Η ανάγκη για συντονισμό, συσπείρωση και ενιαίο αγώνα, ώστε να πολλαπλασιαστεί η δύναμη του κινήματος που διεκδικεί και απαιτεί λύση στις ανάγκες των ΑμΕΑ εντός και εκτός εκπαιδευτικού συστήματος, αναδείχθηκε προχτές κατά τη διάρκεια σύσκεψης που έγινε με θέμα τα οξυμένα προβλήματα στο χώρο της Ειδικής Αγωγής. Ξεκαθαρίζοντας ότι δε θα επιτραπεί σε κανέναν από τους υπεύθυνους για τα προβλήματα - τόσο στην ΕΕ όσο και σ' εκείνους που πίνουν νερό στο όνομά της - να δημαγωγήσει σε βάρος τους και αποκαλύπτοντας το βρώμικο ρόλο που έχουν παίξει οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στο χώρο των ΑμΕΑ, οι συμμετέχοντες προσανατολίζονται στην ενδυνάμωση ενός κινήματος που θα παλεύει με γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες, «που θα σέβεται αυτούς που θέλει να εκπροσωπήσει, δε θα περιγράφει τα προβλήματα να αυξάνει τον πόνο, να το ρίχνει στο κλάμα. Αλλά θα είναι αποτελεσματικό, θα αναζητά τις αιτίες, θα τσακίζει τους υπεύθυνους. Θα τους ανατρέψει».

Τη σύσκεψη συνδιοργάνωσαν η Ομοσπονδία Γονέων Μαθητών Αθήνας, ο Ενιαίος Σύλλογος Γονέων ΑμΕΑ Αττικής και Νήσων, ο Σύλλογος Γονέων Ειδικού ΤΕΕ Κωφών και Βαρήκοων Αγ. Παρασκευής, ο Σύλλογος Γονέων Τυφλών Μαθητών ΚΕΑΤ, ο Σύλλογος Εργαζομένων ΚΕΑΤ, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων, όπου μίλησαν αντίστοιχα οι εκπρόσωποί τους Β. Τόγιας, Δ. Δροσάτος, Λ. Κοκκινάκη, Κ. Μπακογιάννης, Ε. Μηλιαρονικολάκη, Χ. Χουρδάκης. Ενώ συμμετείχαν και έκαναν παρεμβάσεις γονείς, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα της Ειδικής Αγωγής και πολλοί άλλοι.

«Δε θέλουμε να βγαίνουν τα παιδιά μας από το σπίτι όπως - όπως, αρκεί να βγαίνουν» υπογράμμισαν και αναφέρθηκαν εκτενώς στις επιπτώσεις και το αδιέξοδο που δημιουργεί για χιλιάδες οικογένειες η μέχρι τώρα εφαρμοζόμενη πολιτική, μετατρέποντας και την Ειδική Αγωγή σε πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Να σημειωθεί ότι τα περισσότερα παιδιά με ειδικές ανάγκες βρίσκονται εκτός εκπαιδευτικού συστήματος. Από τα 200.000 παιδιά με αναπηρίες που βρίσκονται σε ηλικία εκπαίδευσης, μόνο τα 15.500 φοιτούν σε ειδικά σχολεία και τάξεις. Από αυτά μόνο 13.500 παιδιά της ηλικίας του δημοτικού σχολείου παρακολουθεί κάποια μορφή πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Περίπου το 1,5% στο σύνολό τους παρακολουθεί γενική ή επαγγελματική ειδική δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Συγκεκριμένα: Από τους 2.000 τυφλούς και 4.000-5.000 ημιβλέποντες, σε ηλικία μικρότερη των 18 ετών, μόνο 150 παρακολουθούν οποιαδήποτε μορφή εκπαίδευσης. Από τα 5.000 αυτιστικά παιδιά μόνο τα 120 φοιτούν σε σχολείο. Στο χώρο των κωφών, ο μαθητικός πληθυσμός έχει υποδιπλασιαστεί από 550 μαθητές που ήταν πριν 20 χρόνια στους 250-300.

Στη σύσκεψη εκφράστηκε η αποφασιστικότητα των φορέων να δραστηριοποιηθούν το επόμενο διάστημα σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, αναδεικνύοντας τα συνολικά προβλήματα της Ειδικής Αγωγής και επιδιώκοντας το συντονισμό και τη συσπείρωση με άλλους φορείς, συλλόγους, ενώσεις, συνδικάτα, διεκδικώντας ΤΩΡΑ:

• Ολα τα ειδικά σχολεία να είναι στελεχωμένα με μόνιμο εκπαιδευτικό - υποστηρικτικό και βοηθητικό προσωπικό.
• Με ευθύνη του υπουργείου Παιδείας να είναι στη θέση τους όλα τα απαραίτητα ασφαλή μέσα μεταφοράς με μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό, για τη μεταφορά όλων των μαθητών προς και από τα σχολεία.
• Κατάργηση όλων των ακατάλληλων και επικίνδυνων σχολείων, μεταφορά των μαθητών σε ασφαλή και κατάλληλα κτίρια και άμεση δρομολόγηση της διαδικασίας για το κτίσιμο νέων σύγχρονων υψηλών προδιαγραφών ειδικών σχολείων.

Μεταφέροντας την εμπειρία από τη μονιμοποίηση στο Δήμο Νίκαιας 167 ατόμων, από τα οποία τα 90 ήταν με ειδικές ανάγκες, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Νίκαιας, Γιάννης Βαγενάς, έστειλε μήνυμα ανυπακοής και αισιοδοξίας: «Αντισταθήκαμε σε όλους αυτούς που έλεγαν ότι πρέπει να πάνε σπίτι τους μόλις λήξει η σύμβασή τους. Ημασταν ξεκάθαροι: Μόνιμη σταθερή δουλειά, με πλήρη ασφάλιση για όλο τον κόσμο. Δε θα φύγει κανένας. Αναγκάστηκαν κάτω από τον αγώνα και την απειθαρχία να κάνουν πίσω, να τους μονιμοποιήσουν. Αντιστεκόμαστε όπου μπορούμε, παλεύουμε», είπε χαρακτηριστικά.