Η ομάδα χάντμπολ των Βριλησσίων βρίσκεται στην Α1 Κατηγορία. Η προπόνηση της ομάδας και οι αγώνες της γίνονται στο κλειστό Δημοτικό Γυμναστήριο. Συγκατοικούν με το μπάσκετ και το βόλεϊ. Η βασική ομάδα έχει 16 παίκτες. Υπάρχουν όμως και πάνω από 60 παιδιά, που αποτελούν τις υποδομές. Τα παιδιά αυτά δεν πληρώνουν. Οπως μας λέει ο Βασίλης Σκουλάς, φαρμακοποιός το επάγγελμα και πρόεδρος του συλλόγου, το σωματείο κάνει αθλητισμό και όχι πρωταθλητισμό. Ομως, ο δρόμος κάθε άλλο παρά εύκολος είναι..

«Τα περισσότερα σωματεία κλείνουν. Οταν ένα σωματείο στηρίζεται σ' ένα ή δυο άτομα, είναι λογικό να συμβαίνει αυτό. Εχουμε φτάσει στο σημείο να λέμε ότι είμαστε ερασιτέχνες με επαγγελματικές προδιαγραφές. Αυτό όμως έχει μεγάλο κόστος. Π.χ., ο μισθός του προπονητή κυμαίνεται μεταξύ 1.200-1.800 ευρώ το μήνα. Τα δε οδοιπορικά των παικτών στα μεγάλα σωματεία είναι ψηλά. Στα μεσαία σωματεία τα οδοιπορικά κυμαίνονται γύρω στα 300-500 ευρώ».

Οπως και στις προηγούμενες συνομιλίες μας με ανθρώπους από τον χώρο του χάντμπολ, έτσι και εδώ οι αναφορές για τον ανεπαρκή ρόλο της πολιτείας και της Ομοσπονδίας δε λείπουν.

«Η Ομοσπονδία για ένα ταξίδι μάς δίνει μια διανυκτέρευση 1.290 ευρώ, εμάς μας κοστίζει 2.000 ευρώ. Υπολογίστε τώρα ότι έχουμε περίπου 7 ταξίδια το χρόνο. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, η Ομοσπονδία μας χρωστάει δυο περσινά ταξίδια κι όλα τα φετινά. Λοιπόν; Μόνο απειλές είναι, π.χ. σε περίπτωση που δεν παρίσταται γιατρός σε παιχνίδι εντός έδρας έχουμε αφαίρεση βαθμών και πληρώνουμε πρόστιμα. Σωστά όλα αυτά, δε μας λέει όμως η Ομοσπονδία πού θα βρεθούνε τα χρήματα. Δε θα 'πρεπε αυτές οι δαπάνες να καλύπτονται από την πολιτεία; Η μοναδική προσπάθεια της Ομοσπονδίας είναι η Εθνική Ομάδα, δηλαδή η "βιτρίνα". Καμιά αντίρρηση. Ομως θα 'πρεπε, ταυτόχρονα, να φροντίζει και τα σωματεία, αυτό λέει η λογική».

Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; Ο Βασίλης Σκουλάς είναι κατηγορηματικός όσον αφορά τις αιτίες.

«Η πολιτεία από τις μέχρι σήμερα ενέργειές της δείχνει ότι δε θέλει γενικά τον ερασιτεχνισμό, αυτό το βλέπουμε κι από τη μείωση της επιχορήγησης. Π.χ., εμείς παίρναμε 17 χιλ. ευρώ το χρόνο και τώρα παίρνουμε 15 χιλ. ευρώ, πέρα από το γεγονός ότι μας τα δίνουν όποτε θέλουν. Δεν ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του αθλήματος, π.χ. στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ισπανία και γενικά στην Κεντρική Ευρώπη το χάντμπολ είναι μετά το ποδόσφαιρο. Προσπαθούν να το διαλύσουν. Ακούτε, στα κλειστά γυμναστήρια της χώρας μας δεν προβλέπεται η ύπαρξη του χάντμπολ. Μόνο για μπάσκετ και βόλεϊ. Αυτά είναι αστεία πράγματα. Ομως, σε ποιον να τα πεις;».