Λευκά: Ρζ6, Ββ4, Ια5, Αη1, Στρ. η3 (5)
Μαύρα: Ρδ5, Αα7, Αδ3, Στρ. δ7 (4)
Το ισχυρό:
Λευκά: Ρδ1, Πβ4, Πδ4, Αζ1, (4)
Μαύρα: Ρα7, Πη8 (2)
Η σύνθεση είναι του Ν. Πέτροβιτς (1985) και μας ζητάει να κάνουμε ΜΑΤ με τα λευκά σε (4) τέσσερις κινήσεις.
Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ
Λευκά: Ρα3, Πβ3, Βδ5, Πζ4, Ιζ2, Αδ1, Αθ4 (8)
Μαύρα: Ρε1, Στρ. ε3 (2)
Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.
1. Πβ1 Ρζ1 2. Αη4+ ματ. Αν 1...εζ2 2. Αζ3+ ματ. Αν 1...εδ2 2. Ιδ3+ ματ. Επίσης, αντίστοιχα ματ υπάρχουν και με 1...ε2 ή 1...Βη6 (2. Αβ3) και 2. Ιη4+ ματ!
Η λύση του ισχυρού:
Στο πρόβλημα του Ν. Ιωαννίδη έχουμε 1. γ8=Ι! (Απειλεί 2. Ιβ6+)
Αν 1...δγ5 2. Πε5+ ματ.
Αν 1...Πβ7 2. η8=Ι (Τώρα απειλεί 3. Ιζ6Χ) Στο 2...Ιβδ7 τότε 3. Ιε7+Χ.
Αν 1...ζ1=Β, τότε 3. Βα2+ ματ!
-- Πολύ καλό πρόβλημα. Κι αν υπολογίσει κανείς τις... συνθήκες με τις οποίες δημιουργήθηκε αυτή η σύνθεση: Αϊ-Στράτης, 1954!