Τη συνειδητή πολιτική βούληση, υποβάθμισης, συρρίκνωσης του ΙΓΜΕ μέσα από το υπουργείο Ανάπτυξης, κατήγγειλε το σωματείο εργαζομένων στο Ινστιτούτο, χτες, σε συνέντευξη Τύπου. Σήμερα οι εργαζόμενοι πραγματοποιούν 3ωρη στάση εργασίας και πορεία στο υπουργείο Ανάπτυξης, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος του σωματείου Ε. Αραπογιάννης.

Οι εργαζόμενοι με το σωματείο «διεκδικούν αγωνιστικά και υπεύθυνα το ρόλο του ΙΓΜΕ σαν αποκλειστικό φορέα της έρευνας και του συμβούλου του κράτους σε θέματα γεωεπιστημόνων για να σταματήσει η αλόγιστη σπατάλη φυσικών και οικονομικών πόρων προς όφελος ολίγων ιδιωτικών συμφερόντων».

Συγκεκριμένα, με τη μη ενεργοποίηση της Διυπουργικής Επιτροπής υδάτων και την απουσία του ΙΓΜΕ από το όργανο, συνεχίζεται η αλληλεπικάλυψη αρμοδιοτήτων από διάφορους φορείς με ολέθριες επιπτώσεις στη διαχείριση του φυσικού πόρου.

Παράλληλα, οι εργαζόμενοι επισημαίνουν την κοντόφθαλμη πολιτική της διοίκησης του ΙΓΜΕ. «Διέκοψε απότομα την εξέλιξη των ερευνητικών έργων του Β' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης για ενεργειακές ύλες και προωθεί χωρίς διαφάνεια το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο, οδηγώντας στη διακοπή των ερευνητικών προγραμμάτων».

Η δεδομένη κατάσταση σε συνδυασμό με τη μείωση του προσωπικού από 1.050 σε 920 εργαζόμενους με προοπτική, μέσω μετατάξεων, να περιοριστούν στους 800 (ήδη υπολειτουργούν πολλές μονάδες) οδηγεί στην επιστημονική αναξιοπιστία το ΙΓΜΕ και σε αβέβαιο μέλλον.

Με έντονο τρόπο καταγγέλλεται και η αυταρχική και αναξιοκρατική πολιτική της διοίκησης: με τη μισθολογική απαξίωση του προσωπικού στο 50% των μισθών άλλων δημόσιων οργανισμών και Ινστιτούτων και με την αμφισβήτηση Συλλογικών Συμβάσεων για θέματα εφ' άπαξ αποζημίωσης. «Ανύπαρκτοι άνθρωποι από το πουθενά», χαρακτηρίστηκαν από μέρος του επιστημονικού προσωπικού.

Χαρακτηριστική ήταν η παρέμβαση του Χ. Σμυρνιώτη, υδρογεωλόγου και μέλους του ΔΣ, που μίλησε «για πλήρη άρνηση, αμφισβήτηση του ΙΓΜΕ από πλευράς κυβέρνησης. Μιας πολιτικής που αμφισβητεί το δημόσιο συμφέρον και επιλέγει συνειδητά την αγορά. Να δουλεύει η αγορά και η απουσία υποδομής και έρευνας να καλύπτεται από εξωτερικούς μελετητές. Αλλωστε δεν είναι δυνατόν ένας δημόσιος οργανισμός να χαλάει την "πιάτσα" των συμφερόντων που επιβάλλουν τις δικές τους θελήσεις». Τελειώνοντας τόνισε ότι «την ανυπαρξία εθνικής πολιτικής για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, την πληρώνει ο γεωργός, οι κάτοικοι μακρινών περιοχών και νησιών. Αλλωστε, υπάρχει και μια ντιρεκτίβα για την τιμολόγηση και κοστολόγηση της διαχείρισης του νερού. Ισως κοπούν και επιδοτήσεις για αρδευτικά έργα. Ανησυχούμε».

Τέλος, να θυμίσουμε ότι σε πρόσφατη ημερίδα του ΙΓΜΕ αναδείχτηκαν οι τεράστιες δυνατότητές του σε ζητήματα έρευνας, υποδομής, όσο και εφαρμοσμένης έρευνας. Ομως είναι άξιο προσοχής ότι το Ινστιτούτο δε διαθέτει πόρους για έρευνες υποδομής. Ετσι επιστημονικά αντικείμενα και δραστηριότητες εκχωρούνται με υπέρογκο κόστος και αναμφίβολα αποτελέσματα, σε ιδιώτες.