Είναι προφανέστερο ότι τα καπιταλιστικά ΜΜΕ λειτουργούν χειραγωγικά. Δείχνουν ότι η αντιπροσωπευτική αστική δημοκρατία (λέγεται και «αναλογική», παράγοντας ανισότητας!!!), εξουσιάζει με τη διαπλοκή της, ότι προσφέρεται από τα καπιταλιστικά πεδία των Μέσων Μαζικής Χειραγώγησης. Με τις σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης, που πραγματοποιούνται συχνά πυκνά, κατατείνουν να στείλουν μηνύματα (ως «τετάρτη εξουσία») στους αφεντάδες τους. Ταυτόχρονα, στηρίζονται ακόμη περισσότερο στην «κουλτούρα» της διαφήμισης των εμπορευμάτων - στην εκμετάλλευση των ανθρώπων. Η τηλεθέαση - ή η θεαματικότητα - σίγουρα η δημοκρατία της διαφήμισης είναι η πιο χυδαία μορφή της αστικής δημοκρατίας. Οχι μόνον αγνοείται ο «τηλεοπτικός πολιτισμός» από τα ΜΜΕ, αλλά παράγεται και τηλεοπτική βαρβαρότητα από πλήθος εκπομπών - αγγίζοντας τον τηλεοπτικό φασισμό, φύσει και θέσει... για υπερκέρδη.

Γι' αυτό μπαίνουν τελικά τα ερωτήματα: «Ποιος ελέγχει τις γνώσεις μιας κοινωνίας;», «Ποιος διαχειρίζεται τις ειδήσεις;», «Ποιοι έχουν ή ποιοι δεν έχουν πρόσβαση στις ειδήσεις, πληροφορίες κλπ.;», «Ποια η σχέση πολιτικής εξουσίας με τα ΜΜΕ;», «Ποια η σχέση των ΜΜΕ με την ποιότητα και τον πολιτισμό;». Γι' αυτό τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, γενικότερα, επονομάζονται «η 4η εξουσία», κράτος εν κράτει, κάποτε υποσκάπτοντας ή αναβαθμίζοντας τη δημοκρατία (κι αυτήν την αστική).

Αυτή λοιπόν η είδηση, η πληροφορία, η «γνωστή, η άγνωστη», η σοφία της γνώσης, η γνώση της είδησης, αναδεικνύεται σε πολύτιμο αγαθό, άξια χρήσης, προσοχής, σημαντικής για τον άνθρωπο, όταν είναι αντικειμενική, τότε γίνεται ουσιαστική. Πόσοι, όμως, εφαρμόζουν στοιχειωδώς τους κανόνες των ειδήσεων; Σήμερα επιτακτικά όλο και συχνότερα ακούγεται η άποψη πως η είδηση έχει αποκτήσει πλέον την αξία της. Θεωρείται πολύτιμος παραγωγικός πόρος και δημιουργεί μια ολόκληρη θεώρηση μέσα απ' την οικονομία αξιών των ειδήσεων, την παραγωγή παγκόσμιας ελεγχόμενης πληροφόρησης, με τα λεγόμενα project ραδιοτηλεοπτικών σχεδιασμών, δίχως περιορισμούς στην Ευρώπη, σ' όλο τον καπιταλιστικό κόσμο... κι όχι μόνον.

Πληροφορία, λοιπόν, αυτή η άγνωστη γνωστή, μέσα από πολιτικά, οικονομικά καπιταλιστικά κονσόρτσιουμ πόσο αληθινή μπορεί να είναι; Η διανομή της τηλεοπτικής και δορυφορικής «φαιάς» πόσο αληθινή μπορεί να είναι σήμερα, που όλα διαρκώς κεφαλαιοποιούνται; Τώρα με τους πολέμους η αληθινή πληροφόρηση πνίγεται και ελέγχεται! Σήμερα, οι «εικόνες πλαστές σε ιστογράμματα, βίους λαών ανταλλάσσουν στα ταμεία» δίπλα μας στα φερετροποιεία των Βαλκανίων της Μ. Ανατολής, Ιράκ, Ιράν. Με το διεθνές εμπάργκο των ισχυρών κέντρων πληροφόρησης του CNN, της «νέας τάξης», αίματος άλλων παραγόντων, της καπιταλιστικής διαχείρισης, στο βάθος κατατείνουν στον έλεγχο των λαών... με πληροφορίες τρόμου.