Θερίζει η ανεργία στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας, του ιματισμού και του δέρματος, την ώρα που στο πλαίσιο της φθίνουσας πορείας του κλάδου την τελευταία 15ετία, οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων αλλά και μιας σειράς δικαιωμάτων τους. Κατάσταση που επιβάλλει την ένταση των αγώνων του κλάδου σε ταξική κατεύθυνση και οι εργάτες καλούνται να απαντήσουν συμμετέχοντας μαζικά στις επικείμενες αρχαιρεσίες του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργών, Ιματισμού και Δέρματος νομού Αττικής.

Μόνο τα τελευταία χρόνια στην Αττική έκλεισε η «ΣΕΞ ΦΟΡΜ», η «ΤΡΙΟΥΜΦ», η «ΣΙΣΣΕΡ ΠΑΛΚΟ», πάνω από χίλια άτομα έμειναν στο δρόμο. Τους τελευταίους μήνες έκλεισε η «ΠΕΡΛΑ» (με 45 εργαζόμενους), τα τσαγκαράδικα «ΒΙΟΓΙΑΝ» (25 εργάτες) και «ΧΙΩΤΗΣ» (35 εργάτες). Παράλληλα, όπως σημειώνει στο «Ρ», η πρόεδρος του Συνδικάτου Βάσω Μάμμαλη, «σε όλα τα εργοστάσια υπάρχει μειωμένο προσωπικό. Κάθε χρόνο δουλεύουν και λιγότεροι εργαζόμενοι». Οι μεγάλες επιχειρήσεις και εταιρείες, που λειτουργούν στο χώρο του ρούχου, όπως για παράδειγμα η «BSB» και η «ΛΑΠΕΝ», διατηρούν στην Ελλάδα μόνο ένα μικρό μέρος, όπως το εμπορικό τμήμα και το σχεδιαστήριο. Την παραγωγή την έχουν δώσει είτε στο εξωτερικό - Βουλγαρία, Αλβανία κλπ., όπου τα μεροκάματα είναι πολύ χαμηλά - είτε στις επιχειρήσεις φασόν, όπου εργάζονται εκατοντάδες μετανάστες κάτω από άθλιες συνθήκες.

Ολες αυτές οι εξελίξεις είναι αποτέλεσμα της «ανάπτυξης» που υπηρετούν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού καταμερισμού στην ΕΕ. Η συρρίκνωση του κλάδου και η αύξηση της ανεργίας έρχεται αν και ο κλάδος έχει στρατηγική σημασία για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, ο πληθυσμός δε σταματά να έχει ανάγκη από ρούχα. Ομως οι καπιταλιστές αναπτύσσουν και στρέφουν την επενδυτική τους δραστηριότητα εκεί όπου εξασφαλίζουν το ευκολότερο και μεγαλύτερο κέρδος. Συμπιέζουν το κόστος της εργατικής δύναμης, με μείωση προσωπικού και μεταφορά δραστηριοτήτων σε χώρες με πιο φθηνά εργατικά χέρια ή βάζουν «λουκέτα». Η πίεση που αντιμετωπίζει η κλωστοϋφαντουργία στη χώρα μας αλλά και πανευρωπαϊκά, εξαιτίας - όπως εξηγούν τα επιτελεία του κεφαλαίου - της χαμηλής ανταγωνιστικότητας των προϊόντων, των ανεξέλεγκτων εισαγωγών προϊόντων από την Κίνα, την Τουρκία, κλπ., είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ευρωπαϊκής ενοποίησης, που σήμερα χτυπάει την κερδοφορία τους. Στο πλαίσιο της ΕΕ και του ευρωπαϊκού καπιταλιστικού καταμερισμού, στο πλαίσιο της ανάπτυξης που μοναδικό κριτήριο έχει τα κέρδη, το βάρος δόθηκε σε άλλους κλάδους, περισσότερο αποδοτικούς για το κεφάλαιο.

Η υπεράσπιση του δικαιώματος στην εργασία προϋποθέτει την πολιτικοποίηση των αγώνων του κλάδου, την ολόπλευρη ενίσχυση του κλαδικού συνδικάτου, την ενεργό συμμετοχή στη δράση του. Γι' αυτό και η μαζική συμμετοχή στις εκλογές, με στόχο την ενίσχυση των ταξικών χαρακτηριστικών του συνδικάτου πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των εργατών του κλάδου. Να αναδειχθεί πόσο στενά συνδέεται η πάλη για το μεροκάματο με την πάλη για το περιεχόμενο της ανάπτυξης κάθε κλάδου, συνολικά της οικονομίας.