασίας στρατιωτικού πραξικοπήματος. Το ΤΚΡ, σε ανακοίνωσή του, σημείωσε ότι «οι αστυνομικές δυνάμεις, ενεργώντας υπό τις εντολές του ΑΚΡ, συνέλαβαν και έθεσαν υπό κράτηση πολλούς ανθρώπους, μεταξύ των οποίων στρατιωτικούς εν αποστρατεία, δημοσιογράφους, πολιτικούς και ακαδημαϊκούς. Ο αριθμός των κρατουμένων αυξάνεται συνεχώς. Γραφεία εφημερίδων, οργανώσεις και σπίτια λεηλατούνται», υπογραμμίζοντας ότι «δηλώσεις οι οποίες διαβεβαιώνουν ότι αυτή η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε για προστασία της δημοκρατίας και εξάλειψη της απειλής στρατιωτικού πραξικοπήματος, είναι ψέματα. Διαδίδοντας φήμες για στρατιωτικό πραξικόπημα, το ΑΚΡ κάνει το δικό του».

Παράλληλα, το ΤΚΡ δεν παρέλειψε να θυμίσει ότι «στην Τουρκία τα στρατιωτικά πραξικοπήματα αποτελούν πραγματικότητα. Υποβοηθούμενα από τις ΗΠΑ, στρέφονταν πάντα ενάντια στον εργαζόμενο λαό, στους αριστερούς και τους πατριώτες. Σήμερα, το ΑΚΡ αποτελεί το αρχηγείο του εχθρού απέναντι στον εργαζόμενο λαό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ΑΚΡ υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές», ξεκαθαρίζοντας ότι «για τη χώρα και το λαό μας, δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος που θα μπορούσε να υποκινήσει αντιδραστικά σχέδια σήμερα», χαρακτηρίζοντας το ΑΚΡ ως συγκεκριμένη και πραγματική απειλή, όπως ακριβώς το φασιστικό πραξικόπημα της 12ης Σεπτέμβρη του 1980.

Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση, το ΚΚ Τουρκίας τονίζει ότι «ο λαός μας πρέπει να οργανωθεί ενάντια σ' αυτήν την απειλή και να χτίσει εμπόδια ενάντια στις αντιδραστικές και φιλο-αμερικανικές επιθέσεις», καθώς «έχει έρθει η ώρα να πούμε "ΣΤΟΠ" στο ΑΚΡ, που είναι το υποχείριο των ΗΠΑ και ο κληρονόμος της 12ης Σεπτέμβρη. Ούτε συμμορίες, ούτε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα δε θα σταματήσουν το ΑΚΡ» και καταλήγει ότι «το μέλλον της χώρας εξαρτάται από την κινητοποίηση του λαού μας».

Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΤΚΡ καταβάλλει σημαντικές προσπάθειες οργάνωσης του λαϊκού - εργατικού κινήματος στην Τουρκία, ενώ δημιούργησε και το Πατριωτικό Μέτωπο, μία ευρύτερη κίνηση, στην οποία συμμετέχουν και άνθρωποι που θέλουν μία αλλαγή στη χώρα, ωστόσο δεν εντάσσονται στις γραμμές του κόμματος, μεταξύ των οποίων είναι εργάτες, διανοούμενοι, μισθωτοί, φοιτητές και επίσης δραστηριοποιούνται με κινητοποιήσεις για την αφύπνιση και τη συνειδητοποίηση του τουρκικού λαού.