Συνάντηση με αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας Προπονητών Ποδοσφαίρου Ελλάδας (ΟΠΠΕ) είχαν χτες ο υπεύθυνος του Τμήματος Αθλητισμού και Φυσικής Αγωγής της ΚΕ του ΚΚΕ, Θοδωρής Λιάπης, και ο βουλευτής του Κόμματος, Γιάννης Γκιόκας. Τους προπονητές εκπροσώπησαν ο ειδικός γραμματέας της ομοσπονδίας και πρόεδρος του εκπαιδευτικού συμβουλίου, Γιώργος Συναδινός, και ο υπεύθυνος επιμόρφωσης του εκπαιδευτικού συμβουλίου, Πέτρος Δημάκος.

Ηταν μια παραγωγική και ενδιαφέρουσα συζήτηση, όπου οι εκπρόσωποι της ΟΠΠΕ εξέθεσαν την κατάσταση που βιώνουν τα μέλη της ομοσπονδίας στη χώρα μας και τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ζητήματα - μεταξύ άλλων - εργασιακά, επιμόρφωσης, αναγνώρισης και κατοχύρωσης, περιθωριοποίησης ή και απαξίωσης του προπονητή και της ομοσπονδίας.

Χαρακτηριστικά, όπως αναφέρθηκε, η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος - που διά νόμου χορηγείται από την ΓΓΑ - δεν αναγνωρίζεται από την ΕΠΟ. Για να εργαστεί κάποιος ως προπονητής, πρέπει να έχει ειδική αναγνώριση από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία, την οποία αποκτά ετησίως έναντι υπολογίσιμου ποσού. Σύμφωνα με τα λεγόμενα των προπονητών το ποσό που εισπράττει η ΕΠΟ κυμαίνεται περίπου στις 150 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο.

Ακόμα επισημάνθηκε πως στα τμήματα υποδομής των ερασιτεχνικών σωματείων, δεν υπάρχουν σοβαρές προϋποθέσεις για να δηλωθεί κάποιος ως προπονητής. «Τα παιδιά μας τ' αφήνουμε στην τύχη τους. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος για το ποιόν του, την ποιότητα γνώσεων, την δυνατότητα άσκησης του έργου του», ειπώθηκε χαρακτηριστικά.

Ο Γ. Γκιόκας, στην τοποθέτησή του, επεσήμανε: «Λύσεις πρέπει να δώσουν αυτοί που δημιούργησαν τα προβλήματα. Το θέμα π.χ. της αναγνώρισης - κατοχύρωσης δεν είναι μόνο εισπρακτικό. Εντάσσεται σε μια γενικότερη πολιτική χτυπήματος των δικαιωμάτων του εργαζόμενου. Σήμερα οι επιχειρήσεις δεν έχουν ανάγκη, δεν θέλουν έναν επιστήμονα με ολοκληρωμένη γνώση. Αλλά εργατικό δυναμικό με λίγες απαιτήσεις που θα παράγει περισσότερο κέρδος. Το Κόμμα μας μπορεί να αναδείξει τα ζητήματα που σας απασχολούν, εκτός και εντός Βουλής. Και θα το πράξει, προτείνοντας και συγκεκριμένες λύσεις».

Από την πλευρά του ο Θ. Λιάππης, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Αυτά που βιώνετε δεν είναι ζήτημα προσωπικών επιλογών του κάθε παράγοντα, διοικητικού ή πολιτικού προϊσταμένου στον αθλητισμό. Αλλά γενικότερων πολιτικών και κυβερνητικών επιλογών. Ο αθλητισμός λειτουργεί ως κομμάτι της ευρύτερης κοινωνίας και διέπεται από τα χαρακτηριστικά της. Ποια είναι αυτά; Ασχολούνται όπου υπάρχει κέρδος, με στόχο να το αυξήσουν. Γι' αυτό π.χ. τα επί πληρωμή επιμορφωτικά σεμινάρια ή η αναγνώριση.

Για το ΚΚΕ ο αθλητισμός και η φυσική αγωγή είναι λαϊκό δικαίωμα. Το κράτος πρέπει να εξασφαλίζει το πλαίσιο λειτουργίας, την υλικοτεχνική υποδομή, την χρηματοδότηση. Βασική προϋπόθεση είναι επίσης η επιστημονική στήριξή του. Μέσα από εκεί θα οργανώνεται και θα προκύπτει ο προσανατολισμός και του ποδοσφαίρου. Ο σχεδιασμός, η καθοδήγηση, η διαπαιδαγώγηση, η επάρκεια του προπονητή δεν μπορεί να παρέχεται από πουθενά αλλού. Παρά μόνο από τα - αναβαθμισμένα, με σωστό πλαίσιο λειτουργίας και περιεχόμενο - Τμήματα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.

Στον καπιταλισμό, αντικειμενικά, αυτές οι προϋποθέσεις δεν μπορούν να υπάρξουν. Ανεξάρτητα από το κόμμα που διαχειρίζεται την εξουσία, γιατί έρχονται σε ευθεία και μετωπική σύγκρουση με τους νόμους της αγοράς και το κέρδος».