Η πλειοψηφία της κεντροαριστερής συνεργασίας στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) απέρριψε στη χτεσινή συνεδρίαση του ΔΣ την πρόταση του συμβούλου της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» για 24ωρη απεργία στις 10 του Φλεβάρη, που θα ήταν ταυτόχρονα και πρόταση προς τις δημοσιογραφικές Ενώσεις της χώρας να κηρύξουν απεργία. Εμεινε έτσι μετέωρη και κενή η διαπίστωση συμβούλων της πλειοψηφίας ότι, «όπως φαίνεται, οι εξελίξεις στο Ασφαλιστικό θα είναι καταιγιστικές», την ώρα μάλιστα που οι ανατροπές που προωθεί η κυβέρνηση είναι δηλωμένες, κι ενώ, πέραν του Ασφαλιστικού, η αντεργατική επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας εξελίσσεται με σφοδρότητα σε όλα τα μέτωπα, με απολύσεις εργαζομένων σε πολλά ΜΜΕ, χειροτέρευση εργασιακού καθεστώτος, γενίκευση της δουλειάς με μπλοκάκια, κλπ. Αντί για αγωνιστική απάντηση στην αντεργατική λαίλαπα, η πλειοψηφία του ΔΣ, κατά το γνωστό «όποιος δε θέλει να ζυμώσει σαράντα μέρες κοσκινίζει», περιορίστηκε να αποφασίσει συνεδρίαση των ΔΣ των Ενώσεων - μελών της ΠΟΕΣΥ την ερχόμενη Τετάρτη προκειμένου να εξεταστεί (ξανά...) η κατάσταση που διαμορφώνεται στον κλάδο από την αντιασφαλιστική κυβερνητική πολιτική. Στην ίδια απόφαση είχε καταλήξει προχτές και η «αδελφή» πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.

Υπενθυμίζεται πως η ίδια πλειοψηφία του ΔΣ της ΠΟΕΣΥ κράτησε ανάλογη τακτική και στο προηγούμενο Συμβούλιο (αρχές Δεκέμβρη 2009) παραπέμποντας το ζήτημα της αγωνιστικής κινητοποίησης του κλάδου σε νέα συνεδρίαση, μετά από... ενημέρωση. Θα επιδίωκε και συνάντηση των ΔΣ των Ενώσεων με το ΔΣ της ΠΟΕΣΥ, κάτι που, βέβαια, δεν έγινε ποτέ, με ευθύνη της κεντροαριστερής πλειοψηφίας. Ακολουθώντας τακτική «ήξεις - αφήξεις», ουσιαστικά υπονόμευσε την απεργία και έδωσε άλλοθι στις εργοδοτικές πλειοψηφίες των Ενώσεων, που δε συμμετείχαν στην απεργία και βάζουν εμπόδια στην οργάνωση της αντίστασης του κλάδου απέναντι στην αντεργατική θύελλα κυβέρνησης - εργοδοτών.

Μπροστά σ' αυτήν την πραγματικότητα, προβάλλει επιτακτική η ανάγκη οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, από τα κάτω, να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να οργανώσουν τον αγώνα για να αντιμετωπιστεί η ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης - εργοδοτών, με πρώτο βήμα τη συμμετοχή τους στην απεργία της 10ης του Φλεβάρη, ανεξάρτητα από τη στάση των εργοδοτικών και συμβιβασμένων πλειοψηφιών των Ενώσεων.