Παπαγεωργίου Βασίλης

Λίγες ώρες μετά, η Ενωση των Ιταλών εργοδοτών Confindustria, με ανακοίνωσή της, επικαλούμενη τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, προειδοποίησε ότι έως το 2010 θα χαθούν ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας! Εκτός αν...

Οι Ιταλοί εργοδότες σημειώνουν ότι αυτό το ενδεχόμενο, της απώλειας του ενός εκατομμυρίου θέσεων εργασίας, θα μπορούσε να αποτραπεί αν το κράτος έδινε κάτι παραπάνω ως ενίσχυση των επιχειρήσεων και αν οι εργαζόμενοι αποδέχονταν ένα νέο εργασιακό καθεστώς με λιγότερες μέρες εργασίας και μικρότερους μισθούς, αλλά και την κατάργηση άλλων εργασιακών δικαιωμάτων.

Την «εξειδίκευση» των εργοδοτικών απαιτήσεων ανέλαβε ο διευθύνων σύμβουλος της FIAT Σέρτζιο Μαρκιόνε, ο οποίος ζήτησε τη στήριξη της κυβέρνησης και των συνδικάτων για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας. «Η διατήρηση των θέσεων, με δεδομένη την κρίση που διέρχονται οι αγορές, δεν είναι εύκολη», είπε ο Σ. Μαρκιόνε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η FIAT, η οποία επικαλείται οικονομικά προβλήματα και απειλεί με απολύσεις, δύο μήνες πριν, εξαγόρασε (ουσιαστικά) τη μεγάλη αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία «Κράισλερ» και πριν από δύο βδομάδες διαπραγματευόταν και την εξαγορά της γερμανικής «Οπελ»...

Τι ζητάει, λοιπόν, ο κ. Μαρκιόνε από την ιταλική κυβέρνηση και τους εργαζόμενους της FIAT;

Από την κυβέρνηση ζητάει να επιδοτήσει κατά ένα μέρος τις απολύσεις που σκοπεύει να κάνει. Δηλαδή, οι αποζημιώσεις που θα πρέπει να πάρουν οι απολυόμενοι θα πληρώνονται εν μέρει από την εταιρεία και κατά το υπόλοιπο από το κράτος. Ζητάει ακόμη από την κυβέρνηση να συμμετέχει στις επενδύσεις που σκοπεύει να κάνει η FIAT στο μέλλον, δηλαδή να πληρώσουν οι φορολογούμενοι την επένδυση που θα εκμεταλλεύεται στη συνέχεια η FIAT.

Από τα συνδικάτα ο Σ. Μαρκιόνε ζητάει να συναινέσουν στις απολύσεις και την αλλαγή του εργασιακού καθεστώτος είτε με μείωση των αποδοχών τους, είτε με την εκ περιτροπής απόλυση των εργαζομένων.

Φυσικά, ο διευθύνων σύμβουλος της FIAT δεν ξέχασε να χρησιμοποιήσει και το πιο ισχυρό «επιχείρημά» του στο τέλος. «Αν δεν βρούμε ανταπόκριση, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να κλείσουμε το εργοστάσιό μας στη Σικελία και να μειώσουμε τη παραγωγή στη Νάπολη»...

Το χειρότερο, για τους εργαζόμενους, είναι ότι η ηγεσία του συνδικάτου CGIL, από τα μεγαλύτερα της Ιταλίας, έσπευσε να δηλώσει συμμετοχή στο «διάλογο», υπό τον όρο «να διασφαλιστούν οι υπόλοιπες θέσεις εργασίας»...!