Σήμερα, που η αντεπανάσταση επέτρεψε το «ξεσάλωμα» των αντικομμουνιστικών και αντισοβιετικών δυνάμεων, οι οποίες επιδίδονται με κάθε τρόπο και μορφή στο «ξαναγράψιμο» της Ιστορίας καταπώς τους συμφέρει (χαρακτηριστικό παράδειγμα το κινηματογραφικό «αναμάσημα» της γκαιμπελικής προβοκάτσιας από τον Βάιντα και το «Κατίν»), δημιουργοί και ταινίες, όπως το «Ελα να δεις» του Ελεμ Κλίμοφ, αποκτούν νέα σημασία και ρόλο: Αφενός υπενθυμίζουν τι σημαίνει κινηματογράφος. Αφετέρου μετουσιώνονται σε «όπλο» γνώσης για το λαό και ειδικά τη νεολαία. Σήμερα ο «Ρ» δημοσιεύει μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις του σπουδαίου Σοβιετικού κινηματογραφιστή, ο οποίος, τόσο μέσα από το έργο του, όσο και από την προσωπική στάση ζωής του, «βάδισε» στο δρόμο της καλλιτεχνικής έκφρασης και αξιοπρέπειας που «άνοιξε» με την Επανάσταση του Οχτώβρη, για να εμπνέει για πάντα τους νέους αγώνες.