Στον Δημήτρη Γληνό (Σμύρνη 22 Αυγούστου 1882 - Αθήνα 26 Δεκέμβρη 1943) θα είναι η αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία» που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή από τις 11 το πρωί μέχρι τη 1 το μεσημέρι, στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Εζησε και δημιούργησε στο διάστημα μιας θυελλώδους εξηκονταετίας, τα γεγονότα της οποίας συγκλόνισαν την Ελλάδα και τον κόσμο. Μέσα σε αυτό το διάστημα ο ίδιος πρόσφερε ένα ιδιαίτερα σημαντικό έργο, το οποίο τον κατατάσσει, αναμφισβήτητα, μεταξύ των κορυφαίων πνευματικών οδηγών του λαού μας.

Στο έργο του πέραν της σημασίας που έχει αυτό καθ' εαυτό μπορεί κανείς να διακρίνει δύο ακόμα πράγματα: Την αποτύπωση ολόκληρης της ιστορικής διαδρομής της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και τα όρια που μπορούσε να φθάσει αυτή η πορεία υπό την αστική τάξη και ταυτόχρονα μπορεί κανείς να δει και την προγραμματική πρόταση των κομμουνιστών για την επαναστατική ανατροπή αυτών των ορίων, που είχαν μετατραπεί πλέον σε φραγμούς στη λαϊκή πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση.

Το δεύτερο σημείο που μπορεί κανείς να διακρίνει στο έργο του είναι μια τεράστια ηθική δύναμη, με τη βαθιά και ουσιαστική έννοια του όρου, η οποία είναι στενά συνδεδεμένη τόσο με την ανάπτυξη της επιστημονικής σκέψης του ανδρός, όσο και κυρίως με την πράξη του και τη στάση ζωής του μέσα στα κοινωνικά δρώμενα.

Με το έργο του τάχθηκε εξαρχής με το προοδευτικό ρεύμα της Ιστορίας και υπήρξε μαχητικός δημοτικιστής, τολμηρός μεταρρυθμιστής και εξαιρετικός εκπαιδευτικός, όντας ταυτόχρονα αμείλικτος εχθρός κάθε προχειρότητας και νεφελώδους γενικολογίας.

Ο μελετητής του Γληνού θα διακρίνει ακόμα στα κείμενά του τη μεγάλη αγάπη του διανοητή για τη νέα γενιά, την ελευθερία και τη μεγάλη του πίστη στις δημιουργικές ικανότητες των ανθρώπων.

Αυτά ακριβώς τα αισθήματα, μαζί με τη μελέτη του μαρξισμού - λενινισμού και τη δίψα του να συνδέσει τη θεωρία με τη δράση, οδήγησαν τον Γληνό να ενταχθεί στο ΚΚΕ, όπου ολοκληρωμένη προσωπικότητα κομμουνιστή, διανοούμενου πλέον, πρόσφερε ιδιαίτερα σημαντικό έργο, η μελέτη του οποίου εξακολουθεί να είναι απαραίτητη για το συνολικό ανέβασμα της συνείδησης της εργατικής τάξης.