Σε σχέση με διάφορα τηλεοπτικά προγράμματα και διαφημίσεις που μπορούν να παρακολουθούν τα παιδιά, η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας (AΣΓΜΕ) με ανακοίνωσή της προς το ΕΣΡ και το υπουργείο Παιδείας, καταγγέλλει ότι τα παιδιά δέχονται συνεχή και κατά μέτωπον επίθεση από την τηλεόραση, καθώς αποτελούν «σημαντικό - ίσως τον πρώτο - και ιδιαίτερα ευάλωτο στόχο».

Οπως εξηγεί η ΑΣΓΜΕ αυτό συμβαίνει γιατί «οι εταιρείες και διαφημιστές γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα παιδιά: Βρίσκονται στην πιο τρυφερή ηλικία και είναι "δέκτες" πολλαπλών αξιών. Επηρεάζουν τις επιλογές των γονέων ως προς το τι θα καταναλώσουν. Θα είναι οι αυριανοί καταναλωτές και χρειάζεται να "διαπαιδαγωγηθούν" από τώρα σ' αυτή την κατεύθυνση και με τις ανάλογες αξίες. Τα παιδιά, σε πολύ μικρή ηλικία, δεν μπορούν καν να ξεχωρίσουν τι είναι διαφήμιση και τι όχι. Στη συνέχεια, μεγαλώνοντας, δεν μπορούν να κρίνουν τις διαφημίσεις και τα διάφορα "σίριαλ" εποικοδομητικά και να δημιουργήσουν τις απαραίτητες άμυνες απέναντί τους. Τα παιδιά μας αρχίζουν αυτά να τα σκέφτονται στην ηλικία της εφηβείας. Με δεδομένο, όμως, ότι για χρόνια δέχονταν "πλύση εγκεφάλου" είναι και τότε δύσκολο να έχουν ορθή και αντικειμενική κρίση!».

«Οι όποιοι νόμοι υπάρχουν, για την προστασία των παιδιών, δεν εφαρμόζονται. Η ευθύνη ανήκει στους αρμόδιους, οι οποίοι όχι ότι δεν μπορούν αλλά δε θέλουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Το πρόβλημα δεν είναι απλά το ότι παραβιάζεται ο νόμος. Μιλάμε για κατάφωρη εκμετάλλευση του παιδιού και καταστροφή της παιδικής αθωότητας», υπογραμμίζει η ΑΣΓΜΕ.

Παράλληλα, τονίζει ότι «το σημερινό σχολείο, που εξελίσσεται σε σχολείο που η "αγορά" παίζει καθοριστικό ρόλο στις λειτουργίες του, αλλά και στο περιεχόμενό του και στο μοντέλο ζωής και κοινωνίας, ασφαλώς και δεν μπορεί να προστατεύσει τα παιδιά μας. Στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, πολλοί γονείς αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε πολλές φορές και δύο ωράρια για να τα βγάλουμε πέρα. Κάποιοι άλλοι γονείς αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της μερικής απασχόλησης, της ανεργίας, της αβεβαιότητας».

Η ΑΣΓΜΕ επισημαίνει ότι το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό και δε θα αλλάξει όσο η διαφήμιση, η τηλεόραση, γενικά τα ΜΜΕ, αποτελούν ένα επικοινωνιακό όπλο για τη χειραγώγηση του μέλλοντός μας, «γι' αυτό και η κοινωνία έχει υποχρέωση να αντιδράσει όταν βλέπει το μέλλον της να καταστρέφεται».