Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των παικτών οδήγησαν το Σύνδεσμό τους στο να επιλέξει τη γραμμή σύγκρουσης με τη Λίγκα των ομάδων και την Ομοσπονδία
Eurokinissi |
«Υπάρχει μια στρεβλή εικόνα στην πλειοψηφία του κόσμου. Οι πάρα πολύ καλά αμειβόμενοι είναι ελάχιστοι. Οι περισσότεροι καλαθοσφαιριστές είναι εργαζόμενοι με πάρα πολλά προβλήματα, όπως όλοι οι άλλοι. Οι απολαβές τους ουσιαστικά αντιστοιχούν μ' αυτές ενός δημόσιου υπαλλήλου. Μόνο που δεν είναι λίγες οι φορές που δεν τους καταβάλλονται τα δεδουλευμένα, δεν έχουν ασφάλιση κλπ.»... Με αυτά τα λόγια μόλις πριν 10 ημέρες και 3 πριν την επίσημη ανακοίνωση για την απεργία οι εκπρόσωποι του ΠΣΑΚ Κώστας Αλεξανδρής (γενικός διευθυντής) και Γιάννης Ζαφειρόπουλος (νομικός σύμβουλος) είχαν περιγράψει στον υπεύθυνο του Τμήματος Αθλητισμού και Φυσικής Αγωγής της ΚΕ του ΚΚΕ Θοδωρή Λιάππη την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στο χώρο του μπάσκετ. Και πραγματικά... Στις διεκδικήσεις του Συνδέσμου περιλαμβάνονται θεσμικά (π.χ. απαγόρευση μεταγραφών αν δεν έχουν εξοφληθεί τα χρέη του προηγούμενου μήνα, εξαίρεση των ομάδων από τον πτωχευτικό νόμο), εργασιακά και ασφαλιστικά αιτήματα.
Μετά από πολυετή αδράνεια εδώ και περίπου ενάμιση μήνα ο Σύνδεσμος των παικτών αναμφισβήτητα έχει ξυπνήσει από το λήθαργο και έχει πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Από τη μία τα συσσωρευμένα προβλήματα που δεν επέτρεπαν άλλη αδιαφορία, από την άλλη το γεγονός ότι το νέο προεδρείο κατάφερε να συσπειρώσει στους κόλπους του Συνδέσμου τη μεγαλύτερη πλειοψηφία των παικτών, ακόμα και από τη λεγόμενη μεγάλη κατηγορία, έδωσαν μια νέα πνοή και έναν καινούργιο ρόλο στο Σύνδεσμο. Οι προειδοποιητικές κινητοποιήσεις στις αρχές του φετινού χρόνου, που οδήγησαν στη συμφωνία για το καθεστώς της Α2 (άσχετα αν δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα από τους αρμόδιους), έφεραν την πρώτη επιτυχία, αλλά έδειξαν και τα πρώτα σημάδια ότι κάτι άλλαξε. Οι παρεμβάσεις του Συνδέσμου που σκοπό είχαν την αποκάλυψη της πραγματικότητας ακόμα και στις ευχάριστες στιγμές των επιτυχιών, όπως συνέβηκε το καλοκαίρι (διεθνείς επιτυχίες Εθνικών ομάδων Νέων - Εφήβων, πορεία Εθνικής ανδρών στο Ευρωμπάσκετ) και η συνεχιζόμενη ενασχόληση με τα προβλήματα των παικτών, που δεν «ξεχάστηκαν» τη «νεκρή αγωνιστική περίοδο», έδωσαν το στίγμα της λειτουργίας του Συνδέσμου.
Η καθυστερημένη αντίδραση της Λίγκας των ομάδων και της διοργανώτριας αρχής της Α1 κατηγορίας, να συγκαλέσει ΔΣ και να καλέσει τους αθλητές για διάλογο τέσσερις ημέρες μετά την επίσημη ανακοίνωση από τον ΠΣΑΚ για απεργία και ενώ τα αιτήματα και οι προειδοποιήσεις για τη μορφή των κινητοποιήσεων ήταν γνωστές εδώ και δυο μήνες περίπου, δείχνει σίγουρα μια έκπληξη από τους εκπροσώπους των ομάδων. Δε φάνηκαν να πιστεύουν την αντίδραση των παικτών, τη στιγμή που και οι ίδιοι ήξεραν ότι δεν είχαν κάνει τίποτα εδώ και αρκετούς μήνες ώστε να απαντήσουν στα αιτήματα του Συνδέσμου. Ισως γιατί έτρεχαν να καλύψουν τα προβλήματα που δημιουργούνται από τα ίδια τα μέλη της Λίγκας των ομάδων, που κατά τα άλλα θέλουν να ονομάζονται Καλαθοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες (ΚΑΕ). Την ώρα που ο ΕΣΑΚΕ έτρεχε για να μπει εγγυητής για την ΑΕΚ, προκειμένου να πείσει τη ΦΙΜΠΑ να άρει την απαγόρευση των διεθνών μεταγραφών της ομάδας (λόγω παλιών οφειλών στον πρώην παίκτη της Μίλαν Πάβιτς), αρνούνταν το διάλογο με τους παίκτες για τα αιτήματά τους. Εκείνο που τους ενδιέφερε ήταν η αλλαγή στις διατάξεις για τους ξένους, που από 2 ξένοι + 3 Κοινοτικοί, έγινε 3+3, με τη σιωπηρή ανοχή και της Ομοσπονδίας, προκειμένου να έχουν παραπάνω δυνατότητες στην ενίσχυση των ομάδων τους. Ακόμα και τώρα, που έχουν δρομολογηθεί οι κινητοποιήσεις των Ελλήνων παικτών, ο ΕΣΑΚΕ επιμένει με διάφορες δικαιολογίες να αποφεύγει τις ουσιαστικές συζητήσεις. Αυτό πηγάζει και από τη δικαιολογία για την προσμονή του νέου ΓΓΑ που ειπώθηκε από τον πρόεδρο του ΕΣΑΚΕ Βασίλη Οικονομίδη προκειμένου να τεθούν τα ζητήματα που αφορούν τους παίκτες. Κάτι που η άλλη πλευρά το χαρακτηρίζει «κοροϊδία» αφού, όπως τονίζουν, εκείνο που προέχει είναι μια συζήτηση και συμφωνία μεταξύ των τριών πλευρών (ΠΣΑΚ - ΕΣΑΚΕ - ΕΟΚ).