Γωνιές της γης καπνισμένες από ελπίδες και θυσίες που τις βρέχει η αλμύρα της ίδιας θάλασσας, γωνιές της γης που στο βλέμμα των απλών ανθρώπων, στο τραγούδι τους και την κουβέντα τους υπάρχει πάντα ένα «εσωτερικό φως» και μια «εσωτερική ηχώ» που «μιλούν» για μεγαλεία και πτώσεις, για μυστικά και αισθήσεις, για χαρά και τραγικότητα, για γέλιο και για δάκρυ.

Εκατομμύρια άνθρωποι, με διαφορετική γλώσσα και θεούς αλλά με μια πίστη: Η ζωή είναι ένα θαύμα, δηλαδή φοβερή και χαρούμενη ταυτόχρονα.

Πάνω σε αυτήν την πίστη γεφυρώνονται οι διαφορές, όταν αυτό το «εσωτερικό φως» εκφράζεται από τις φωνές της Μαρίκας Νίνου και της Ουμ Καλσούμ (φωτ.) στις οποίες θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, αύριο Κυριακή 20 Ιούλη (12.00 - 14.00), στον «902 Αριστερά στα FM».

Η Ευαγγελία Αταμιάν - Νικολαΐδου (Μαρίκα Νίνου, 1919 - 1957) είναι η γυναίκα που «ιστόρησε» τις γυναικείες φιγούρες των λαϊκών συνοικιών με τα «μάτια - παλάτια», το βουβό παράπονο που γίνεται κόμπος στο λαιμό και τη γεμάτη αξιοπρέπεια μελαγχολία τ' απογεύματα της Κυριακής.

Τις τελευταίες μέρες πριν «φύγει» ψιθύριζε μόνο στίχους από λαϊκά τραγούδια.

Η φωνή της Ουμ Καλσούμ (1903-1975) ήταν η φωνή ενός «άστρου της Ανατολής» που όταν τραγουδούσε σταματούσε ο χρόνος.

Οταν «έφυγε», τρία εκατομμύρια άνθρωποι άρπαξαν το φέρετρό της και αντί να ταφεί στο νεκροταφείο των «επωνύμων», όπως ήθελαν οι άρχοντες, την έβαλαν να αναπαυθεί στο λαϊκό νεκροταφείο του Καΐρου για να την έχουν πάντα κοντά τους.