Προϋπόθεση διευκόλυνσης αυτής της πολιτικής ήταν η ενθάρρυνση της διάλυσης και εξανδραποδισμού αυτών των γειτονικών λαών, με τη μαζική, ανεξέλεγκτη είσοδό τους στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, επιτύγχανε τη διάλυση της εσωτερικής συνοχής των Ελλήνων και ιδιαίτερα του εργατικού κι ευρύτερου λαϊκού προοδευτικού δημοκρατικού κινήματος. Αποδείκνυε έμπρακτα, και στη βάση των διεθνών σχέσεων της χώρας, τη σύνδεση της εσωτερικής με τη διεθνή εκμετάλλευση.

Η πορεία των γεγονότων είναι άκρως αποκαλυπτική των προθέσεων του ελληνικού καπιταλισμού. Η προσπάθειά του ήταν να ταυτίσει τους εργατολαϊκούς αγώνες με το κοινό έγκλημα. Ενδιάμεσος κρίκος σ' αυτήν τη σύνδεση ήταν ολιγομελής ομάδα κουκουλοφόρων, που επί σειρά ετών έδρασαν ύποπτα σε λαϊκές κινητοποιήσεις στο κέντρο της Αθήνας, προκαλώντας υλικές ζημιές σε καταστήματα. Ολα τα χρόνια, υπήρξε μια σκανδαλώδης ύποπτη αδυναμία των κατασταλτικών αρχών να εξουδετερώσουν τριάντα κουκουλοφόρους, στους οποίους απέδιδαν σκόπιμα την ιδιότητα μέρους του λαϊκού κινήματος.

Ολη η χρόνια διατεταγμένη δραστηριότητα της κουκούλας και του πλιάτσικου γίνεται ιδεολογικό ένδυμα, για να αλυσοδέσει το εργατικό και ευρύτερο λαϊκό, προοδευτικό και δημοκρατικό κίνημα. Η ελληνική αστική τάξη χρησιμοποιεί την ανασφάλεια και το φόβο του λαού που η ίδια εξέθρεψε από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Μ' αυτόν τον τρόπο βοήθησε στο σπάσιμο της εσωτερικής συνοχής του εργατολαϊκού κινήματος και στην αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας, του φόβου και της εγκληματικότητας. Ολα αυτά στο βωμό της υπερεκμετάλλευσης, υπερσυσσώρευσης, «διείσδυσης» και καταστροφής των Ελλήνων και των γειτονικών λαών.