Ξημέρωσε η επόμενη μέρα κι όλες οι επόμενες μέρες που ακολουθούν και ο άνεργος παραμένει χωρίς δουλειά. Ο απολυμένος στην ουρά του ταμείου ανεργίας, ο συνταξιούχος μετρά τις πεντάρες που του απόμειναν για ένα κουλούρι και ο πυροπαθής και πλημμυροπαθής κοιτάζει τα αποκαΐδια της περιουσίας του.

Ξημέρωσε η επόμενη μέρα και το καλάθι της νοικοκυράς είναι άδειο. Ο νεολαίος με το κορνιζαρισμένο πτυχίο περνάει τον καιρό του διαβάζοντας αγγελίες, τα ράντζα είναι στις θέσεις τους, το ραντεβού στο 184 σε αποπέμπει για τις 32 του μηνός και το φακελάκι στην τσέπη του μεγαλογιατρού.

Το ξημέρωμα της άλλης μέρας βρίσκει τα τεράστια προβλήματα ανέγγιχτα στο ράφι. Ανέγγιχτες οι φουρτούνες, οι αγωνίες και τα βάσανα. Οι υποσχέσεις φτερό στον άνεμο και το μέλλον όπως πάντα αμφίβολο και πικρό.

Σκληρή κι απάνθρωπη μπροστά μας η πραγματικότητα κι αλί και τρεις αλί μη βρέξει, μη χιονίσει, μην έρθει καύσωνας και πιάσουνε φωτιές. Καμιά πρόληψη, κανένα αντιπλημμυρικό έργο, καμιά ευαισθησία, κορόνες μόνο υποκρισίας.

Ξημέρωσε η επόμενη μέρα, άνεργη δίχως λύπηση θα μείνει η τηλεόραση, έσβησαν τα σούρτα φέρτα και χάθηκαν οι «γλάστρες».

Στα μετερίζια των αγώνων όπως πάντα οι κομμουνιστές με νέες ευθύνες και υποχρεώσεις μια και οι αγώνες δε θα 'χουν τελειωμό...!!