«Πριν μας τα πάρουν όλα

Παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας».

Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση το ΚΚΕ ξεκινά μια μεγάλη καμπάνια, έχει εκδώσει ένα ειδικό οχτασέλιδο φυλλάδιο και οργανώνει για το επόμενο διάστημα μαζικές εξορμήσεις, περιοδείες βουλευτών και κομματικές συγκεντρώσεις σε όλα τα ΤΕΙ της χώρας. Στόχος του, τόσο η ανάδειξη των προβλημάτων όσο και η ανάδειξη της διεξόδου.

Ο «Ρ» παρουσιάζει σήμερα το περιεχόμενο του οχτασέλιδου φυλλαδίου του Κόμματος, που απευθύνεται σε κάθε σπουδαστή και σπουδάστρια με το παρακάτω κείμενο:

«Εσείς που οι περισσότεροι είστε παιδιά λαϊκών ανθρώπων, μισθοσυντήρητων, φτωχών αγροτών και επαγγελματοβιοτεχνών και ζείτε από πρώτο χέρι το μόχθο των γονιών σας για να τα φέρουν βόλτα στη ζωή.

Εσείς που, πάνω από τους μισούς, αναγκάζεστε να σπουδάζετε και να δουλεύετε μαζί, ανασφάλιστοι και με φτηνά μεροκάματα, για να τα βγάλετε πέρα με τα έξοδα της ολοένα κι ακριβότερης "δωρεάν Παιδείας".

Εσείς που αναμετριέστε καθημερινά με τις σκληρές συνέπειες αυτής της βαθιά αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, έχετε πολλούς λόγους για να πάψετε να εμπιστεύεστε τους φορείς της, την Ευρωπαϊκή Ενωση και τους "γαλαζοπράσινους" συνεργάτες των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Χορτάσατε από τα παραμύθια και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα για "αναβαθμισμένα" ΤΕΙ και "πτυχία με αξία". Οι απαράδεκτες συνθήκες εκπαίδευσης, η ανυπαρξία σπουδαστικής μέριμνας, η αδιαφορία κράτους και ιδρυμάτων για τα ανυπέρβλητα εμπόδια και τις δυσκολίες των εργαζόμενων σπουδαστών, η αλόγιστη ίδρυση σε κάθε πόλη και χωριό τμημάτων - δεξαμενών ανεργίας για να στηριχτεί δήθεν η "οικονομία" της ερημωμένης από την πολιτική τους αγροτικής υπαίθρου, διώχνουν απ' τα ΤΕΙ ένα πλήθος σπουδαστών. Περίπου ένας στους δύο εγκαταλείπει τα ΤΕΙ, αρκετοί για να στραφούν στη μισο-κατάρτιση των ΙΕΚ και των ΚΕΣ. Μόλις το 20% των εισακτέων παίρνει έγκαιρα πτυχίο, ποσοστό που σε ορισμένα τμήματα επαρχιακών ΤΕΙ κατρακυλάει σε μηδενικά σχεδόν επίπεδα.

Χάρτινες και οι διακηρύξεις περί ισοτιμίας ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ακόμη και αν τα ΤΕΙ βαφτιστούν πανεπιστήμια, δεν πρόκειται ποτέ να "ανωτατοποιηθούν". Αντίθετα, "κατωτατοποιούνται" μαζί με τα ΑΕΙ, καθώς η γραμμή της Μπολόνια και της Λισαβόνας, με βασικό εργαλείο την αξιολόγηση, επιβάλλει στα πιο πολλά τριτοβάθμια ιδρύματα να μετατραπούν σε σχολές κατάρτισης, που θ' ανταγωνίζονται με τα ιδιωτικά ψευτο-κολέγια και τα ΙΕΚ ποιο θα εκπαιδεύσει περισσότερους πελάτες - σπουδαστές με λιγότερο κόστος, με φθηνότερες κι άρα χειρότερες μορφές διδασκαλίας. Στο πλαίσιο αυτό σκόπιμα τα ΤΕΙ λειτουργούν με την ελάχιστη κρατική δαπάνη, χωρίς μόνιμο διδακτικό προσωπικό, βιβλία, εργαστήρια, χωρίς σταθερό πρόγραμμα σπουδών, ακόμη και αντικείμενο σπουδών σε ορισμένες περιπτώσεις. Δεν αργεί μάλιστα η ώρα που με το σύστημα των πιστωτικών μονάδων τα ΤΕΙ θα συνδεθούν απευθείας με τα ΙΕΚ.

Στόχος όλων αυτών των μέτρων είναι μια πλαστή ανώτατη εκπαίδευση για τους πολλούς, που δε θα παρέχει επιστημονική ειδίκευση. Με άλλα λόγια, επιδιώκουν τα ανώτατα ιδρύματα αντί να εκπαιδεύουν το αυριανό επιστημονικό δυναμικό, να προσανατολιστούν κυρίως στη μαζική κατάρτιση φθηνού εργατικού δυναμικού με κάποια μεταλυκειακά εφόδια, ώστε να είναι πιο ευέλικτο και προσαρμοστικό στις νέες εκμεταλλευτικές ανάγκες της αγοράς. Αυτό το διαχωρισμό επιστημονικού και εργατικού δυναμικού εξυπηρετούν οι τρεις κύκλοι σπουδών της Μπολόνια, τα υποτιθέμενα "μεταπτυχιακά".

Η δημιουργία μεταπτυχιακών θα φέρει νέα, μεγαλύτερη υποβάθμιση των προπτυχιακών σπουδών με τη διάσπασή τους σε δύο κύκλους και τη μετατόπιση της επαγγελματικής ειδίκευσης στο δεύτερο και απλησίαστο για τους περισσότερους "μεταπτυχιακό", που μόνο αυτός μπορεί να δίνει, κι όχι πάντα, εισιτήριο για το επάγγελμα. Κι από πάνω έρχεται σταδιακά η αναγνώριση των ιδιωτικών πανεπιστημίων με την "αναβάθμιση" των "κολεγίων" και την εφαρμογή της ευρωπαϊκής οδηγίας 36/05, που απονέμει στους αποφοίτους των δίχρονων και τρίχρονων αυτών εκπαιδευτικών παραμάγαζων ίδια δικαιώματα πρόσβασης στο επάγγελμα με τους αποφοίτους των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Απ' αυτόν τον πληθωρισμό πτυχίων ανεργίας, οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι μεγαλοεπιχειρηματίες, που θα μπορούν να προσλαμβάνουν τους "αποδοτικότερους" με τους κατώτερους δυνατούς μισθούς και τους χειρότερους εργασιακούς όρους.

Τα επαγγελματικά δικαιώματα που υπόσχεται η κυβέρνηση για να χρυσώσει το χάπι, δε θα αλλάξουν αυτή την πραγματικότητα. Γιατί απόφαση των Ευρωπαίων εργοδοτών είναι να απαλλαχτούν το συντομότερο από την "παρωχημένη" αντιστοίχιση πτυχίο - εργασιακό δικαίωμα - συλλογική σύμβαση. Το μόνο δικαίωμα που απονέμει η σημερινή πολιτική στη μεγάλη μάζα των νέων ανθρώπων είναι η ισοτιμία στην ανεργία, στην ελαστική απασχόληση, στα εξαντλητικά ωράρια, στις κατώτατες μισθολογικές και κοινωνικές παροχές, στα χρέη απ' τα τραπεζικά δάνεια.

Σας λεν ότι οι "μεταρρυθμίσεις" γίνονται για το καλό σας. Για να προσαρμοστούν οι σπουδές στις σύγχρονες ανάγκες της αγοράς και να βρίσκετε πιο εύκολα καλύτερη δουλειά. Μύθος. Καθόλου δεν τους απασχολεί το δικό σας μέλλον. Οι ανάγκες κερδοφορίας των βιομηχάνων και των μεγαλοεπιχειρηματιών καθοδηγούν την πολιτική και στην Παιδεία. Οι ιδιοκτήτες του πλούτου, η "αγορά", λόγω της αναρχίας της και του αδυσώπητου ανταγωνισμού, που αλλάζει με ταχύτερους ρυθμούς το χάρτη των κερδοφόρων επενδύσεων, δεν ξέρει πόσους και σε ποιες ειδικότητες και επαγγέλματα θα χρειαστεί αύριο. Γι' αυτό και τα όργανά της, η ΕΕ, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ διαλαλούν πως θα χρειαστεί να γίνετε πιο "ευέλικτοι". Να αλλάζετε 8 και 10 φορές επάγγελμα στη διάρκεια της εργασιακής σας ζωής, κάθε φορά με χειρότερους όρους, όπως ήδη γίνεται στις χώρες - παραδείσους του κεφαλαίου, στις ΗΠΑ, στη Δανία, κλπ. Ετσι, ούτε και η εκπαίδευση ξέρει τι να σας σπουδάσει, γι' αυτό μετονομάζει, συγχωνεύει κι ανακατεύει κάθε τόσο τμήματα και προγράμματα σπουδών. Αντί να προετοιμάζει τους νέους για σταθερή εργασία και ολοκληρωμένη άσκηση επαγγέλματος, παραδίδει μαθήματα ισορροπίας στην κινούμενη άμμο της "διαρκώς μεταβαλλόμενης αγοράς". Μια εκγύμναση δηλαδή στις ελάχιστες απαραίτητες δεξιότητες για ένα "ταχείας απόδοσης" αναλώσιμο εργατικό δυναμικό, ανθεκτικό στην 65ωρη δουλειά μέχρι τα 70, στο μολυσμένο περιβάλλον, στη μεταλλαγμένη διατροφή, στη λεηλασία των δικαιωμάτων του και όλης του της ζωής.

Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση δύο δρόμους έχετε να διαλέξετε. Ο ένας είναι ο δρόμος των ψευδαισθήσεων για "ισχυρά" ΤΕΙ και "ανταγωνιστικούς" αποφοίτους, που γραπωμένοι στα πλοκάμια των μηχανισμών του ρουσφετιού, των εκβιασμών ή της συλλογής άχρηστων "προσόντων" από σεμινάρια και ημερίδες, αναζητούν ατομικές χαραμάδες στο σκοτεινό αύριο. Είναι ο δρόμος της προσαρμογής στο σύστημα της αδικίας και της εκμετάλλευσης, που όσο σκύβουμε γίνεται πιο απαιτητικό, επιθετικό, απάνθρωπο. Είναι ο δρόμος των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, του κεφαλαίου. Απορρίψτε τον.

Ο δικός σας δρόμος, ο δρόμος των λαϊκών στρωμάτων, της εργατικής τάξης απ' όπου πολλοί προέρχεστε και ακόμη περισσότεροι αύριο θα ενταχθείτε, είναι ο δρόμος της αντίστασης και της αντεπίθεσης. Ο δρόμος της ενιαίας πάλης του λαού όχι μόνο για ν' αποτρέψει τις πιο δυσάρεστες συνέπειες αυτής της πολιτικής, αλλά για να την ανατρέψει, μαζί με το οικονομικό της βάθρο: Την ατομική ιδιοκτησία στους βασικούς τομείς της παραγωγής.

Μόνο όταν ο λαός γίνει αφέντης του πλούτου που παράγει, θα μπορεί να υπάρχει σχεδιασμός της οικονομίας και εργασία για όλους. Οχι μόνο κανείς νέος δε θα είναι άνεργος, αλλά πριν ακόμη τελειώσει τις σπουδές του θα γνωρίζει σε ποια θέση θα εργαστεί. Η συρρίκνωση του επιστημονικού δυναμικού κάθε άλλο παρά είναι αναγκαιότητα, σε μια εποχή που η επιστήμη και η τεχνολογία αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερο ρόλο σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής παραγωγής. Είναι αποτέλεσμα της βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού, που υποτάσσει την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, πρώτα και κύρια του ανθρώπου, στα στενά όρια του κέρδους. Μια οικονομία που θα βάζει για στόχο της, αντί για τη μεγιστοποίηση του κέρδους, τη μεγιστοποίηση της ευημερίας όλου του λαού:

• Θα επιδιώκει να αξιοποιήσει στο έπακρο τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Γι' αυτό θα χρειάζεται πληθώρα μορφωμένων τεχνικών και άλλων ειδικών για τη βιομηχανία, την αγροτική οικονομία, τις κατασκευές, το εμπόριο, την οικονομία.
• Θα έχει πρώτη της προτεραιότητα τη φροντίδα για την Υγεία, την Πρόνοια, το περιβάλλον, την ανάπαυση και την πολιτιστική ανύψωση του λαού. Επομένως, κανένας απόφοιτος των σχολών Υγείας, εφαρμοσμένων τεχνών ή τουριστικών επαγγελμάτων δε θα περισσεύει.
• Θα θεωρεί τη μόρφωση μια από τις σημαντικότερες ανάγκες του λαού, γιατί μόνο ένας μορφωμένος λαός μπορεί να παίρνει ουσιαστικά μέρος στην πολιτική, να είναι δραστήριος συμμέτοχος στη διακυβέρνηση της χώρας.

Στον αγώνα για ν' αλλάξουν όχι απλά τα κόμματα, αλλά η τάξη που θα κυβερνά, σας καλεί από σήμερα να συνταχθείτε το ΚΚΕ, μαζί με όλους εκείνους που έχουν το ίδιο με σας κοινωνικό συμφέρον: Τους έκτακτους δασκάλους σας, που υποφέρουν από τις απαράδεκτες εργασιακές σχέσεις, το λαϊκό κομμάτι του μόνιμου διδακτικού προσωπικού που, έξω από το σύστημα της εξαγοράς και της κερδοσκοπίας και παρά τις αντιξοότητες, επιμένει να σας μορφώσει, τους απλούς υπαλλήλους των ΤΕΙ. Αυτός ο δρόμος της σύγκρουσης με την αστική πολιτική είναι ο μόνος που μπορεί να φέρει ορισμένες άμεσες νίκες, να εξαναγκάσει την εξουσία σε κάποιες παραχωρήσεις.

Ολοι εσείς από κοινού με τις συνεπείς, ταξικές δυνάμεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος, μπορείτε να στείλετε στα αζήτητα τους αρχιτέκτονες και τους χτίστες του αντιδραστικού οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης: Το κεφάλαιο και τα κόμματά του, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Μην παραλείψετε όμως τους βοηθούς τους, που προσπαθούν να μερεμετίσουν αυτή την άθλια πολιτική, το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το ΛΑ.Ο.Σ.

Ο Συνασπισμός, που παριστάνει τον προστάτη της "γενιάς των 700 ευρώ" και τον υπέρμαχο της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας, είναι άσπονδος φίλος των σπουδαστών, γιατί πραγματική και βαθιά φιλία τον δένει μόνο με την ΕΕ και όλη της την πολιτική. Είναι το κόμμα που θεωρεί αναγκαία τη μερική - ελαστική απασχόληση, τη συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα Κοινωνικής Ασφάλισης, την επιδότηση των εργοδοτών για να αντιμετωπιστεί τάχα η ανεργία. Είναι το κόμμα, που κίνησε "γην και ύδωρ" με διαρκείς Ερωτήσεις του προς την Κομισιόν για να εφαρμοστούν στη χώρα οι ευρωπαϊκές οδηγίες για τα ιδιωτικά "κολέγια", που ψήφισε στην Ευρωβουλή τις αποφάσεις για να επιταχυνθεί και να ενισχυθεί η διαδικασία της Μπολόνια, να προωθηθεί το σύστημα των πιστωτικών μονάδων και της αξιολόγησης και να αναγνωριστούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Είναι το κόμμα που όταν οι φοιτητές και σπουδαστές αντιπάλευαν στους δρόμους το νόμο - πλαίσιο κατέθετε στη Βουλή προτάσεις για να διευκολυνθεί η εφαρμογή του, ενώ ο σημερινός πρόεδρός του δηλώνει ανενδοίαστα πως "δεν έχει κανένα πρόβλημα με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια"!

Οσο για το ΛΑ.Ο.Σ. που με τη λαϊκίστικη ρητορεία του πασχίζει να σας πείσει ότι είναι κατά της πλουτοκρατίας και του ιμπεριαλισμού, είναι το κόμμα που υπερασπίζεται τη στρατηγική της Λισαβόνας, τη μείωση των μισθών και τις ιδιωτικοποιήσεις χάριν της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, το κόμμα που τάσσεται ανοιχτά υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων για να "ωφεληθεί το παιδί του Περάματος το οποίο δεν μπορεί να κάνει ιδιαίτερα", όπως λέει ο πρόεδρός του για να κρύψει ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι πώς θα ωφεληθεί το κεφάλαιο.

Η αποδυνάμωση των κομμάτων της ευρω-υποταγής και η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές, είναι μια σημαντική ευκαιρία για να δηλώσετε την αντίθεσή σας σ' αυτή την πολιτική. Μόνη της όμως η ψήφος, χωρίς δράση, δεν είναι αρκετή για ν' ανοίξει ο δρόμος του λαού - δημιουργού των εξελίξεων. Γι' αυτό από τώρα μέσα στις σχολές, στα τμήματα, στις συλλογικές διαδικασίες, στ' αμφιθέατρα, στους χώρους δουλειάς, με κάθε αφορμή, δυναμώστε την πάλη σας για όλα αυτά που σας ανήκουν».