Στο ραδιοφωνικό σταθμό «ALPHA» και στο δημοσιογράφο Μπ. Παπαπαναγιώτου παραχώρησε συνέντευξη χτες το πρωί η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Μεταξύ άλλων θεμάτων που συζητήθηκαν ήταν και αυτό που αφορά στην απελευθέρωση των υπηρεσιών και την προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στη γνωστή «Οδηγία Μπολκεστάιν». Παραθέτουμε τα σχετικά αποσπάσματα:

-- Θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς είδατε αυτή την ιστορία με το άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων. Σας βρίσκει σύμφωνους εσάς ή όχι;

-- Μη μείνουμε στον τίτλο, γιατί ο τίτλος μπορεί να φαίνεται ωραίος. Ποια είναι η πραγματικότητα; Πρόκειται για την ενιαιοποίηση της αγοράς των υπηρεσιών και τη δυνατότητα υπηρεσίες εταιρειών ξένων να μπουν στην Ελλάδα. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος...

-- Αυτό είναι κακό;

-- Βεβαίως, και θα σας πω γιατί.

-- Αντιδιεθνιστικό ακούγεται αυτό...

-- Κοιτάξτε, υπάρχει ο διεθνισμός του κεφαλαίου και ο διεθνισμός των εργαζομένων. Εμείς είμαστε με τον δεύτερο.

-- Σωστό είναι αυτό.

-- Και να σας πω πού θα οδηγήσει αυτό. Θα οδηγήσει στη συγκέντρωση του τομέα των υπηρεσιών σε λιγότερα χέρια, θα οξυνθεί δηλαδή ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός, ο οποίος έχει αποδειχτεί ότι οδηγεί στην αύξηση του κόστους των υπηρεσιών και στη μείωση της ποιότητας και μια σειρά μικρομεσαίοι ελευθεροεπαγγελματίες θα χτυπηθούν. Αυτό πρόκειται να γίνει. Για παράδειγμα, λέει για δικηγορικές εταιρείες. Εδώ στην Ελλάδα μιλάμε για πληθώρα δικηγόρων. Βλέπετε ότι θα έρθουν οι ξένες νομικές εταιρείες, λύνουν τα προβλήματα της γλώσσας...

-- Μα αν προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες, σε καλύτερες τιμές, γιατί είναι κακό αυτό;

-- Διότι εδώ πρόκειται για έναν ανταγωνισμό με ανισότιμους όρους. Και να σας πω και κάτι άλλο. Ενας εκσυγχρονισμός δεν είναι πραγματικός φιλολαϊκός εκσυγχρονισμός, όταν οδηγεί κάποιους στο να μείνουν άνεργοι. Ας πάρουμε το φάρμακο. Το φάρμακο πρέπει να είναι προϊόν είτε κρατικής φαρμακοβιομηχανίας, δεν είναι εμπόρευμα το φάρμακο, είτε και εισαγωγής - και εμείς να ήμασταν στην εξουσία δε θα μπορούσαμε να τα παράγουμε όλα, κάποια θα τα αγοράζαμε δυστυχώς και από πολυεθνικές αν δεν υπήρχε άλλος χώρος αγοράς - αλλά ο χώρος διάθεσης θα ήταν το σύστημα Υγείας, από την πρωτοβάθμια έως τη νοσοκομειακή, μέσα από φαρμακεία που θα είναι ενταγμένα στο σύστημα Υγείας, και ο φαρμακοποιός θα ήταν ένας καλά αμειβόμενος υπάλληλος του συστήματος διάθεσης των φαρμάκων. Ο αγοραστής θα ήταν ο ασφαλιστικός φορέας, το νοσοκομείο κλπ. Πάρτε για παράδειγμα τα φαρμακεία. Ουσιαστικά το επάγγελμα τώρα έχει ανοίξει. Κάθε τρία μέτρα υπάρχει και ένα φαρμακείο και πουλάνε από φάρμακα μέχρι παπούτσια, καλλυντικά κλπ. Γιατί δεν μπορεί να σταθεί ο φαρμακοποιός μόνο με το ελάχιστο του κέρδους του φαρμάκου και με τα χρέη που έχουν τα ασφαλιστικά ταμεία προς τα φαρμακεία.

Επομένως δημιουργείται και οξύνεται μία κατάσταση, αντικειμενικά, και πάει να λυθεί με τρόπο που θα οξύνει περισσότερο τα προβλήματα των ελευθεροεπαγγελματιών και των εργαζομένων στο χώρο αυτών των επαγγελμάτων. Και επειδή χρησιμοποίησα το φάρμακο ως παράδειγμα, θα δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα και στο χώρο της Υγείας».

-- Αρα, απ' ό,τι αντιλαμβάνομαι, εσείς δεν είστε υπέρ της απελευθέρωσης αυτής...

-- Δεν είμαστε ούτε υπέρ αυτού που υπάρχει σήμερα, ούτε υπέρ της επιδείνωσης αυτού που υπάρχει. Αρα, λοιπόν, χρειάζεται μία διαφορετική λύση.