«Λόγια από χώμα», του καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ Γιώργου Χουρμουζιάδη, ειπωμένα από τον ίδιο στις ομότιτλες εκπομπές του στο ραδιοσταθμό «9,58» της ΕΡΤ3 και τυπωμένα, σε ομότιτλο βιβλίο, από το ραδιοσταθμό σε συνεργασία με τις εκδόσεις «Νησίδες» (τηλ. 024-23.277, 23283 και 031-263.363), με πρόλογο της διευθύντριας του «9,58», Βάνας Χαραλαμπίδου. Υπέροχα «Λόγια από χώμα», κυριολεκτικά και μεταφορικά. Λόγια από χώμα της γης, κυρίως της λιμνέας γης του Δισπηλιού, εκείνης της μαγικής, προϊστορικής «πολιτείας» του νερού, την οποία με άπειρη τρυφερότητα ψηλαφεί η αρχαιολογική σκαπάνη του Γιώργου Χουρμουζιάδη. Και λόγια από το «χώμα» της επιστημονικής γνώσης του, της υλιστικής, διαλεκτικής σκέψης του, του χρέους του ως δασκάλου, αλλά και της ευαίσθητης ψυχής του. Λόγια ενός «ποιητή» της αρχαιολογίας, «ποιητή» του λόγου και «ποιητή» και της ζωής - της αρχαίας, της σημερινής και αυριανής - αφού τη νοιάζεται και την υπηρετεί ακούραστα, τη μελετά βαθιά, αλλά και τη γεύεται ολόπλευρα. Λόγια που, σ' όποιον τα διαβάσει, δίνουν τριπλό κέρδος. Γνώση για το τι σημαίνει αρχαιολογική επιστήμη, πώς πρέπει να εφαρμόζεται, τι οφείλει να υπηρετεί. Συγκίνηση, με την ανθρωπιά τους. Και απόλαυση, καθώς είναι λογοτεχνικά πλασμένα, με λόγο πλούσιο και γοητευτικό. Αμεσο, καθάριο, αλλά και εξαιρετικά αισθαντικό, ιδιαίτερα με τον ποιητικό πρόλογό του, όπου ονομάζει τους μαθητές του - τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που συμμετείχαν στην ανασκαφή του Δισπηλιού. Ιδού λίγα από τα προλογικά «Λόγια από χώμα» του αρχαιολόγου Γ. Χουρμουζιάδη: «Η Ιστορία σ' την έχει στημένη στη γωνία της Λίμνης./ Κι ένας κύκνος τσιμπολογάει/ Τις φτέρνες των ψαράδων/ Το βράδυ όμως μετράμε τα ευρήματα/ Αποκρυπτογραφούμε ζεστές σταγόνες δουλειάς/ Περιγράφουμε τέχνεργα/ Οπως η αριμάνθη, ο πετράκανθος, το παράλμυθο/ Και μέσα στην αναλαμπή της στίλβης/ Πυρπολούνται οι στατιστικές των ονείρων». Και ιδού πώς νιώθει ο άνθρωπος Γ. Χουρμουζιάδης: «Και γω, στην πόρτα μιας ηλικίας κλαυθμών και οδυνών, δεξιώνομαι τους προπομπούς ενός τέλους (...)».

Ο Γ. Χουρμουζιάδης επιτελώντας - και με αυτά τα κείμενα - το χρέος του δασκάλου, με την ευρεία έννοια, με μοναδικά εκλαϊκευτικό τρόπο, με τα κατανοητά από όλους «λόγια» του, τα οποία τα συνοδεύει με εύγλωττες φωτογραφίες από την ανασκαφή στο Δισπηλιό, μας μαθαίνει πώς να ξεκινάει, πού γίνεται, πώς οργανώνεται, πότε επιτυγχάνει μια αρχαιολογική έρευνα. Ποια είναι τα στάδιά της. Ποιες οι λύπες, οι χαρές κι οι ομορφιές της.