ΛΟΥΚΑΣ ΓΚΟΥΝΗΣ

Συμπληρώνεται ένας χρόνος από τότε που έφυγε από τη ζωή ο ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΡΑΚΕΒΑΣ, στέλεχος του ΚΚΕ. Μέλος του ΕΛΑΣ αγωνίστηκε και τραυματίστηκε βαριά υπηρετώντας τον αγώνα του Κόμματος. Το 1950 ως αγωνιστής κατέληξε στην πρώην Τσεχοσλοβακία όπου συνέχισε την ενεργή δράση του ως μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Το 1988 επαναπατρίστηκε. Εμεινε ακούραστος συνδικαλιστής μέχρι το θάνατό του, στις 25 Σεπτεμβρίου 2009.

Στη μνήμη του, η σύζυγός του, τα παιδιά του, τα εγγόνια και τα δισέγγονα προσφέρουν 50 ευρώ στο ΚΚΕ.

***

φωτό 2

Στη μνήμη του συντρόφου ΝΙΚΟΥ ΚΟΪΝΗ, από το Κουπάκι Δωρίδας, και του σ. ΛΟΥΚΑ ΓΚΟΥΝΗ, από την Αμφισσα, ο Δημήτρης Γεωργακόπουλος, για τον εκλογικό αγώνα, προσφέρει 50 ευρώ στο τιμημένο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΑ.

***

Στη μνήμη των αγαπημένων μου γονιών ΗΛΙΑ και ΜΑΡΙΚΑΣ ΛΑΔΑ, που συμπληρώνονται 6 χρόνια από το θάνατό τους, προσφέρω 100 ευρώ, μέσω ΚΟ Τουρκοβουνίων - Πολυγώνου - Ανω Αμπελοκήπων, ενίσχυση στο ΚΚΕ.

Η κόρη τους Ελένη

***

φωτό

Στη μνήμη της ΕΛΕΝΗΣ ΣΩΤ. ΒΛΑΧΟΥ που «έφυγε» πριν λίγες μέρες από το Λαύριο όπου κατοικούσε, για την τελευταία της κατοικία, ο Δημοσθένης Μαραγκός προσφέρει στην ΚΟ Λαυρίου του ΚΚΕ 50 ευρώ για ενίσχυση του Κόμματος. Θα την θυμόμαστε και από τα ποιήματά της, όπως ο «ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ» που ρωτούσε τον γέροντα που έπινε το κρασάκι του στην ταβέρνα της, απέναντι από τη Μακρόνησο: «...γιατί παππούλη βούρκωσαν τα μάτια σου και κλαίνε/ όταν κοιτάζουν το νησί κάτι θα σου θυμίζει/ τα βάσανα που πέρασα είναι πολλά παιδί μου...». Και στο άλλο, «ΜΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΠΙΚΡΗ», που μας λέει για την κατοχή: «...είδα φτώχεια/ είδα πείνα/ είδα και την κατοχή/ τα παιδάκια να φωνάζουν δώστε μας λίγο ψωμί...» Ετσι κι εμείς θυμόμαστε τις δικές σου ιστορίες για την κατοχή στο Λαύριο, τότε που έγραφες συνθήματα τη νύχτα στους τοίχους και μοίραζες στις γειτονιές προκηρύξεις κάτω από τη μύτη των Γερμανών κατακτητών. Κανένας δεν ξεχνά τις ρίζες που τους δένουν με την ΕΑΜική Αντίσταση 1941 - '44.

ΝΙΚΟΥ ΚΟΪΝΗ

ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΡΑΚΕΒΑΣ

ΕΛΕΝΗ ΣΩΤ. ΒΛΑΧΟΥ