Το τι ειπώθηκε - και το τι ακούστηκε, φυσικά - δεν περιγράφεται. Πρώτος, όπως ήταν φυσικό, μίλησε ο ανώνυμος καρχαρίας. «Κύριοι», είπε, «πρέπει να μπει ένα τέλος. Πρέπει να σταματήσουμε αυτόν τον άθλιο καυγά που μας εκθέτει. Και ο ανταγωνισμός έχει τα όριά του. Δεν μπορεί ο Μητσοτάκης να ξεσκεπάζει τον Σαμαρά, ο Σαμαράς τον Κόκκαλη, ο Κόκκαλης τον Αλαφούζο, ο Αλαφούζος τον Λαλιώτη, ο Λαλιώτης τον Λιάσκα, ο Λιάσκας την Αγγελοπούλου, η Αγγελοπούλου τον Σάμαρανκ, ουφ έσκασα»!

Το πλήθος, όμως, από κάτω δεν έδειξε κανένα mersy*. «Να σκάσεις», του φώναξαν μερικοί. «Και να πλαντάξεις», συμπλήρωσε ο Καψής. «Τι θέλεις εσύ εδώ;», ρώτησε τον τέως υφυπουργό Εξωτερικών ο Σουμάκης. «Είμαι και γω μέρος της διαπλοκής», απάντησε ειλικρινά εκείνος. «Ηξερα για το λιμάνι και το βούλωνα». «Εξω, έξω», φώναξε το πλήθος. «Μην τον διώχνετε, κύριοι», παρενέβη ο Παπαντωνίου, «θα πάει στον Τριανταφυλλόπουλο και θα τα πει όλα. Μπορεί, άμα θυμώσει, να στείλει επιστολή στον Σκανδαλίδη και τότε καταλαβαίνετε... ποιος μας σώζει από τον Ρομπέν των Δασών του ΠΑΣΟΚ».

«Συγνώμη, συγνώμη», φώναξε η χορωδία.

«Εγώ φταίω», παραδέχτηκε ο Λαμπράκης «Οχι εσύ, εγώ», φώναξε ο Μπόμπολας. «Κανένας απ' τους δυο σας, αγαπημένοι μου εν Χριστώ αδελφοί», τους δικαιολόγησε εκείνος, «φταίει το κοινωνικό σύστημα που πρεσβεύουμε»! Τα λόγια του συνόδευσε ένα σούσουρο. «Τι λες, χοντρέ, τρελάθηκες;», του φώναξε θυμωμένα ο Τσουκάτος. «Εγώ, κύριοι», κατέληξε ο Κοσκωτάς, «έχω μετανοήσει. Εσύ αριστερέ Τσουκάτο κάτσε εκεί στο ΕΚΚΕ μαζί με τον Σημίτη και τον Γείτονα. Εγώ τώρα ταξιδεύω». Τελειώνει τη φράση του, χαμογελάει σατανικά, και πάει προς την πόρτα. Την ανοίγει και μπαίνουνε μέσα πρώτα οι ...ψαλμωδίες. Και από κοντά ο Χριστόδουλος και πίσω του όλη η θρησκευτική διαπλοκή. Το Λάβαρο της Αγίας Λαύρας το κρατάει ο σεμνός Ψυχάρης. Της Παναγίας της Σουμελά ο στρατηλάτης Τσοχατζόπουλος. Λείπει, αδικαιολόγητα, ο Παπαθεμελής!..

«Κλείστε τις πόρτες, τις πόρτες, δε χωράμε άλλοι, θα σκάσουμε», φώναξαν μερικοί. «Οχι περιορισμούς στη διαπλοκή», απάντησαν οι άλλοι. «Εξω», οι μισοί, «μέσα» οι άλλοι μισοί. Απειλείται συμπλοκή. Πέφτουνε και οι πρώτες μπουνιές. Τα πρώτα πισώπλατα μαχαιρώματα. Και χτυπήματα κάτω από τη μέση, όπως στο Χρηματιστήριο.

«Κύριοι», φωνάζει ο Κώστας Κληρονόμος, που είναι στο πατάρι και κοιτάζει έξω από ένα μισανοιγμένο παράθυρο, «έξω έχει μαζευτεί ο λαός. Ερχεται κατ' απάνω μας, ασφαλίστε τις πόρτες».

Ανοίγουνε τρομοκρατημένοι τις καταπακτές, χώνονται στα υπόγεια και από εκεί, μέσα από τις σκοτεινές στοές, βγαίνουνε στο κρυφό λιμάνι που έχουν για τις διαφυγές. Εκεί είναι δεμένο μόνο ένα καράβι. «Θεέ μου το "Σαμίνα"», φωνάζει ο Ροκόφυλλος. «Τι έχει το "Σαμίνα", Ροκόφυλλε;», ρωτάει ο Παπουτσής. Πίσω τους ακούγεται το «εεε, όπα!» του εξαγριωμένου πλήθους. «Τίποτα υπουργέ μου, μπαίνουμε, δεν ακούς;»...

Και μπαίνουνε πατείς με πατώ σε. Κάποιος τελευταίος λύνει τους κάβους και πηδάει και αυτός στην ανοιχτή, ακόμα, μπουκαπόρτα. Χωρίς σφυρίγματα και χαιρετούρες, όπως γίνεται σε κάθε άλλη περίπτωση, το πλοίο χάνεται στην ομίχλη. Σε λίγο, σκάει μύτη με ένα αγωνιστικό «Λαντ Ρόβερ» ο εισαγγελέας, συνοδευόμενος από τον κυνηγό της διαπλοκής Πάνο Καμένο. «Είδατε κάποιον να φεύγει;», ρωτάει εντυπωσιακά ο εισαγγελέας. «Ναι, μόλις την κοπάνησε η διαπλοκή», του απαντάει ένας λαθραίος Αλβανός λιμενεργάτης, που έμεινε αμανάτι στην προκυμαία. «Συλλαμβάνεσαι», του φωνάζει θυμωμένα ο εισαγγελέας, «συλλαμβάνεσαι, γιατί δε συνέλαβες τη διαπλοκή», και του περνάει τις χειροπέδες. Δίπλα του, χειροκροτεί ευχαριστημένος ο νεοδημοκράτης βουλευτής!

* έλεος