Συνεχίζεται το σύνηθες, πλέον, «σπορ» των διοικητικών παραιτήσεων στον Οργανισμό Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού (ΟΠΕΠ ΑΕ), του φορέα που συστάθηκε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο του υπουργείου Πολιτισμού στο όνομα της «ευελιξίας» και της «αυτοτέλειας», αλλά που στην πραγματικότητα εντασσόταν στο γενικότερο στρατηγικό σχεδιασμό για ιδιωτικοοικονομική διαχείριση του Πολιτισμού.

Χτες, ο υπουργός Πολιτισμού, Μ. Λιάπης, έκανε αποδεκτή την παραίτηση του διευθύνοντα συμβούλου του Οργανισμού, Γιάννη Αναστασιάδη, ενώ ο πρόεδρος του ΟΠΕΠ, Μιχάλης Σιώψης, είχε παραιτηθεί τον περασμένο Οκτώβρη. Ο Μ. Σιώψης είχε αντικαταστήσει τον Σταμάτη Μαύρο στην προεδρία του Οργανισμού, ενώ ο τελευταίος είχε αναλάβει την εν λόγω θέση μετά τις εκλογές του 2004.

Ο ΟΠΕΠ δημιούργησε πολλά προβλήματα στην Αρχαιολογική Υπηρεσία πολύ πριν την πρόσφατη εμπλοκή του με την «Ζήμενς» μέσω της σύμβασης για ηλεκτρονικούς «ξεναγούς» μουσείων. Ολα τα χρόνια της λειτουργίας του κινείται ανταγωνιστικά ως προς το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων του ΥΠΠΟ, δεδομένου ότι οι δύο φορείς έχουν ταυτόσημα αντικείμενα δράσης, κυρίως σε τομείς - οικονομικά «φιλέτα» όπως τα αντίγραφα αρχαίων αντικειμένων, που πωλούνται στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους και τα ίδια τα πωλητήρια σε αυτούς τους χώρους. Ο ΟΠΕΠ, όπως και άλλα νομικά πρόσωπα που ιδρύθηκαν επί ΠΑΣΟΚ και εξακολουθούν τη λειτουργία τους επί ΝΔ, αντικατοπτρίζει πλήρως τη «σαλαμοποίηση» της δημόσιας διαχείρισης του Πολιτισμού με απώτερο στόχο τον πλήρη εμπορευματικό χαρακτήρα αυτής της λειτουργίας.

Φυσικά, δε νοείται εμπορευματοποίηση του Πολιτισμού χωρίς αγοραία «ευελιξία» στην εκμετάλλευση των εργαζομένων. Θυμίζουμε ότι ο ΟΠΕΠ προχώρησε σε απολύσεις εργαζομένων που συνοδεύονταν από «κλίμα τρομοκρατίας και εκφοβισμού», όπως κατήγγειλε ο Σύλλογος των εργαζομένων στον Οργανισμό τον περασμένο Οκτώβρη. Μέχρι το 2004 ο ΟΠΕΠ είχε 174 υπαλλήλους, οι οποίοι έμειναν 80 (μετά και τις απολύσεις το Σεπτέμβρη του 2007), ενώ, με νέες προσλήψεις, από το 2004 και μετά, ήταν 160. Παράλληλα, επέκτεινε τις «επιχειρηματικές» δραστηριότητές του, αφού μέχρι και το 2007 «μετρούσε» οχτώ πωλητήρια σε μεγάλα μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους και προγραμματίζει και άλλα.