Ολα δείχνουν ότι ο προεκλογικός χρόνος των ευρωεκλογών της 7ης Ιούνη διαμορφώθηκε στο χείριστο επίπεδο των μεταπολιτευτικών εκλογών. Οι μέχρι τώρα εκλογές εξελίσσονταν σε αφόρητη οξύτητα που άγγιζε ενίοτε και τη χυδαιότητα. Ωστόσο, άφηναν, έτσι ή αλλιώς, να διαφανούν κάποιες σταθερές. Τώρα αναρωτιέται ο κόσμος εάν πρόκειται για εθνικές εκλογές ή ευρωεκλογές στο περιεχόμενό τους. Βεβαίως, οι δυο μορφές εκλογών είναι συγκοινωνούντα δοχεία, όπως και η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ομως, είναι άλλο αυτό κι άλλο να κολυμπά η προεκλογική ζωή στο βούρκο αλληλοκατηγοριών οικονομικών και ηθικών σκανδάλων. Ο χυδαίος αυτός τόνος εκπορεύεται κυρίως από τα κόμματα της κυβερνητικής εξουσίας με συμπλήρωμα αμφότερους τους πολιτικούς μαϊντανούς, δεξιόθεν κι αριστερόθεν. Στη σκοπιμότητα του χυδαίου γκαιμπελισμού επιδίδονται ακόμη και άνθρωποι που θέλουν να θεωρούνται ως ανήκοντες στην ευρύτερη δημοκρατική, προοδευτική και αδέσμευτη αριστερά. Δεν είναι τυχαίο ότι το χυδαίο αυτό κλίμα διαμορφώνεται και εξελίσσεται, λιγότερο ή περισσότερο, στους κόλπους κομμάτων και παρατάξεων, που, έτσι ή αλλιώς, με αληθοφανείς δικαιολογίες και ιδεολογήματα αποδέχονται κατά βάση την υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ενωση του κεφαλαίου και του μιλιταρισμού, έστω κι αν προσπαθούν όψιμα να την καταγγείλουν.

Το γεγονός ότι αυτές οι ευρωεκλογές εξελίσσονται στο μοτίβο των κλεπτών και κλεπταποδόχων μαρτυρά ότι η χρόνια εμμονή στην Ευρωπαϊκή Ενωση σήμερα και ΕΟΚ χθες, στην αποδοχή του Μάαστριχτ και όλων των παρεπόμενων, αποτελεί μια θλιβερή ιστορία για την Ελλάδα με μόνους ικανοποιημένους τους Ελληνες μεγαλοαστούς. Στηρίγματα αυτής της πραγματικότητας, ένας χρυσωμένος συρφετός πολιτικών, συνδικαλιστών και δημοσιογράφων της αγελαίας δημοσιογραφίας. Επιστέγασμα αυτής της προκλητικής χυδαιότητας μια ...απολίτικη πολιτική που επιβεβαιώνει ένα συμπέρασμα: Ο ευρωμονόδρομος τελείωσε. Μαζί του τελείωσαν και οι όποιες, θελημένες ή αθέλητες, αυταπάτες. Το δόγμα του ευρωμονόδρομου της δεξιάς και αριστερής δογματίλας, εκσυγχρονισμένης, ανανεωμένης, αφοσιωμένης και τρεφόμενης στα ευρωενωσίτικα κοινόβια, εκπέμπει οσμές πτώματος.

Αυτή η στήλη από πολλού χρόνου ανέφερε τη φράση της τιμής και της αξιοπρέπειας «πλην Λακεδαιμονίων». Την επαναλαμβάνει και σήμερα μπροστά στο αίσχος του ευρωενωσίτικου ενδοτισμού. Το «όχι» σε όλους αυτούς, που με λόγια και πράξεις αποδέχτηκαν και αποδέχονται την υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι «όχι» στην υποταγή των Ελλήνων στην υλική, ηθική και πνευματική αθλιότητα. Μπροστά στην πρόκληση των ευρωεκλογών, η στήλη κάνει την επίκληση: Ελληνες εργαζόμενοι του χεριού και του πνεύματος, μην ξεχνάτε τους Λακεδαιμόνιους.