Αφενός η εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου (με τα τεράστια συμφέροντα που διακυβεύονται και τις εξ ορισμού άνευ όρων και ορίων αντιθέσεις για την υπεράσπισή τους) επέφερε αλλοίωση του χαρακτήρα και των χαρακτηριστικών του αθλήματος. Αφετέρου η αξιοποίηση - εκμετάλλευση (και) του λαοφιλέστατου αθλήματος προς υπεράσπιση (με τη δημιουργία νοοτροπιών και ιδεολογημάτων) της επικρατούσας ιδεολογίας. Σε συνδυασμό με γενικότερα κοινωνικά προβλήματα και αδιέξοδα, δημιούργησαν και συντηρούν το πλαίσιο. Μέσα στο οποίο δρουν όλοι οι εμπλεκόμενοι. Σ' ένα μοτίβο ενοχής, συνενοχής, ανοχής και στρουθοκαμηλισμού.

Στην Τούμπα (όπως παλιότερα στο «Καραϊσκάκης», τη «Λεωφόρο», τη Φιλαδέλφεια, τη Ριζούπολη, το «Καυταντζόγλειο», του Χαριλάου κλπ, επειδή κάποιοι έχουν επιλεκτική μνήμη και αλά καρτ αγανάκτηση) έγιναν αλητείες με ρίψεις αντικειμένων προς τους «ερυθρολεύκους» και επεισόδια πριν και μετά τον αγώνα, με συνέπειες - εκτός των άλλων - να οδηγηθούν στον εισαγγελέα 8 άτομα. Κινδυνεύουν με βαριά τιμωρία ΠΑΕ ΠΑΟΚ, Νικοπολίδης (για χτύπημα σε οπαδό που είχε μπει στο γήπεδο), Μπιζέρα (χτύπημα στον Παπαδόπουλο).

Υπάρχει το φωτεινό παράδειγμα του Χαλκιά, που λειτούργησε κατευναστικά, αλλά και το κατακριτέο (όχι πάντως, μέχρι στιγμής, από την «ασπρόμαυρη» ΠΑΕ) του Κονσεϊσάο που έκανε το ακριβώς αντίθετο... Ο επίσημος ΠΑΟΚ (διά δηλώσεων στελεχών του και ανακοίνωσης) διαπίστωσε - μεταξύ άλλων - «ομαλή διεξαγωγή του αγώνα» (!), απόδειξη «ότι προχωρήσαμε στην αυτοκάθαρση» (!), ευθύνες - μόνο - επιτελών της αστυνομίας και του Ολυμπιακού (για δημιουργία κλίματος)...

Στην Κέρκυρα ένα πέναλτι στις καθυστερήσεις (υπέρ του φιλοξενουμένου ΠΑΣ Γιάννινα) πυροδότησε εκτεταμένες (κράτησαν περίπου 1,5 ώρα) συμπλοκές - εντός γηπέδου - μεταξύ οπαδών των δύο ομάδων, αλλά και με τη συμμετοχή παιχτών και παραγόντων.

Η στάση της αστυνομίας γεννά, και πάλι, βάσιμα ερωτηματικά και συνειρμούς...