Toν σκηνοθέτη και παραγωγό Μένιο Δίτσα φιλοξενεί σήμερα η εκπομπή Cine plano, ενώ θα προβληθεί και αφιέρωμα στο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Στην εκπομπή «Τα παντελόνια είναι περίεργα ρούχα» συνυπάρχουν οι καλλιτέχνες Κώστας Καλαφάτης και Μπρούνο Νταντό. Πιο αναλυτικά θα δούμε:

Στις 18.45 «Cine plano». Επιμέλεια - παρουσίαση: Κώστας Σταματόπουλος, σκηνοθέτης, και Γιάννης Φραγκούλης, κριτικός κινηματογράφου. Στην εκπομπή θα παρουσιαστεί συνέντευξη του Μένιου Δίτσα, σκηνοθέτη και παραγωγού. Ο Μένιος Δίτσας είναι αρχιτέκτονας και σπούδασε σκηνοθεσία. Ενεργοποιήθηκε στη σκηνοθεσία του κινηματογράφου τη δεκαετία του 1970 και από τότε έχει κάνει ταινίες, κυρίως ντοκιμαντέρ. Η τελευταία ταινία του «Εκτός σχεδίου» προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και στο Φεστιβάλ της Χαλκίδας. Ο Μένιος Δίτσας μιλά για την κινηματογραφική του καριέρα, εστιάζεται στην εν λόγω ταινία και με αφορμή αυτή, γίνεται συζήτηση για το ντοκιμαντέρ. Θα προβληθεί, επίσης, αφιέρωμα στο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Οι συντελεστές της εκπομπής το παρακολούθησαν και θα αναφερθούν στο τι ακριβώς έγινε. Παράλληλα, θα παρουσιαστεί το βιβλίο «Ο χώρος και ο χρόνος στον κινηματογράφο του Θόδωρου Αγγελόπουλου», της Ειρήνης Στάθη, από τις εκδόσεις «Αιγόκερως».

Στις 21.30 «Τα παντελόνια είναι περίεργα ρούχα». Επιμέλεια - παρουσίαση: Πάρης Μήτσου. Αυτή τη φορά «Τα παντελόνια είναι περίεργα ρούχα» φιλοξενούν κάτι διαφορετικό.

Δύο καλλιτέχνες, τον Κώστα Καλαφάτη από Θεσσαλονίκη - Πάτρα - Σκόπελο και τον Μπρούνο Νταντό (Bruno Dando) από το Μπουένος Αϊρες. Η συνύπαρξη των δύο παραπάνω, με τη συνοδεία βέβαια κορυφαίων μουσικών, Ηρακλή Βαβάτσικα (μπαντονεόν), Θανάση Σοφρά (κόντρα μπάσο), Βασίλη Κετετζόγλου (κιθάρα) και Jaime Smith (βιολί), οφείλεται στη μουσική πρόταση «Σμυρναίικο ρεμπέτικο και Tango: Βίοι παράλληλοι».

Στην εκπομπή επιχειρείται η προσέγγιση στους δύο μουσικούς πολιτισμούς και αναλύονται οι αιτίες, οι αφορμές, οι συνθήκες και τα κίνητρα που δημιούργησαν τα δύο είδη. Ο Ηρακλής Βαβάτσικας εξηγεί τις ομοιότητες μεταξύ του μπαντονεόν(εθνικού μουσικού οργάνου της Αργεντινής και κυρίαρχου στα tango) και της παρόμοιας αρμόνικας στα σμυρναίικα της δεκαετίας του 1920. Με τη βοήθεια της κοινωνιολόγου Φανής Χορμόβα, του Κώστα Καλαφάτη και του Μπρούνο Νταντό, οι οποίοι και ως ξεχωριστοί τραγουδιστές ερμηνεύουν χαρακτηριστικά δείγματα σμυρναίικων και tango, αποδεικνύεται η ομοιότητα μεταξύ τους.